ผมชอบเรื่องนี้มากๆเลยแฮะ โดยเฉพาะ อนิเมะ ผมว่าเค้าทำออกมาได้ดีเลยนะ

เส้นเรื่องมันลึก เข้าถึงความรู้สึก และ ค่อนข้างจะดิบอยู่ คิดถึงเรื่องนี้ชิบเป๋งเลย เมื่อไหร่จารย์จะเขียนต่อ

เรื่องนี้ TOP 1-3 ของผมเลย ชอบทั้งมังงะและอนิเมะ

ส่วนตัวผมชอบอนิเมะเวอชั่นเก่า 1999 ชอบความดิบ ภาพ เพลงเปิด ซาวประกอบ คือมันเหมาะกับ HXH จริงๆ

เวอชั่นใหม่ช่วงแรกไม่ชินเลย แต่ดูไปนานๆก็ถือว่าทำได้ดีมากโดยเฉพาะภาคมด แต่เงามายาผมยกให้ 1999

เสียดายที่เป็นการ์ตูนที่คิดว่าชาตินี้น่าจะไม่จบครับ


โคตรชอบฟิลนี้เลย

ชอบการวางดีไซน์แต่ละ Arc มากๆ คือวางเซ็ตไว้จบภาคเลยทีนึง

เป็นการ์ตูนที่ดูแล้วรู้เลยว่ามันวางแผนให้เขียนไว้แบบนี้ ไม่ได้นึกออกแล้ว เขียนไปเรื่อยๆเติมไปเรื่อยๆ อารมณ์แบบวันพีซ สเกลพลังมันเลยไม่ดูมั่วมาก ไม่ดูมีช่องโหว่ ไม่ต้องมาหาคำอธิบายอะไรมากกับการดูเนื้อเรื่อง


ขนาดภาคมดที่อ่านตอนแรกแล้วไม่ชอบ พอดูโดยรวมทั้งหมดแล้วรู้สึกได้เลยว่ามันปูนานแล้วคุ้มค่าที่ได้อ่านจนพีคมันเป็นยังไง


อยากรอให้ถึงวันที่มี metaverse ไปล้ำๆแบบอีกซัก 30-40 ปี แล้วมีคนทำเกมส์แบบกรีดไอส์แลนด์มาจริงๆ น่าจะออกมาเป็นเกมส์ RPG ที่โคตรสนุกเลย

จริงครับ ภาคมดคือผมชอบมากลุ้นระทึกดี มันให้ความรู้สึกว่าถ้าพวกนี้พลาด = ตายได้เลยทันที

คือ ตัวละครมันมีพระเอกก็จริง แต่พอเอาเข้าจริงมันก็ไม่ได้อิงทุกอย่างไหวตามพระเอก ตัวละครไหนจะรับบทสำคัญในภาคนั้นๆบ้าง

ซึ่งมันมีแตกต่างกันไป ผมชอบดี คือ โฟกัสเราไม่ได้อยู่ที่กอนอ่ะ มีตัวละครอื่นๆให้เราโฟกัสเยอะ

เรื่องนี้สเกลพลังถ้ามนุษย์ผมว่าสเกลเท่ากันหมดนะ อยู่ที่การพลิกแพลงการใช้พลัง กับการขัดเกลาเน็นของตนเอง

เป็นเรื่องที่ไม่ได้มีแค่หลอดพลังอ่ะ การพลิกแพลงไหวพริบสำคัญจัดๆ

ถึงพระเอกจะมีพรสวรรค์โคตรๆ แต่ไม่ใช่ว่ามาสู่มั่วๆแล้วพลังตื่น อันนี้มันไม่ช่ายยยย

มันดีขนาดที่ว่า ไม่มีตัดจบอ่ะ อาจารย์อยากเขียนเมื่อไหร่ก็ได้ จนโดนแซวเรื่อลายเส้น ออกตอนใหม่ทีไรก็ฟาดอันดับบนๆ ตลอดๆ

ก็อย่างว่าแหละสำหรับผมมันคือ best of all time แล้ว

ปัจจุบัน มันก็ยังนั่งเรือ

ถ้าจารย์แกสุขภาพไม่เอื้ออำนวยทำนิยาย แล้วมีภาพประกอบบางส่วนก็ได้นะมันค้างคาใจ

ต่อให้เขียนเป็นนิยาย ผมว่าก็ยังขายได้เลย แล้วค่อยมา ทำมังงะ ทำเมะทีหลัง จารไม่ต้องวาดก็ได้รู้ัว่าขี้เกียจ มาเป็นนิยายไปเลยเถอะจะได้จบซักที

เสียดายภาคมดฮิโซกะไม่มีส่วนร่วมอยากเห็นถ้ามันเจอพวกองค์รักษ์กับราชามันจะมีอารมณ์อยากสู้ขนาดไหน

เรื่องนี้ผมไม่ได้ชอบขนาดนั้นนะ มีสนุกช่วงภาคงานประมูล นอกนั้นแอบเบื่อ

แต่อย่างนึงที่ผมชอบคือฉากสู้นี่แหละ สนุกโดดไปจากเรื่องอื่นเลย โดยเฉพาะกรีดไอส์แลนด์ น่าเบื่อทั้งภาคแต่ตอนสู้กันท้ายภาคแม่มโคตรมันส์ ละเวลาพวกพระเอกมันเก่งขึ้นก็ดูสมเหตุสมผล ไม่ใช่ฝึกๆๆละเก่งเลย

ไม่เสียดายตัวละครด้วยนะ เรื่องนี้

ส่วนตัว ผมคิดว่าถ้าข้ามเรื่องอื่น ๆ ที่คนพูดถึงเยอะ ๆ สิ่งนึงที่ HxH เป็น G.O.A.T ของวงการโชวเน็นเลย คือ การต่อสู้แบบหลายคนครับ

ส่วนใหญ่ เพื่อเพิ่ม airtime ให้ตัวละคร มังงะโชวเน็น จะชอบการแบ่งคู้ไปสู้กันตัวต่อตัว หรืออาจจะให้หลาย ๆ คนออกมารุมคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งหนึ่งคน

แต่ HxH เกือบทุก arc จะต้องมีฉาก หลายคน vs หลายคน แล้ววัดกันที่การชิงจังหวะของผู้นำทีม กับความเข้าใจระหว่างสมาชิกในทีม (จริง ๆ Naruto ช่วงยังไม่ปล่อยพลังก็มีฉากสู้เป็นทีมนะ แต่หลัง ๆ เน้นเบ่งพลังอัดกันอย่างเดียว)

ผมโคตรชอบทีมแมงมุม กับช่วง Gon บุกปราสาทมดตอนแรก ๆ เพราะมันไม่ได้ขุดแค่ขีดจำกัดของตัวเอกหรือเบ่งพลังมิตรภาพจากภาพแฟลชแบ็ค แต่มันคือการพัฒนาการทำงานเป็นทีมที่ทุกคนต้องรีดประสิทธิภาพทะลุขีดจำกัด เพื่อการเอาชีวิตรอด

The Best All Time ของจริง

การต่อสู้ การวางตัวละคร การเติบโตของตัวเอก

เรื่องนี้ไม่ได้มีแค่พลัง ที่มาของพลังที่มีจะเกิดจากการฝึกฝน และ เงื่อนไขของเน็นเท่านั้น

แม่งล้ำมาก ขนาดตัวเอกมีพรสวรรค์สูง ก็ใช่ว่าเรียนรู้ง่ายๆ

ภาคประทะเงามายา ดูกี่รอบก็สนุก