พรหล้าบอลลูนคร๊าฟฟ

โห โคตรเศร้า

ดูแล้วไปสารภาพรักเพื่อนตอนจบปวช. เหมือนกัน

สรุปแห้วแดรก มันบอก กูคบกับพี่เด็กช่างมาจะปีแล้ว

แต่ก็ดีเหมือนกันครับ เพราะตอนนี้ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัย

ไปดูหนังเรื่องนี้กับแฟน เจอแฟนพี่ชายไปกับเพื่อนสนิท สรุปพี่ชายโดนบอกเลิก 555 (ตอนนั้นสงสารพี่สุดๆ)

ตอนหนังเข้าคือตอนซัมเมอร์ ขึ้น ม.6 แอดมิชชั่น ผมเลือก มช. ทั้ง 4 คณะเลย
ลูกช้าง 491910112

ทำให้ชอบเพลงปล่อยเถิดดวงใจไปเลยครับ

ชอบเรื่องนี้มาก ๆ อีกเราก็ แฟนเดย์

คิดถึงสมัยขี่c100ของตัวเองไปวนเล่นแถวอ่างแก้ว นั่งคุยกับคนรักที่ศาลาธรรม นั่งจับมือมองดาวกันที่อ่าวแก้ว
ผมยาว สะพายกล้อง ใส่กางเกงยีนส์ขาดๆคีบแตะไปเรียน
ไปวนๆเวียนๆ ไปงานกลางคืนวิจิตร กินเหล้าตอง เหล้าต๊อกงานลูกทุ่งวิจิตร จนอาจารย์คณะวิจิตรนึกว่าเป็นเด็กวิจิตร
ขาดอย่างเดียวคือไม่ได้จีบเด็กวิจิตร เพราะมีแฟนอยู่คณะตัวเอง
ผ่านไป10ปีชีวิตหลังจากออกจากมอเปลี่ยนไปคนละเรื่องเลย พอได้ย้อนมาดูเรื่องแฟนฉันเลยอินกับมันมากๆ
เสียดายผมไม่ได้หล่อเหมือนซันนี่เท่านั้นเหละ 555
ชีวิตในมช สมัยนั้นคือแบบมีความสุขจริงๆ สงบสุข เนิบๆ เรียบง่าย
ปล.c100 คันนั้น ทุกวันนี้ยังเอาออกมาขี่เล่นกินลมบ่อยๆ ^^

ซ้ำครับ

รุ่นน้องผมสิบปีพอดีเลยครับ ผม3904 ^^

ประทับใจหลายฉากเลย ถึงดูตอนเด็ก ๆ แต่รู้สึกชอบแหะ ชอบฉากตอนแรกที่พระเอกเจอนางเอก ฉากขับมอไซตอนกลางคืน ฉากรับน้องจนเป็นฉายาของพระเอก หนังเรื่องนี้ฉากจำเยอะมาก

กาลครั้งหนึ่ง ไม่เคยลืม
มันเป็นช่วงปิดเทอมตุลา ผมสอบวิชาเฉพาะเตรียมเข้ามหาลัย น้องเขามาเรียนพิเศษ เรานัดกันดูหนังเรื่องนี้ และกินหมูกระทะ
แต่คืนนั้นผมเมา ตื่นสาย เลยไม่ได้ไปตามนัด …. หลังจากเข้ามหาลัยก็ค่อยๆคุยกันน้อยลง จนห่างหายกันไป ถึงวันนี้ ก็เกือบ 16 ปีแล้ว ยังเสียใจกับเหตุการณ์ครั้งนั้นอยู่เลยครับ …..dent-p

เคยไปถ่ายมุมเดียวกันกับในหนัง ตอนที่ ซันนี่เรียกนางเอก "ดากานดา"
ที่ทางเดือนตึกคณะที่เรียนอยู่กับ ผญ.ที่คุยด้วยครับ

แต่ลบไปแล้วตอนเลิกกัน