ผมรักหมามากๆ ครับ ใฝ่ฝันว่าอยากจะเลี้ยงน้องหมาไว้เป็นลูก ฟังดูเป็นความฝันเล็กๆ ไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่ระหว่างทางกว่าจะได้เลี้ยง ก็ต้องมีความพร้อมหลายอย่าง ต้องมีบ้าน มีสนามหญ้า มีเวลาดูแล

แล้วด้วยความที่ผมอยู่คนเดียว และน่าจะโสดตลอดชีวิต คงไม่มีคนมาช่วยเลี้ยง อนาคตอาจจะต้องมองหาลู่ทางเรื่องงานการที่สามารถทำอยู่ที่บ้านได้ ก็น่าจะดีกว่า

นี่ขนาดยังไม่ได้เลี้ยงจริง แค่คิดก็แฮปปี้แล้วครับ 555 ใครมีเรื่องประทับใจเกี่ยวกับการเลี้ยงน้องหมา แชร์ได้นะครับ อยากอ่าน

ผมครับไม่ใช่รักยิ่งกว่าลูกนะครับ รักยิ่งกว่ารักแฟนอีก อันนี้ไม่ตลกนะ พูดจริงๆครับ แบบโอ๋มากเลยผม โอ๋เกินแถมเสียงสองมาประจำครับ น้องหมาผมคือไซบีเรียนครับ แฟนรู้เลยว่าถ้าทำบ้านพังผมไม่กล้าดุน้องอ่ะ ไม่กล้าตีด้วยครับ

หมาอายุขัยมันไม่เท่าคน ตอนเลี้ยงมีความสุขแต่พอมันตายเท่านั้นแหละโคตรเสียใจ ผมเคยเลี้ยงชิวาว่า18ตัว ตอนนี้เริ่มทยอยแก่ตายไปละครึ่งนึง คิดว่าต่อไปถ้ามีครอบครัวคงไม่เลี้ยงละทำใจไม่ได้ตอนมันตาย

แต่ก่อนตอนผมเลี้ยง ผมมีข้าวแค่กล่องเดียว ผมไม่ลังเลที่จะแบ่งให้มันกินครึ่งนึงเลย

ตอนมันเคยแอบเอามือถือผมไปแทะเล่น ผมลองสอนมันด้วยการดุและเอาไม้เล็กๆตีเบาๆ แต่พอทำแล้วใจกลับเจ็บปวดมากๆ ต้องมานั่งขอโทษมัน

วิธีคลายเศร้านะครับตอนที่มันตาย คือบอกกับตัวเองว่าเราเลี้ยงมันดีมี่สุดละ บุญของมันละที่ได้มาอยู่กับคนรักสัตว์แบบเราๆ อีกอย่างถ้ามันมีโรคมากขึ้นตามอายุมันจะได้ไม่ทรมานครับผมคิดแบบนี้ หมาผมจากไปหลายตัวละ

ผม 1 คนครับที่เลี้ยงหมาเหมือนน้องเหมือนลูก นอนก็นอนด้วยกัน ผมเข้าห้องน้ำไปขี้มันก็เดินตามไปขี้ เล่นด้วยกัน ทำงานเบื่อ ๆ ก็ลงมานอนฟัดหมา ผมไปไหนมาไหนมันก็เดินตามตลอด ชีวิตมีความสุขมาก ๆ ฮะ

ตอนนี้ผมเลี้ยงทั้งหมา และแมว ไม่ได้คิดว่าเขาเป็นแค่สัตว์เลี้ยงอะครับ รักดูแลเหมือนลูกเลยทุกตัว

และวันนี้หมาผมก็เพิ่งเสียไป 1 ตัว อยู่ดีๆก็เสียไปเลย ตัวนี่อายุเยอะละครับ น่าจะเป็น 10 ปีละ อย่างน้อยเขาก็ไปสบายละ หลับแล้วเสียไปเลย

ชอบมากครับพันธุ์ไซบีเรียน ดูหล่อเท่

จริงครับ ที่บ้านเคยเลี้ยงสมัยผมเป็นนักเรียน ตัวนึงเจออุบัติเหตุ อีกตัวป่วยช่วงที่ผมวิ่งสอบเข้ามหาลัยพอดี เลยไม่มีคนดู

ไปเจอติ้กต้อกยายกับโกลเด้น โคตรน่ารักเลย

ยายบ่นๆๆ หมาก้นั่งฟัง

เคยเอามาเลี้ยงตั้งแต่ตัวเท่ากำปั้น แค่ 3 ปีผ่านไป มันโตไวมากครับ ตัวเบ้อเร่อเป็นพี่เบิ้มเลย แต่จู่ๆ ก็ป่วยตาย อายุสั้นมาก แม่ผมเลยปลอบใจว่า มันเป็นหมาที่รู้ความ เลยหมดเวรหมดกรรมเร็ว มันไปสบายแล้ว

ผมเลี้ยงเป็นลูกเลยครับ มีสามตัว คอร์กี้สอง แจ็คหนึ่ง แจ็คแก่มากแล้ว อีกสองตัวพึ่งจะ 1 กับ 2 ขวบ


จะเลี้ยงหมา สำคัญคือต้องมีเวลาให้กับเค้าเยอะๆ หมาอยู่กับเราไม่นานหรอกครับ เค้าก็อยากอยู่กับเราตลอด


คือรักหนักถึงขนาดว่าออกจากบ้านแต่ละที ถ้าไม่มีคนอยู่บ้านจะกลัวมันเป็นอะไรตลอด ผมเริ่มเลี้ยงคอร์กี้ตั้งแต่โควิดนี่แหละครับ ช่วยคลายเครียดให้เราได้เยอะเลย ทุกวันนี้ติดหมามากๆๆๆๆๆๆๆๆ


ปกติผมเดินทางต่างประเทศบ่อย นี่ก็คิดอยู่ว่าถ้ากลับมาเที่ยวได้ ตอนไปตปท.นานๆจะคิดถึงมันขนาดไหน ขนาดไปตจว.แค่สามวัน คืออยากกลับบ้านละ คิดถึงหมา


ปล. ทุกวันนี้อาหารหมา กินดีกว่าผมอีก ตอนนอนนี่ นอนบนหัว นอนบนหมอนด้วยกันเลย

ตามนี้เลยครับ หมาผมก็นอนด้วยกันตลอด พูดจาเสียงสองใส่ตลอด
เหงาก็กอดมัน นอยๆ ดาวน์ๆ แค่ได้เล่นกับมันได้นอนฟัดมันหรือเกาหลังให้มัน
ก็มีความสุขแล้วล่ะครับ

มีลูกหลายตัว ตายไปก็พอสมควร เสียใจ เสียน้ำตาทุกครั้ง ทั้งๆที่ผมไม่ใช่คนเอาเค้ามาเลี้ยงนะ แต่รักมากทุกวันนี้ยิ้มได้หัวเราะได้ ก็เพราะพวกมันด้วยส่วนนึงครับ

ไม่ได้เลี้ยงเป็นลูก แต่เลี้ยงเป็นหมาในแบบคนรักหมามาก
ตัดสินใจเลี้ยงตอนลาออกจากงานประจำมาทำงานที่บ้าน ตัวเลยติดกันแทบจะตลอด เวลานอนก็ขึ้นนอนด้วยกัน แต่เค้าจะมีที่นอนของตัวเองนะไม่ได้ขึ้นเตียงด้วย ตื่นเช้ามาถ้าเค้าตื่นก่อนก็จะมานั่งรอให้พาไปเข้าห้องนำ้แต่ไม่ปลุกนะ นั่งรอเงียบๆ แต่ถ้านานก็จะหมอบรอแล้วค่อยลงไปข้างล่างด้วยกัน ถึงกับซื้อรถคันใหม่เพราะเวลาไปบ้านต่างจังหวัดจะได้ขับพากันไปได้ เวลาไปต่างประเทศก็ต้องหาโรงแรมสำหรับหมาให้พัก ไปฝากทีก็หิ้วขนมผลไม้ใส่ตะกร้าไปบอกพี่เลี้ยงให้ช่วยให้หน่อย อยู่บ้านตอนบ่ายๆ เวลานั่งดูโทรทัศน์ก็จะกระโดดขึ้นโซฟามานอนเบียด ถ้าเราหลับก็จะมานอนหนุนกัน ถ้าเห็นเราหงุดหงิดก็จะแอบเดินไปหลบเพราะคิดว่าเราโกรธมัน แต่สักพักก็จะโผล่หน้ามาดูว่าหายรึยัง ถ้าเห็นเราสงบลงแล้วก็จะเดินมาเลียอารมณ์เหมือนเดินมาตบบ่าอ่ะ 555 เวลาออกไปธุระข้างนอกกลับมาก็จะวิ่งเข้าใส่ เอาหัวโหม่งแล้วเลียๆๆๆ เห็นแล้วก็รู้สึกดีที่ได้รู้ว่าในโลกนี้มีใครที่คิดถึงเรามากๆรอเราอยู่