ทุกอย่างต้องมีการปรับตัว หากมุมมองคน มองว่าศาสนา คือ พิธีกรรม ไม่ใช่หลักการคำสอน มันอาจจะบ่งชี้ให้มองว่าดูงมงาย ไม่น่านับถือก้ได้

เด็กๆผมเคยเชื่อมากๆนะ แต่โตมาผมรู้สึกว่าคนที่นับถือบางคนกลับมีความคิดที่งมงายมากเกินไปจนบางทีดูถูกคนอื่น หรือยึดติดอะไรมากเกินไป ผมรู้สึกว่าประเทศเราเดินไปข้างหน้าได้ช้า ส่วนนึงก็เรื่องความงมงายด้วยครับ

ผมไม่ได้นับถือทางพิธีกรรมหรืออะไรแนวนั้น ผมพิจารณาแนวคิดต่างๆ คำสอนต่างๆ อันไหนไม่มีเหตุผลผมก็ไม่นำไปใช้ อันไหนพิจารณาว่าโอเค เหมาะกับเรา เหมาะกับใจเรา เหมาะกับยุคสมัยเราก็นำไปปรับใช้ ผมมองว่าบางอย่างเป็นแนวปรัชญามากกว่า อยู่ที่เราจะร่อนเอาแก่นออกมาซึบซึบและปรับใช้ครับ

คนยังพัฒนาไปข้างหน้า ไปตามยุคสมัย ถ้าศาสนายังช้าอยู่กับที่ ก็ไม่แปลกที่คนรุ่นใหม่จะนับถือน้อยลง

ผมเองก็ไม่มีศาสนาเหมือนกัน รอดูกันต่อไปว่า วิวัฒนาการด้านความเชื่อมันจะเป็นยังไงต่อ

ผมแปลกใจมากกว่าที่คนรุ่นเก่านับถือศาสนามากขนาดนี้
สมัยก่อนน่าจะว่างมากๆๆๆๆๆๆ

ไม่นับถือศาสนา แต่ถ้าความเชื่อไหนได้ผลกับตัวเองก็พร้อมเชื่อนะ
เช่นการมู การไหว้เทพต่างๆ

ส่วนตัวผมเกิดจาก สิ่งที่ตัวเองพบเจอมา สิ่งที่ได้รับกับศาสนามันค่อนข้างแย่ เลยทำให้เรารู้สึกว่า ศาสนามันไม่ได้ทำให้เราดีขึ้น มีแค่ตัวเรานี้แหละที่จะบอกว่าสิ่งในดีไม่ดี ศาสนามันก็แค่เป็นตัวบอกการกระทำของเราว่าแบบนี้มันบาปนะ แบบนี้ได้บุญนะ ทำบุญเยอะๆ แล้วชีวิตจะดีขึ้น บลาๆ แต่ทำไม ชีวิตจริงมันชั่งย้อยแย้งกันจัง คนทำชั่วมันก็เจริญๆเอา คนทำดีก็โดนกดให้ต่ำลง ผมเลยไม่ค่อยให้คุณค่ากับศาสนา เท่าไหร่