ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับสิ่งที่ "อุ๊งอิ๊งค์ - แพทองธาร ชินวัตร" ต้องเจอ เมื่อตอนเข้าเรียนที่จุฬาฯ ถูกบันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้

คนอื่นเรียกนายกฯ แต่เราเรียก..พ่อ" เรียบเรียงจากบทสัมภาษณ์ลูกทั้งสามคนของ ดร.ทักษิณ พิมพ์ในปี 2552

หลังสอบเข้าคณะรัฐศาสตร์ จุฬาฯได้ อุ๊งอิ๊งค์ ต้องเผชิญกับแรงต้านจากเพื่อนรุ่มคณะเดียวกันบางคน โดนรับน้องโดยคนรุ่นเดียวกันตั้งแต่วันแรกๆ

วันเปิดถ้ำสิงห์ ทุกคนมารวมกัน อิ๊งไปนั่งหลังๆ คือรู้ตัวว่าเด่นพอแล้ว นักข่าวมาทุกวัน อิ๊งไม่อยากให้ใครมาชี้ว่าคนนี้ๆ เลยไปนั่งหลังๆ ที่มืดๆ

แพทองธารเล่าว่า พอนั่งกันเรียบร้อย อาจารย์มาบรีฟว่าจะเตรียมการสอนอย่างนี้ๆ มีเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งยกมือขึ้นมาพูดว่า

ได้ยินข่าวมาค่ะว่ามีนักเรียนบางคนในที่นี้ที่เข้ามาเรียนโดยไม่สุจริต แล้วทราบว่าอาจารย์รัฐศาสตร์จะรวมตัวกันไม่สอน จริงหรือเปล่าคะ

อิ๊งนี่เย็นตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่ก็เงียบไม่มีปฏิกิริยาอะไร แต่ใจจริงตอนนั้นไม่โอเคเลย โกรธมาก แต่ไม่เป็นไร เงียบ อาจารย์ก็ต้องตอบว่าไม่มีครับ พอออกมานอกห้องเพื่อนใหม่คนนั้นเดินมาหาอิ๊งแล้วก็พูดว่า

"เธอ เธอ เราไม่ได้พูดถึงเธอนะ" แต่น้ำเสียงเยาะเย้ย อิ๊งก็เออๆ ไม่อยากมีเรื่อง

ปี 1 เทอม 1 อิ๊งเรียนห้องเดิม นักเรียนเกินร้อยคน อาจารย์คนหนึ่ง พูดขึ้นมาว่า

"อุ๊งอิ๊งอยู่ไหนอุ๊งอิ๊ง" อิ๊งก็ยกมืออยู่นี่ค่ะ "ไหนคุณลองยืนขึ้นหน่อยซิ"

อจ:คุณไปทำงานร้านแมคฯมาใช่ไหม แมคฯมีทั้งหมดกี่แบบ

อิ๊ง:7-8 แบบค่ะ
อจ:เหรอ โอเค นั่งลงได้ แสดงว่าไปทำมาจริงๆไม่ใช่สร้างภาพ

เรื่องทำร้ายจิตใจอิ๊งมีเยอะมากตอนเป็นนิสิตรัฐศาสตร์จุฬาฯ มีวันหนึ่งอาจารย์พูดกระทบในห้อง ว่าพ่ออิ๊งเอาหวยบนดินขึ้นมาไม่ดี ตั้งใจว่าพ่อต่อหน้าลูก โดยไม่คิดว่ามันเกินไปหรือไม่ ตอนนั้นอิ๊งยังเด็กเกินไป
"อิ๊งทนไม่ได้ พ่อคือชีวิตนะ เหมือนทุกคนที่มีพ่อแม่ใช่ไหมคะ อิ๊งรู้สึกโกรธเวลาอาจารย์ว่าพ่อ ตอนนั้นปี 1 ยังเป็นเด็ก ชักสีหน้า เขาบอกว่า

"นี่เธอถ้าไม่พอใจก็ออกไปเลยนะ"

อิ๊งออกไป อิ๊งไม่ได้ไปไหน เข้าไปนั่งในรถแล้วร้องไห้ ทำไมต้องฝากเราไปถึงพ่อ เขียนจดหมายเข้ารัฐบาลสิ"
ดร.ทักษิณ เคยถามลูกสาวว่าจะลาออกไหม ถ้าทนแรงกดดันไม่ไหว"มีอยู่ครั้งหนึ่งอิ๊งเล่าปัญหาให้แม่ฟัง พ่อได้ยินพอดี เดินมาจับตัวอิ๊งบอกว่า

"อดทนหน่อยนะลูก แย่จังนะเกิดเป็นลูกพ่อ"

ฟังแล้วเศร้ามาก เลยเป็นจุดพลิกตัวเองว่า "อิ๊งจะไม่ยอมเสียน้ำตาให้คนอื่นอีก แล้วก็ไม่เสียน้ำตาอีกเลย"
"อจ.ส่วนใหญ่ที่จุฬาดีกับอิ๊งมาก ตอนจะขึ้นปี 3 มี 2 สาขาให้เลือกคือพัฒนาบุคคลกับวิจัย อิ๊งอยากเรียนวิจัย เพราะลึกกว่าพัฒนาบุคคล เหมือนเราอ่านอนาคต อจ.ทปษ.ซึ่งดีกับอิ๊งมาก แนะนำว่า หนูเรียนบุคคลดีไหมคะ จริงๆเพราะท่านรู้ว่า อจ.วิจัยบางคนแบนพ่อ อิ๊งเรียนพัฒนาบุคคลมีความสุขกว่า"
"วันนั้นก็เป็นวันที่เศร้าอีกวันหนึ่ง ไม่ได้เศร้าเพราะใคร เศร้าเพราะคิดว่าทำไมต้องเป็นอย่างนี้นะ ทำไมเราไม่ได้เรียนในสิ่งที่ต้องการนะ เป็นอีกเรื่องที่อิ๊งโทรไปร้องไห้กับพี่เอมที่อังกฤษ อิ๊งอยากเรียนวิจัยแต่เรียนไม่ได้"
"มีเรื่องใจร้ายอีกเยอะ ตอนเรียนสังคมเกี่ยวกับนักวิทยาศาสตร์คนเก่าๆ ที่ให้แนวคิดทางรัฐศาสตร์ ไม่มีอะไรเกี่ยวกับการเมืองเลย เพื่อนเปิดสไลด์ทำ PWP

ตอนที่พาวเวอร์พอยต์เปลี่ยน แว้บขึ้นมาเป็นรูปหน้าพ่อแล้วกาสีแดงทิ้งทั้งหน้า แว้บแล้วเปลี่ยนเป็นสไลด์เค้า อย่างนี้ 20 กว่าสไลด์"
"มีอีกครั้งหนึ่ง เพื่อนอิ๊งเขียนโปสเตอร์ว่าพ่อขายชาติ ทำป้ายผ้าใหญ่ๆ ค่ะเขียนว่า 'ทักษิณขายชาติ' แล้วเขียนว่า 'คนขายบะหมี่ยังจ่าย tax แต่นายกฯไม่จ่าย' แล้วถือป้ายเดินผ่านอิ๊ง แล้วเอามาล้อมคณะอิ๊ง วาดรูปพ่อแล้วกากบาททิ้ง"
อิ๊งเดินผ่านทุกวันอิ๊งไม่มองเลย ก้มหน้า พูดแบบแฟร์สำหรับเค้า รัฐศาสตร์ต้องแสดงความเห็นทางการเมือง ไปบอกให้เอาป้ายลง ไปบอกเขาว่า ว่าพ่อฉันทำไม ทำไม่ได้ เป็นการแสดงสิทธิ แต่อิ๊งเจ็บ"มีครั้งหนึ่งที่เป็นข่าว อยู่ปี 3 ยังเจอ อจ.บางคนไม่ชอบพ่อ ตอนนั้นเขาสอนๆ เหลือบตามามองอิ๊ง ถามว่า

'ยังอยู่อีกเหรอ'

อิ๊งยิ้มตอบไปว่ายัง 'อยู่ค่ะอาจารย์' เขายืนกอดอกบอกว่า

'นึกว่าจะหมดทุกข์หมดโศกกันแล้ว'

มาหมดทุกข์หมดโศกอะไรกับอิ๊ง อิ๊งไปทำอะไรให้" "หลังปฏิวัติปี49 เรียนปี 3 อิ๊งขอเลื่อนสอบทุกวิชามาสอบก่อนกำหนด สอบแล้วไปพักที่อังกฤษ 1กลับมาเรียนต่อปี 3 เทอมปลายจนจบ

"อย่างน้อยขอให้อิ๊งเรียนจบที่นี่ เมื่ออิ๊งเข้ามาได้แล้ว ให้อิ๊งได้พิสูจน์ตัวเองว่าอิ๊งจบจุฬาฯได้ อิ๊งโดนข่าวเยอะเหลือเกิน ให้อิ๊งเอาชนะตัวเองด้วย"

วันรับปริญญา

"ที่ประทับใจคือ ปชช.มาจาก ตจว.ใส่ผ้าซิ่น ผ้าไหม แต่งตัวสวยงาม เอามาลัยมาให้ พวกเขาได้ข่าวว่าพันธมิตรฯ จะเอาพวงหรีดมาให้อิ๊งวันรับปริญญา

'ถ้าจะเอาพวงหรีดมาให้อิ๊งก็เอามาเหอะ อิ๊งจะทำอะไรได้ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อิ๊งรับมือได้แล้ว"

แต่สุดท้ายวันนั้นไม่มีพวงหรีด



Credit: ThaiDelphi


แกร่งจัดเลย อดทนเรียนในดงสลิ่ม4ปี ยุคที่คนยังตาไม่สว่างแบบทุกวันนี้

อ่านละนึกถึงลูกยิ่งลักษณ์เลย เหมือนมันมีนักข่าวไปทำข่าวที่โรงเรียนตอนที่ยิ่งลักษณ์หนีไปตปท.

สมัยเรียนเดินสวนน้องอยู่ สองสามครั้ง ค่อนข้างโดดเดี่ยวอยู่นะ ตะหมัยนั้นก็มีคนนินทาน้องบ่อยๆเพราะเหตุผลที่ทราบกันส่วนผมไม่สนใจกลับห้องกดดอทเอสบายใจ

"พ่อคือชีวิตนะ เหมือนทุกคนที่มีพ่อแม่ใช่ไหมคะ..." ประโยคนี้คือจุกนะ

เอาจริงๆ ไม่มีลูกนักการเมืองคนไหนที่สมควรโดนอะไรแบบนี้หรอก ไม่ว่าจะเป็นลูกทักษิณ ลูกยิ่งลักษณ์ หรือลูกประยุทธ์ก็ตาม ฯลฯ

อาจารย์มหาลัยพวกแก่ๆส่วนใหญ่ที่เจอมาคือ สลิ่มทั้งนั้น ยิ่งจบ PhD มาคือยิ่งกร่าง
นึกว่าความคิดตัวเองถูกต้อองเสมอ

ยิ่งตอนปี 49,53 นี่คือ เจอพฤติกรรมหลายอย่างของคนพวกนี้ บางทีอนุญาตให้นักศึกษาไปประท้วงได้
ไม่ตัดคะแนน สนับสนุนการไปปิดสนามบิน....ผมไม่เคยนับถือคนแบบนี้อีกเลย
ขนาดเพื่อนหลายคนผม มีทัศนะคติแบบนี้มันก็ดี คือเลิกคบไปเลย โครต toxic

ผมเป็นเด็กรุ่นเดียวกับอิ๊งค์ครับ คนละมหาวิทยาลัย แต่กระแสข่าวช่วงนั้น ก็ยังจำได้ดี

ตอนนั้นด้วยสื่อที่ออกไป พยายามสร้างว่าเค้าเป็นลูกของวายร้าย บทความนี้เคยอ่านแล้วไม่น่าเชื่อถือเลย ดูนางเอกเกิน

พอมาวันนี้ ผมเข้าใจเลยว่า ไม่ได้เกินไปเลย พวกสลิ่มจุฬานี่ตัวดีสุด ๆ ตอนนี้ผมไม่เชื่อแม้กระทั่งเรื่องโกง Entrance ด้วยซ้ำ ผม Entrance รุ่นเดียวกัน จำได้ดีว่านางโดนหนักมาก พวกรุ่นผมก็หมั่นไส้มากเช่นกัน

อาจาย์ก็น่ายิงทิ้งเนอะ

ผ่านอะไรมาเยอะจริง สลิ่มมึงสร้างคนที่แกร่งๆ ขึ้นมาอีกคนละ 555

แฟนๆอีกพรรคว่าไงครับ

พี่สาวผมเข้ารุ่นเดียวกัน ตอนข่าวเรื่องเอ็นท์ แม่ผมโกรธมากอ่ะ

อย่าง here เลยสลิ่ม

เข้าใจอารมณ์ที่ อจ. กวนแบบนี้นะ ปี 54 อยู่ปี2 ลุงผมเป็น สส เสื้อแดงยุคนั้นแกได้ตำแหน่งสูงด้วย

เหตุการณ์คือ
1.คาบแรกผมไม่ได้ไปเรียนเพราะมหาลัยผมคาบแรกไม่เคยมีอจ.มาสอน เลยชะล่าใจไม่ไป
2.คาบ 2 ผมเข้าไปเรียน สาย 5 นาที โดยที่มีเพื่อนผญ ตามกันมาอีก3-4 คน
3.อจ.ท่านนั้นถามผมว่า กี่โมงละ ผมบอก 10.05
4.แกบอกสาย 5 นาทีครับผมไม่เช็คชื่อไห้นะ กลับได้เลย หรือจะนั่งเรียนก็ได้ แต่ก็คือขาดเรียนอยู่ดี
5.ผมเลยบอกครับ ขอบคุณครับ สวัสดีครับ ละหันหลังกลับ เพราะมองว่าอะไม่เป็นไร ง่วงๆด้วยเมื่อคืนเมา และไม่ได้มีอารมณ์โกรธโมโห หรือกวนใดๆแต่เพื่อนเลือกที่จะนั่งเรียนต่อ
6.สัปดาห์ที่ 3 ผมมาทัน โดยผมเลขที่ 1 จนเช็คชื่อจนถึงคนสุดท้าย โดยที่ทำตัวปกติไม่คิดไร
7.อจ.เช็คชื่อเสร้จแกพูดขึ้นมาว่า "คนที่ ขาดไป 2ครั้ง ผมไม่สนนะจะนามสกุลใหญ่โตแค่ไหนต่อไห้เป็นชินวัตรถ้าขาดของผม 4 คาบผมก็ไห้ F และผมส่งเกรดแบบเอาเทปใสแปะเกรดด้วยไม่มีการเปลี่ยนเด็ดขาดถ้าขาด 4 ครั้งอธิการบดีผมก็ไม่สน และวิชานี้มีทั้งมหาลัยมีสอน 2 คน "
8.ผมก็งงดิ อะไรวะ กุยังไม่ทันจะพูดไรหรือคิดไรเลย กวนมาแบบนี้ ผมเลยลุกขึ้นละถามไปว่า "อาจารย์หมายถึงผมหรือปล่าวครับ ผมไปแสดงท่าทางอะไรหรือยังทำไมพูดกับผมแบบนี้ " แกก็หน้าเสียละก็เงียบไป
9.ผมเลยบอกถ้าอาจารย์พูดแบบนี้เดียวผมจะแจ้งอธิการเรื่องพฤติกรรมอาจารย์นะครับ ว่าอาจารย์พูดแบบนี้ใส่ผม ผมมีพยานเป็นเพื่อนทั้งห้อง ละผมพร้อมจะดร็อปด้วย (ผมพูดสุภาพทุกคำไม่มีการกวนตีน หรือทำหน้าทำตาด้วย เพราะตอนนั้นเลือดขึ้นหน้าละ)
10.เพื่อนผมดึงแขนผมละบอกไห้ผมใจเย็นๆ โดยที่ผมนั่งเรียนจนจบคาบโดยหัวเสียสัสๆ
11.เรียนจบคาบแกก็ถาม คนไหนหัวหน้าห้องนะ อจ.จะติดต่อเรื่องการสอน เพื่อมีอะไรหรือจะโทรหา ซึ่งนั้นก็คือผม ก็เลยแลกเบอร์กันไป

สุดท้ายผมก็เรียนของแกจบเทอมได้ A แต่สิ่งที่น่าโมโหคือ อจ.ท่านนี้ปากบอกต้องตรงต่อเวลานั้นนี่ สุดท้ายแม่งสายยับๆ แถมยังขาดสอนแบบงงๆหายไปเฉยๆโคตรเยอะ ละไม่มีการขอโทษใดๆตลกกลบเกลื่อนไปอีก
จำวิชาไม่ได้ แต่จำได้ว่า อจ.สายเศรฐศาสตร์แหละ

อจ แม่มแย่จริมๆ

ตอนนั้นผมโตไม่ทัน พี่ผมก็เอนท์รุ่นนั้น เคยฟังดราม่าผ่านๆมาเยอะเหมือนกัน

แต่ช่วงนี้กลับไปอ่านข่าวที่ลงไว้ตอนนั้น + เรื่องเล่าจากหลายๆมุม ทำไมผมไม่เชื่อเรื่องโกงข้อสอบเลย

เคยฟังจากเพื่อนคนนึง พ่อมันเป็นผู้มีอิทธิพล โกงสอบราชการให้คนที่จ่ายถึง เค้าก็ไม่ได้ใช้วิธีเอาข้อสอบรั่วมานั่งท่องอ่ะ

ละถ้าระดับ นายกฯ ที่รวมกัวกะ รมต.ศึกษา จะแค่ขโมยข้อสอบมาให้ลูกท่อง ผมว่ามันกระจอกไปมั้ย...

คือมองย้อนกลับไปผมก็คิดว่า ไอ้ที่ผมเดินกลับ แกอาจจะคิดว่าผมกวนแกก็ได้นะ