เดี๋ยวนี้บรรยากาศ แบบในหนังเรื่อง reply 1988 ยังมีอยู่ไหมครับ ที่แบบทุกบ้านเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกัน พ่อแม่ลูกสนิทกัน ลูกๆสามารถเข้าไปกินข้าวบ้านไหนก็ได้ หรือไปหมกตัวดูหนังด้วยกันเล่นด้วยกันอยู่ที่บ้านเพื่อน

บรรยากาศเหล่านี้ผมได้สัมผัสมาหมดเลยตอนเด็กๆ แล้วผมก็เชื่อว่าชาวss หลายๆท่านนะจะได้สัมผัสบรรยากาศเหล่านี้เหมือนกัน

พูดแล้วก็คิดถึงเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ ช่วงนั้นผมนี้ไปกินข้าวบ้านเพื่อนคนนั้นคนนี้บ่อยเลย แล้วก็จะมีเพื่อนคนนึงบ้านมันรวยมีทีวีกับเครื่องเล่นซีดี ก็ไปรวมตัวจับกลุ่มดูหนังกัน หมผ้าหมด้วยกัน โครตมีความสุขเลย

ไม่รู้ว่าตอนนี้ เด็กๆสมัยนี้มีฟิลแบบนี้ไหมครับ หรือตอนนี้ต่างคนต่างเล่นไปแล้ว

ไม่รู้ว่าผมคิดไปเอง สังคมสมัยนี้แต่ละคนตึงกันมาก ไม่ค่อยมีความสัมพัทธ์กันเท่าไหร่ต่างคนต่างอยู่

สมัยเปลี่ยนสังคมเปลี่ยน

ผมว่าสมัยนี้คนอยู่กับตัวเองมากขึ้น อยากเข้าสังคม มือถือเครื่องเดียวจบเลย

เด็กสม่ยนี้ไม่ไล่จับกันเเล้ว นั่งถือโทสัพคนละเครื่อง

สังคมเปลี่ยนไปตามยุคแหละครับ

สมัยก่อนเรา ๆ ก็ต้องมีก๊วนเพื่อน ๆ หัวเกรียนสมัยเด็ก ๆ วิ่งข้ามบ้านไปกินข้าว อ่านการ์ตูน นั่งดูช่อง 9 ช่วงเช้าด้วยกัน

สาย ๆ ออกปั่นจักรยาน โดดน้ำ เหนื่อยก็วิ่งเข้าบ้านใครสักคนกินหนม กินน้ำ แล้วก็ออกไปวิ่งเล่นต่อ

สมัยนี้เด็ก ๆ อยู่กับมือถือ แท็บแล็ต มากกว่าเพื่อน ๆ วัยเดียวกันในสังคมเมือง

ยากครับ ตจว อาจจะพอมี แต่ ในเมือง ใช้คําว่า คอม คนละเครื่อง มือถือคนละเครื่อง คุยกันผ่าน online เอา

ปล พึ่งดูจบ ไปหมาดๆเอง ย้อนวัยได้ดีเลย พวกเด็กยุค 90 น่าจะชอบกันเยอะ

ถ้าของไทยก็บรรยากาศแบบหนังแฟนฉัน นั่นแหละครับ ยุคเปลี่ยนสังคมเปลี่ยน
บรรยากาศแบบในหนังแฟนฉัน น่าจะไม่มีในไทยแล้วมั้งครับ เป็นแค่ความทรงจำขอคนยุคเก่ามากกว่า

เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วครับ แต่ก็เคยมีเหมือนกัน
ผมอยู่คอนโด สมัยนั้นมีเพื่อนอยู่หลายห้องเลย
มีประมาณเกือบ10คนได้ วันหยุดทีก็นัดมาเล่นกันตลอด
วิ่งเล่นจนโดนห้องอื่นร้องเรียน แล้วมีห้องนึงมีPS1ก็มักจะไปเล่นที่นั่นกัน
แต่กินข้าวบ้านคนอื่นนี่นานๆที

จากนั้นก็เริ่มย้ายออกทีละคน จนผมขึ้นม.ต้นก็เหลือแค่ผมกับเพื่อนอีกคน
แล้วพอขึ้นมหาลัย เพื่อนคนสุดท้ายก็ย้ายออกไป เหลือผมคนเดียวจนตอนนี้

ปัจจุบัน เด็กก็อาจจะสนุกในแบบของเด็กปัจจุบันนะ

ผ่านไปสัก 10 ปี พวกเค้าก็คงมาตั้งมู้ แล้วพูดถึง คามิคาเซ่ หรือ เกมแองกรี้ เบิร์ด หรือซัพเวย์ แบบออกรส

ผมดูแล้วชอบที่สุดเลย(ทั้งสามภาค) เพราะบรรยากาศยุคที่ผมยังเด็ก

สารภาพว่า หนังเรื่องนี้ดูเพราะกระเเสจริงๆ

ตอนเเรก ep1-3 เฉยๆ มาก ผมเท ไปหลายเดือนเลย มันไม่อิน หนังเเนว เรื่อยๆ เอื่อยๆ เปื่อยๆ

ละช่วงไม่กี่วันมานี้ มีคนโพสต์ในเฟส ว่ามันจะออกจาก netflix เดือน กย นี้แล้ว

เลยกลับมาดูใหม่ (กลัวตกเทรนด์) พอผ่าน ep3 ที่ค้างไปเท่านั้นเเหละ...


ดูไม่หยุดเลย

หวนนึกถึงปีที่อยุ่บ้านเก่า ตจว ฟิลลิ่ง จะต่างกัน เเต่คล้ายๆกัน ในเรื่อง เพื่อนๆ ในวัยนั้นมากกว่า

เพราะ พ่อเเม่ เเต่ละบ้าน ก็ไม่ได้มีพบปะเท่าในหนัง

หายหมดอ่ะครับ เอาเฉพาะรอบตัวผม ทั้งเพื่อนบ้าน ทั้งญาติ ทะเลาะกันเองหมดเลย ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

ผมว่าต่างจังหวัดยังมีอยู่แต่คงน้อยแล้ว เทคโนโลยีเปลี่ยน ยุคเปลี่ยน

แถมสมัยก่อนลูกดกด้วย คนสมัยนี้แทบจะไม่อยากมีลูกกัน

สมัยผมยังเด็ก บ้านใกล้กันยังความคล้ายแบบนี้บ้าง
เด็กวัยเดียวกันจับกลุ่มเล่นกัน พ่อแม่คุยกัน บางทีมาช่วยทำกับข้าวบ้าง เอาอะไรมาให้กินบ้าง
ผมไปเล่นบ้านข้างๆก็ได้กินไปด้วย
แต่พอโตมาอยู่กรุงเทพหลายปี ข้างบ้านเป็นใคร ผมยังไม่รู้จักเลย
เดินผ่านก็เฉยไม่ได้ทักทายกัน
พอย้ายกลับมาต่างจังหวัด เพื่อนบ้านยังรู้จักคุยกันบ้าง
แต่ไม่สนิทขนาดจะให้ลูกผมข้ามไปกินเล่นบ้านเขาได้ เหมือนตอนตัวเองยังเด็กแล้ว

สมัยก่อนต่างจังหวัดผมก็คล้ายๆ ทำกับข้าวมาแบ่งกันกินรวมกันซักบ้านนึง เด็กก็ออกมาเล่นรวมกันในซอย พอเด็กๆเริ่มโตก็เริ่มห่างกันออก เด็กเดี๋ยวนี้ใส่หูฟังคุยกันผ่านเกมออนไลน์

ถ้าได้ใช้ชีวิต ฟิลแบบนั้นคงมีความสุขมาก

เอาแค่เล่นเกมส์ด้วยกัน/ดูบอลด้วยกัน ยังยากเลย ในกลุ่มlineเพื่อนก็เงียบๆกันไปมาก ไม่เฮฮาเหมือนก่อน