ทีมที่สู้ไม่ได้ก็ตกไปอยู่ดิวิชั่นล่างลงไปเองตามกฎผู้แข็งแกร่งที่สุดย่อมอยู่รอด  

โครงสร้างเดิมมันเหลื่อมล้ำ
ดูเมหือนว่า ชาติเยอรมัน พอใจจะให้บาเยิร์นเป็นศูนย์ซ้อมทีมชาติเยอรมัน (เอานักเตะทีมชาติมันรวมกันใฟ้ได้เยอะๆ)

เอาแค่บริบท 30 ปีย้อนหลัง ทีมที่จะขึ้นมาสู้ได้ก็แค่แป๊บๆ อย่างดอร์์ทมุนดช่วงกลางๆ 90s กับ ยุคคลอป์ 2-3 ปี แค่นั้น เงินมันไม่พอ มีช่วงนึงทีมพยายามจะอัพทีมด้วยวิธีใช้เงินแต่ก็ผิดพลาด ส่วนนึงเพราะมันลงทุนหนักๆได้แค่รอบเดียว พอเจ๊งแล้วขยาดเลยไม่มีทุนก๊อกสอง สาท สี่ แบบทีมที่เจ้าของรวยๆ

ทางนึงที่จะทำได้ คือ เกิดทีมแบบ เชลซี ซิตี้ ปารีส ซึ่งโครงสร้างไม่เอื้อให้เกิดขึ้นได้ หรือตลาดมันไม่ใหญ่พอจะให้นายทุนไปลงทุนระดับ พันล้าน คนท้องถิ่นก็ไม่ยอมด้วยแหละ ไม่อยากเห็นเจ้าของทีมเป็นต่างชาติ

อีกโมเดลก็คือ แอต.มาดริด ที่ยืนระยะแข่งกับ 2 ทีมได้มาเป็น 10 ปี แต่แอตกล้าลงทุนกว่าทีมเยอรมัน ขายตัวเก่ง 80ล้าน ต้องซื้อตัวแทน 70 ล้าน อยู่บ่อยๆ

สรุป ลีกเขาอยากจะอยู่กันแบบนั้น พอใจจะพอเพียง ในแบบเยอรมัน ขอเห็นบาเยิร์นครองแชมป์ไปดีกว่าถ้าต้องมีเจ้าของเป็น รัสเซีย ตะวันออกกลาง แล้วค่อยไปรวมใจเชียร์ทีมชาติกัน

ทีมอื่นในเยอรมันไม่ทะเยอทะยานพอที่จะเป็นแชมป์ เพราะรู้แก่ใจว่ายาก เงินไม่พอ สู้ทำไป ขายไป มีกำไรก็พอแล้ว  

วัฒนธรรมมันคนละแบบครับ ในเยอรมัน แฟนบอลคือเจ้าของทีม ไม่ใช่นายทุนต่างชาติ คนแต่ละเมืองเขาก็สนับสนุนทีมของเขา การเงินในทีมเขาก็หากันเอง ไม่ได้เร่ขายทีม แต่ถึงเงินจะไม่เยอะ แต่บาเยิร์นจะได้แชมป์แต่ละปี ชนะแต่ละนัดมันยาก ในลีคแต่ละทีม ไม่ได้ชนะกันได้ง่าย แผนการทำทีม แท็คติค มีดีอีกเยอะ
มันมีสเน่ห์มากกว่าของเล่นคนรวย เอาจริงๆถ้าบาเยิร์นจะใช้เงินจริงๆ สามบริษัทที่เป็นเจ้าของทีม มีเงินมหาศาล งบเงินทุนของทีม มีเงินสดมากที่สุดในโลก แค่บาเยิร์นมันไม่ได้ชอบใช้เงินเยอะแยะทำทีม