ประมาณ 50ปี+ ทั้งสองวงการ อย่างภาพยนต์นี่เรียกว่าถอยหลังจากอดีตด้วยซ้ำ

วงการฟุตบอลอยู่กับที่

วงการภาพยนตร์มันมาได้แค่นี้และไม่สามารถเอาไปเทียบกับเมกาหรือเกาหลีได้ เพราะคนไทย(ผู้บริโภค)ชอบดูหนังตลกดังนั้นการจะให้ผู้สร้างหนัง(ผู้ขาย)พัฒนาหนังแนวอื่นนี่แทบเป็นไปไม่ได้เลยจริงๆ

วงการฟุตบอลเราตาม สเปน, อังกฤษ แค่ปีสองปีครับ

วงการหนัง ยิ่งมาเจอเรื่องหอฯ คือเหมือนทำธุรกิจครัวเรือน ทำไว้เพื่อดูเองกูชอบแนวนี้ก็จะทำแนวนี้ อะไรคือการพัฒนา ยิ่งนักแสดงเรื่องนี้ยิ่งแล้ว คือเข้าใจเลยที่สื่อฯชอบพูดว่านักแสดงชั้นนำ ถ้าบทไม่ดีก็ไม่รับเออจริง รับมั่วๆซั่วๆได้เงินแล้วจบแบบนี้สู้ไปเล่นซิทคอมจบเป็นตอนๆยังจะดีกว่าครับ

บอลไทยไปบอลโลก เอาจริง ๆ คำนี้ได้ยินตั้งแต่ผมยังเด็ก

ทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้ไป ฉะนั้นถ้าเปรียบกับเอเชียด้วยกัน

เราก็น่าจะตามเขาสักครึ่งศตวรรษได้มั้ง

ส่วนวงการหนังจริง ๆ ตอนหนังเรื่องฉลาดเกมส์โกงเขาฉาย

ก็พอจะมีหวังกับหนังไทยขึ้นมาบ้างนะ

แต่สุดท้ายเหมือนหัวเรือใหญ่หรือนายทุนก็ยังหวังแต่จะเอากำไร

สร้างแต่หนังที่ดูง่าย(กับคนไทยบางกลุ่ม)ออกมามากกว่าการเปลี่ยนไปทำอะไรที่มันอินเตอร์

ฉะนั้นวงการหนังผมตีไปเลยว่าอย่างต่ำ ๆ น่าจะสักเจน2 หลังจากรุ่นปัจจุบัน

ได้เติบโตเป็นผู้อำนวยการสร้างและนายทุน วงการหนังน่าจะตามเพื่อนบ้านเอเชียทัน

1 ปี(แสง)​ ครับ

มันจะอยู่ห่างๆแบบนี้ไปอีกนานหรืออาจตลอดกาล
ถ้าสมมติว่าวงการบอลห่างไป 20-30ปี
ถึงแม้ไทยจะพยายามพัฒนา ไม่ได้หมายความว่า 20-30ปีไทยจะไปบอลโลกได้
อย่าลืมว่าทุกๆประเทศเค้าก็ไม่ได้อยู่กับที่รอ
ผมกลัวว่าจะมีแต่เค้าจะสร้างมาตรฐานหนีห่างไปเรื่อยๆ
ซึ่งยากในการตามทันจริงๆถ้าไม่มีใครมาพลิกฟ้า หรืออัจฉริยะจุตติมาจริงๆ

.