เคยทำกับ ARL ครับ สุดท้าย เจ๊งอย่างที่เห็น

จริงครับ ค่าแรงที่ให้จริงเทียบกับโครงสร้างค่าแรง บ.ในไทยแหกทุกตำรา แทบไม่ได้ให้ตามอัตราที่ควรให้เลย

ตามหลักคือควรเอาตามโครงสร้างมาจัดสรรค์
แต่ที่ทำคือ ให้เท่าไหร่ที่มันพอใช้ชีวิตอยู่ได้ ก็ให้มันแค่นั้นแหละ
ตำแหน่งสูงขึ้นก็ขยับทีละนิด แต่ภาพรวมก็ต่ำกว่าโครงสร้างอยู่ดี

จริงๆผมเคยแนะนำนะ ผมยังพูดกับเพื่อนบ่อยๆเลย
ทำไมบ้านเราไม่มีม็อบรถเมล์เหมือนฝรั่งเศสบ้าง
หรือมีช่วงให้ขึ้นฟรีไปเลยแบบบางประเทศ เพื่อลด
ความแออัดไรงี้ อย่างเรื่องบัสเลนอะไรพวกนี้ก็เคยคุย

เค้ามีตรรกบนพื้นฐานความคิดไม่เหมือน ที่เราเจอแหละครับ

ถ้าคุณอยู่ในแหล่งที่อุดมไปด้วยงาน คุณก็หางานใกล้ๆ ไม่ต้องเดินทางไกลได้

ถ้าคุณไม่ได้อยู่ในย่านที่มีแหล่งธุรกิจสุดท้ายก็ไม่พ้นการจ่ายเงินเดือนไปกับค่าเดินทาง

ผมเห็นโพสนั้นในเฟซและทวิตแล้วล่ะครับ แต่ขี้เกียจไปเถียงด้วย ว่างานใกล้บ้านไม่ได้ทำได้ทุกที่ ใครๆมันก็ไม่อยากเดินทางมาทำงานไกลๆ เสียค่ารถแพงๆทั้งนั้นแหละ ยกตัวอย่างง่ายๆ ภาพใหญ่คือ คนต่างจังหวัดไหล/อพยพมาทำงานในกรุงเทพหรือเมืองใหญ่ก็ เหตุผลนั้นแหละ

หนักครับพวกนี้ ไม่เคยรู้ถึงสวัสดิการ ค่าครองชีพ ชีวิต รายรับรายจ่าย ความเหลื่อมล้ำ

เคยมีโพสนึงเทียบ โปรตีน 1 กรัม ต่อ ค่าครองชีพ 1 วัน
ญี่ปุ่นเทียบกับไทย ญี่ปุ่นจ่าย 2%ของค่าแรงขั้นต่ำ ต่อโปรตีน 1 กรัม บ้านเรา 200%ของค่าแรงขั้นต่ำ ต่อโปรตีน 1 กรัม

ไหนจะน้ำมันที่แสนจะแพงอีก
ดีหน่อยผมอยู่ต่างจังหวัดไม่ต้อง เผชิญกับค่าเดินทางแบบชาว กทม.

เคยชินกับการไม่เรียกร้องสิทธิแหล่ะมั้ง พอโดนเอาเปรียบก็เลยไม่กล้าเรียกร้อง ได้แต่ปรับชีวิตตัวเองแทน
สังเกตง่ายๆก็พวกข่าวแรงงานในโรงงานเรียกร้องค่าแรง/สวัสดิการ ก็จะมีคนด่าว่าแรงงานว่าไปเรียกร้องทำไม เขาอุตส่าห์ให้งานทำ ตลกดี

คนพวกนี้ภายนอกอาจจะด่าไอ้ตู่

แต่จริงๆแล้วก็ตรรกะวิบัติ กูย้ายบ้านได้ มึงก็ต้องทำได้ + เช่าบ้านถูกว่านั่งรถไฟฟ้า ฯลฯ

ไม่ยอมมองว่ารัฐต่างหากที่ต้องแก้ปัญหา ทำให้ค่าเดินทางถูกลงซิครับ ให้ประชาชนทั่วไปเข้าถึงได้

พวกนี้ผมเรียกว่าเป็นสลิ่มทางความคิด

BTS นี่มันผิดพลาดไปซะทุกอย่างครับ

- ให้เอกชนสร้าง + เดินรถ ทำให้ราคาสูงครับ ที่อื่นเค้ารัฐบาลสร้างกัน แต่ประเทศนี้ไม่มีตังค์มาทำครับ แต่เอาไปทำอะไรอย่างอื่นได้นะ

- สัญญาที่อนุญาตให้ขึ้นค่าโดยสารโดยไม่สนค่าครองชีพขั้นต่ำ เพราะถือว่าเป็นทางเลือกในการเดินทาง อันนี้ส้นตีนสุดครับ ส่วนตัวมั่นใจว่ามีค่าเซน มีใต้โต๊ะแน่นอน ผ่านได้ไง สัญญาเฮงซวยแบบนี้

- เร่งต่อสัญญาทั้งๆที่เหลือระยะเวลาอีกนาน อ้างเหตุผลไร้สาระ ทำให้เสียเปรียบเอกชน

- ไม่เอาค่าโฆษณาจากป้ายมาคิดเป็นรายได้ <- อันนี้ก็ส้นตีนไม่แพ้กัน

สุดท้ายก็นี่แหละครับ คนดีย์จากพรรค พรรคนึงก่อเรื่องเอาไว้มากมาย

ส่วนตัวผมมองว่า ของ ARL เจ๊งเพราะการวางแผนไม่ดีพอครับ

express line กับ city line จากต้นทางถึงปลายทางที่เดียวกัน เวลาเร็วกว่ากันกันนิดเดียว แต่ราคาต่างกันโขเลย เพราะเอาไปจัดทำที่นั่ง ทำให้กลายเป็นรถเหมือน VIP ซะมากกว่า

ตัว ARL เองก็ไม่ได้จะมีผู้โดยสารเยอะทั้งวันเป็นพื้นเดิมอยู่แล้ว จะมาแน่นก็คือตอนหลังเช้ากับหลังเลิกงาน แค่นั้น

ผมว่าเป็นการจัดสร้างตามแค่ความคาดหวัง ไม่ได้มีการเก็บข้อมูลหรือทำ data analytics อะครับ

ถ้าให้พูดจริงๆ ปัจจัยความระยำตำบอนแม่งเยอะมากเลยนะ

ทำไมมึงไม่ขยายเมืองออกไป ทำผังเมือง zoning ลดความแออัด กระจายงานให้ออกจากใจกลาง กทม บ้าง ไอ้ที่อยู่ๆกันตอนนี้แม่งแทบจะเป็นสลัมลอยฟ้าอยู่แล้ว แล้วคุณจะพบความ contrast ของตึกสูงสวยๆกับสลัมบนทางเท้าซึ่งแม่งอยู่ติดกันได้

ผมไม่รู้ว่าภาครัฐคิดอะไรนะ แต่ผมสัมผัสได้ว่าระบบขนส่งสาธารณะที่รัฐทำไว้คือทำไว้ขำๆแล้วไปบีบให้ประชาชนหาซื้อบ้าน ซื้อรถยนต์มาเบียดกันบนถนนเอา

เพราะพื้นฐานมาจากรัฐราชการ พวกเขาไม่เคยมองว่างานเขาคือการ "บริการ" แต่ที่พวกเขาทำงานมาจากชาวบ้านไป "ร้องขอ" ให้พวกเขาทำงานครับ (วิธีแก้มันก็พอมีแหละ เอา kpi มาจับ ใครทำงานห่วยไล่ออก คนอยากเป็น ขรก ในประเทศนี้เยอะแยะ แม่งจะหาดีๆไม่ได้เชียวเหรอ)

ก็นะ มันก็ผิดไปหมด ตอนจะสร้างยังมีม็อบเลย กลัวบดบังทัศนยภาพ บลา บลา บลา

จริงๆการแก้ปัญหาคือการวิเคราะห์รายได้ใหม่เพื่อกำหนดมูลค่าที่เหมาะสมของค่าโดยสาร กับส่วนนี้

มันเป็นบริการสาธารณะทางออกของรายการนี้คือรัฐทำไมคุณไม่ให้ BOI ไปล่ะครับ...

เพื่อเป็นส่วนนึงในการช่วยเอกชนดำเนินงานได้

ผมว่าปัญหาหลักๆคือสัมปทานของBTSเนี่ยแหละ เอาจริงๆค่าโดยสารมันแพงตั้งแต่ยุคแรกที่้เปิดใช้แล้วครับ
สร้างเสร็จปี2542 ค่าโดยสาร 10-40บาท///ปี2550 ขยับค่าโดยสารเป็น 15-40บาท ///ปี2556 ขยับเป็น15-42บาท และปี2560 ขยับเป็น 15-44บาท และพอโดยสารผ่านส่วนต่อขยายต่างๆเรตราคาก็บวกเพิ่มไป10-15บาท ราคาก็เละเทะ และแน่นอนว่าจำนวนผู้ใช้บริการจากปี2542มาจนปัจจุบันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ BTSก็กินเหนอะๆ สบายๆ

ต้องถามว่าตอนเปิดซองประมูลขายสัมปทานเนี่ย ไปเอาเงินเอกชนเค้ามาเท่าไหร่ ได้คิดละเอียดถี่ถ้วนในรายละเอียดมากขนาดไหน เช่นรายได้ค่าโฆษณา รายได้ค่าเช่าร้านค้าในสถานี บัตรโดยสารก็ไม่ยอมรวมกับเจ้าอื่นเขา พอรัฐลงทุนทำส่วนต่อขยายจะจ้างเดินรถก็เป็นภาระอีก สุดท้ายคนกทม.รับกรรมมาตลอด

ทำได้แค่รอสัมปทานเดินรถนี้จบลงปี2572 อีก8ปี หวังว่าจะไม่มีไอ้บ้าที่ไหนไปขยายสัญญาให้