เคยไม่คุยกับแฟนนานแค่ไหนครับ แบบไมไ่ด้เลิกกัน แต่อาจจะมีโกรธมีทะเลาะกัน แล้วไม่คุยกัน
นานไหนแค่ไหนครับ

แล้วสุดท้ายไม่ได้คุยตอนนั้นกลับมาดีกันได้ไหม หรือ เลิกกันเลย

6วันครับ และคงจะอีกต่อไปเรื่อยๆ เพราะตอนแฟนผมเสียเมื่อ6วันก่อน ก็ยังรักกันดี พูดคุยกันปกติแล้วเขาก็จากไป

อย่างไม่ทันได้ตั้งตัวอะไรเลย

SS นี่เหมือน Ads ของเฟสบุคเลย
ผมกำลังมีปัญหานี้ กระทู้นี้โผล่มาเฉย


รอคำตอบด้วยครับ กำลังประสบปัญหาเหมือนกัน

SS นี่เหมือน Ads ของเฟสบุคเลย
ผมกำลังมีปัญหานี้ กระทู้นี้โผล่มาเฉย


รอคำตอบด้วยครับ กำลังประสบปัญหาเหมือนกัน

3 ปีแล้ว .
..
.
.
.
.
.
.
.

4-5 วันนะแบบงอนกัน ทะเลาะกัน เท

2-3 วันไม่เกินนี้

3เดือน

เอาแบบอยู่บ้านด้วยกันนะครับ สูงสุด 7 วัน
2-3 วันเราง้อก่อน ถ้ายังไม่ดีขึ้น ก็ปล่อยไปเลย
หลังจากนั้นเค้าจะมาง้อเราเอง

ไม่คุยเลยเหรอครับ หรือ ทักนิดหน่อย

แล้วได้คบต่อไหมครับ

ถ้าตอนนี้ก็4ปีแล้วครับ

ความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากกับผมและแฟนครับ ผมเคลียร์กันด้วยคำว่า

"ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ผมจะดูแลความรู้สึกนั้นเองจะไม่เงียบหายไปอีกแล้ว"

แรกๆมันก็ดีนะครับ แต่ช่วงหลังๆก็เหมือนจะเหนื่อย ...

ผมเคยไม่คุยกันนานสุดก็ครึ่งเดือน ต่างคนต่างก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงดี สุดท้ายกลายเป็นผมนี่แหละที่เริ่มก่อน

การไม่คุยกันเลยก็เหมือนเรื่องมันค้างคาไปเรื่อยๆ การคุยได้คุยกันนั่นแหละดีที่สุดแล้วครับ

เคยแบบทะเลาะกันไม่คุยกันเช้ามาก็ต่างคนต่างทำงาน

แต่กลับมานอนด้วยกันปกติ กลางดึกก็ดึงมาxxx แบบไม่คุยกัน

เช้ามาก็ไม่คุยกันต่ออีก 1-2 วัน

1 สัปดาห์ครับ ไม่คุยเลย อยู๋ด้วยกันก็ต่างคนต่างอยู่ กินกข้าวก็ต่างคนต่างกิน

ทะเลาะกันหนักครับ สุดท้ายก็ต้องไปง้ออะครับ เพราะผมขี้เกียจรีดผ้า

เคยทั้งสองอย่างครับ ทั้งกลับมาคืนดี และ เลิกกันไป

กลับมาคืนดี !!! ก็กับแฟนปัจจุบันแหละครับ

ถามว่าไม่คุยกันนานแค่ไหน ของผมน่าจะเคยไม่คุยส่วนตัวกันเลย นานราวๆ 3 วันครับ แต่ยังใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันปกตินะ คุยเรื่องลูกปกติ และทำงานหรือกิจกรรมในบ้านร่วมกันปกติ เพียงแค่ไม่คุยกันส่วนตัวเนื่องจาก ไม่พอใจซึ่งกันและกันในบางเรื่อง ซึ่งเราคุยกันแล้วมันไม่ดีขึ้น เลยเลือกที่จะพักการคุยกัน เพื่อให้ได้กลับไปคิดว่าต้องทำยังไง สุดท้ายก็มาได้ทางออกร่วมกันเมื่อใจเย็น ว่าเห้ย งั้นเราต้องตัดสินใจแบบนี้นะ เพื่อให้ไปต่อกันได้

เรื่องของผมที่ทำให้ไม่คุยกันนาน 3 วัน คือ แฟนมาจับโทรศัพท์ผมแล้วเปิดข้อความโดยไม่ขอครับ แฟนให้เหตุผลว่าเขาแค่อยากดูเฉยๆไม่ได้คิดอะไร และ อยากให้เราเปิดเผยกัน ส่วนผม ไม่โอเค เพราะต่อให้เป็นแฟนกัน ก็ไม่ควรมาดูข้อความผมคุยกับใคร ต่อให้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรผมก็ไม่พอใจครับ เวลาผมจะคุยกับเพื่อน หรือ เล่นใน ss มันเป็นมุมนึงของชีวิต ที่เราไม่ได้ต้องการให้ใครบางคนเห็น เราแค่อยากสนุกกับบางเวลาแค่นั้น ฉะนั้นมันไม่โอเค ถ้าจะต้องมาดูในมุมส่วนตัวของเรา

สุดท้ายเราเลย ตัดสินใจ แยกโทรศํพท์และรหัสส่วนตัวกันหมดเลยครับ ทุกวันนี้ เวลาแฟนจะขอทำอะไรในโทรศัพท์จะเดินมาขอให้ผมปลดล็อคให้และขอไปทำแค่บางอย่างเท่านั้น และ ผมก็ไม่ไปยุ่งอะไรของเทอครับ สุดท้ายปัญหาก็ผ่านไป ก็อยู่กันใหม่แบบสบายใจกว่าเดิม

ส่วนแบบที่ไม่กลับมาคืนดีกันและเลิกกันไปเลยก็มีครับ

อันนี้ จะเกิดกับแฟนเก่า ที่ทะเลาะกันจนเหนื่อย จนมีมุมมองที่ไม่ตรงกันแล้ว จนมันนำพาไปสู่การนิ่ง

นิ่งในที่นี้ คือ ไม่รู้จะคุยอะไรกันแล้ว ยิ่งคุยยิ่งบั่นทอน หาทางออกไม่ได้ สุดท้าย แยกย้ายกันไปดีกว่าครับ ไม่อยากฝืน

กับคนก่อนผมเคยปล่อยวางเรื่องพวกนี้นะครับ เพราะคิดว่าเป็นเรื่องปกติ ทุกคนต้องการ space

สุดท้ายไม่รอด

พอเป็นกับคนใหม่ ผมเคลียร์กับเค้าตั้งแต่วันแรกว่า อย่างน้อยที่สุดเราต้องคุยกันสั้นน้อยแค่ไหนก็ต้องคุย
ไม่ว่าจะโกรธจะอะไรต้องเคลียร์ให้จบวันนั้น ก่อนเข้านอน

ทุกวันนี้คุยกันทุกวันครับ

เทคนิคของผมคือ ถือทิฐิให้น้อยลงครับ แล้วคิดถึงใจเค้าให้มากขึ้น
คำไหนที่เราไม่อยากได้ยิน ก็ไม่ควรพูดกับเค้า ถ้าเผลอพูดไปแล้ว ให้รีบขอโทษ ให้ง่าย ให้ไว

ชีวิตจะมีความสุขง่ายขึ้นครับ ชีวิตมันสั้น เอาเวลามาตักตวงความสุขดีกว่า

ไม่คุยเฉพาะตอนหลับ เอาจริงๆ กับแฟนคนปัจจุบันคบมาปีกว่าๆ ไม่เคยงอนกัน โกรธกัน หรือทะเลาะกันเลยซักครั้ง เลยไม่เคยเจออะไรแบบนี้ในตอนนี้อะนะ ทุกอย่างดีหมดมีความสุขมาก แต่ถ้าเป็นแฟนเก่าคือ เขาอยากจะคุยตอนไหนเขาก็โทรมา มันเป็นความสัมพันธ์ที่แบบโคตรแย่เลย เขามีคนอื่นตลอด ไอเราก็รับรู้ แต่ทำไรไม่ได้ อยากมาตอนไหนก็มา อยากคุยตอนไหนก็คุย หลุดมาจากคนนั้นได้นี่สุดๆละ เสียเวลามาก เกือบ10ปี