[RE: ใครมีประสบการณ์ ถูกมองเป็นของตายมั้ยครับ เจ็บจังเลย]
ChaeWon พิมพ์ว่า:
เข้าใจแหล่ะว่า การทำความดี ไม่ใช่ผลตอบแทนของความรัก
แต่ถ้าเป็นคนที่เรารู้สึกดี เราก็อยากทำดีกับเค้า
แต่กลายเป็นพอเราทำดีๆมาก ทำอะไรให้ เข้าก็มาขอความช่วยเหลือเรื่อยๆ เราก็เต็มใจช่วยทุกอย่างในตอนแรก
แต่หลังๆ ความเกรงใจเหมือนไม่มีกัน เห็นเราใจดีช่วยทุกครั้ง ก็ขอมาขอให้ช่วยตลอดจนเราอึดอัดใจ
มันเจ็บๆที่เวลาปกติไม่เห็นค่าเราเลย ทักไปไม่ตอบ ตอบแบบไม่เกินสามคำ แต่พอลำบากต้องการความช่วยเหลือก็จะนึกถึงเราทักมาหาเราตลอด
ระบายเฉยๆไม่มีอะไรครับ แหะๆ เจ็บไม่จำสักที
เขามันเซฟโซน
แต่ผมมันแซดโซน
บอกว่าเราคบกัน
แต่เหมือนผมอยู่อโลน
ใจผมอยู่กับคุณ
ใจคุณอยู่กับใคร
บอกจะเลิกกัน
เหมือนเคาะกะลาให้หมาดีใจ
อยู่กันสองคน
คุณก็แสนดี
พอเวลาที่เขามา
ผมก็สัมภเวสี
วกวน ปะปน
สับสน ทุกข์ทน
ไร้ตัวตน
อย่างกับผมไม่ใช่คน
เป็นคนสำคัญเวลาเขามีปัญหา
มึงไม่ใช่ที่หนึ่ง แต่มึงคือที่ปรึกษา
ยามเขาดีกัน
มึงก็ไม่ต่างจากหมา
รอแฟนเขาหลับ เขาถึงจะโทรมาหา
เหมือนเป็นขอทาน ขอเศษเวลา
นั่นมันไม่ใช่ความรัก
มันคือความเวทนา
คนที่มาทีหลังแล้วมันไม่ดังกว่า
คนที่มาทีหลัง เขาเรียกว่าพังกว่า
มาเจอคนที่ใช่ในเวลาที่ไม่ใช่
มันเป็นความจัญไรของโชคชะตา
เป็นรองมันช้ำ
ที่เดิมซ้ำ ๆ
โดนเหยียบโดนย่ำอยู่ส้นบาทา