จะบอกว่าแค่นั่งเฉยๆก็ไม่ได้หรอกครับ ต้องมองในมุมมองความรู้สึกพระเอกด้วย ในบทแทบจะปูมาว่า หัวหน้าฮงนี่โคตรจะคนดี ดีฉิบหายวายวอด คุณลองคิดดูว่าคนที่เห็นความสำคัญของคนอื่น ดันมากลายเป็นต้นเหตุให้คนคนนั้นเกือบตาย การที่จะเกิดสภาวะช็อค มันไม่ผิดเลย แล้วเคสการตายของพี่ชาย ที่สั่นสะเทือนความรู้สึกพระเอก คือน้ำหนักมันก็มากพอให้พระเอกเป็นรู้สึกผิดจนเกิดอาการหลอนได้นะ ส่วนน้ำหนักของเหตุผลที่กลับกงจิน ผมมองว่ามันก็สมเหตุสมผลนะ คุณกัมรีคือผู้ใหญ่ที่หัวหน้าฮงเคารพ ในวันที่เขารู้สึกว่าชีวิตแย่ที่สุด กลับมีข้อความของคนคนหนึ่ง ที่ตัวเองเกือบจะลืมไปแล้วว่าเป็นคนสำคัญ ส่งมาในช่วงเวลาที่อ่อนแอที่สุด เป็นการทักทายที่ธรรมดา แต่ทรงพลังในด้านความรู้สึกนะ ส่วนตัวผมชอบทุกอย่างแล้ว มันลงตัวแล้ว มันไม่จำเป็นว่าเรื่องราวแบบไหนถึงจะถูกตัดสินว่าหนัก ตัวบทเองก็สื่อว่าสำหรับสิ่งที่หัวหน้าฮงรู้สึก มันคือที่สุดสำหรับเขาแล้ว