เกริ่นก่อนครับผมเป็นคนคิดมาก แพนิค กังวล แล้วคนที่ผมคุยอยุ่เค้ามีไลฟ์สไตล์ FWB, ONS เป็นประจำก่อนหน้ามาเจอกับผม ที่ผมรู้เพราะเค้าเล่าเอง ไม่อยากปิดบังอะไร แล้วเค้าก็อธิบายเหตุผลว่าทำไปทำไม เพราะว่าเค้าผิดหวังกับความรักมาเยอะ โดนคนทิ้ง เจอคนไม่ดี ไม่กล้าเอาใจไปผูกกับคสพระยะยาว แต่กับผมเค้าจริงจัง เค้าดูแล้วผมไว้ใจได้ เลยกล้าที่จะคุยกันแล้วคบกัน

แต่ผมเป็นคนใจบาง รับไม่ได้กับอะไรแบบนี้เลยครับ แต่พอรู้นิสัยอยุ่ด้วยกันแล้วโอเคมากขึ้น เค้าเป็นคนดี ไว้ใจได้ ผมก็เลยยอมรับได้กับอดีตของเค้า พยายามลืมๆ มันไป แต่ยังไงเรื่องพวกนี้ก็เข้ามาในหัวอยู่ดี ผมโคตรไม่ชอบความคิดพวกนี้ที่แล่นเข้ามาในหัวผมเลย คนของเราเคยไปมีอะไรกับคนอื่น อยากปรึกษาเพื่อนๆครับว่าผมควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี

แฟนยอมเล่าขนาดนี้ก็คือจริงใจมากแล้วนะ เค้าไม่จำเป็นต้องบอกเลยด้วยซ้ำ

ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

เป็นผมคงหาคนอื่นดีกว่า

กลัวว่าวันนึงจะโดนนอกใจ

ถ้าทุกอย่างโอเคอย่างที่คุณพูด อยู่ไปเดี๋ยวความคิดแย่ๆพวกนี้มันจะหายไปเองครับ

มีสติ และใจเย็นครับ อย่าเอาอารมณ์มานำความรักเด็ดขาดเลยนะ

ตอนนี้ถ้าทุกอย่างโอเค ก็ดีแล้วครับ พยายามอย่าคิดเยอะ อดีตก็คืออดีตมันแก้ไขไรไม่ได้อยู่ละ ปัจจุบันถ้ามันดี อดีตก็ไม่เห็นต้องไปสน จริงๆดูตัวเราเองก็ได้ครับ ผมก็ไม่รู้ท่านเป็นคนยังไง ผ่าน ผญ มาเยอะเหมือนกันไหม ถ้าผ่านมาเยอะเหมือนกัน ก็แฟร์ๆครับ ผมว่าเขาไว้ใจคุณมากนะถึงเล่าไรพวกนี้ให้ท่านฟัง เขาอาจจะหยุดทำแบบนั้นไปเลยก็ได้ครับ เชื่อใจและไว้ใจกันนะครับถ้ารักกันจริงๆ อดีตไม่สำคัญ

ปัจจุบันเค้าก็มีแค่คุณไม่ใช่หรอผมถามหน่อย คุณทำดีกับเค้าขนาดนั้นผมว่าเค้าคงไม่ย้อนกลับไปทำตัวแบบนั้นหรอก ถ้าคุณไม่เผลอไปทำอะไรที่มันทำร้ายจิตใจเค้าผมว่าเค้าก็ไม่กลับไปทำอะไรแบบนั้นหรอก

จะะบอกในมุมมองของผมเพื่อเป็นกำลังใจแล้วกันนะครับ ของแบบนี้เลิกได้นะครับ ผมเลิกนิสัยแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่ผมเจอแฟนคนปัจจุบันเลย ถ้าท่านคิดว่าเค้ารักหรือชอบท่านมากพอ ก็คิดไว้ว่าเค้าจะหยุดเพื่อท่านได้อยู่แล้ว


แต่ความคิดด้านลบมันจะเข้ามาในหัวอยู่ดีแหละครับ ถ้าวันนึงเค้าหายไปหรือตอบช้าอะไรงี้


เป็นกำลังใจให้นะครับ

ปล.ผมการันตีว่ามันเลิกได้จริงๆ เพราะผมเคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน ตอนเข้ามหาลัยใหม่ๆจนถึงปี2ปี3 พอมาเจอแฟนคนปัจจุบันก็เลิกนิสัยแบบนั้นไปเลยครับ

พูดยากนะเรื่องนี้ สำหรับผมคงรับไม่ได้ หรือคงมองเค้าไม่เหมือนเดิม เพราะการ ONS กับใครซักคนมันบ่งบอกอดีตได้ระดับนึง ส่าเขาง่ายกับใครได้บ้าง

แต่ถ้า sex กับแฟนเก่า ผมมองว่าเรื่องปกติ อันนี้ไม่คิดมากเลย สุดท้าย จขกท.ต้องตัดสินใจเองครับ ว่าสลัดความคิดนี้ออกไปได้ไหม ไม่งั้นก็คบไม่มีความสุขหรอกถ้ามันกวนใจเราตลอดเวลา

ปล.เสริม ผมเคยมีแฟนเก่า ที่มีประวัติไม่ค่อยดี ผมก็พอรู้มาบ้าง ตอนคบก็พยายามไม่คิดมาก แต่ต้องยอมรับว่าเวลาเขาหายไปนานๆ เราจะคิดในแง่ลบตลอดเวลา

แต่กับแฟนคนปัจจุบัน ประวัติคลีนมาก ทำให้ผมคบแล้วสบายใจ ต่อให้เขาหายไปนานๆผมก็ยังเฉยๆ เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าเขาไม่ไปเถลไถลที่ไหน

ถ้าอยู่กับเค้าแล้วชีวิตมันดีกว่าที่เคยเป็น ก็ใช้หัวใจนำทาง
อย่าไปสงสัยหรือยึดติดเรื่องที่แก้ไขอะไรไม่ได้

แฟนยอมเล่าขนาดนี้ก็คือจริงใจมากแล้วนะ เค้าไม่จำเป็นต้องบอกเลยด้วยซ้ำ

ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

ถ้าระหว่างที่คบกัน ไม่ทำแบบนั้น ผมก็คบได้ครับ นั่นมันชีวิตที่ผ่านมาของเค้า กลับไปแก้ไขไม่ได้อยู่แล้ว

แค่เค้าเล่าให้ฟังนั่นก็จริงใจมากแล้วครับ

แต่ถ้าในระหว่างที่คบกัน ไปมีกับคนอื่นเมื่อไหร่คือจบครับ

ไม่ควรคบแต่แรกแล้วครับ ถ้าเรารับไม่ได้
บางอย่างเราก็เปลี่ยนตัวเราเองไม่ได้นะครับ

ผจก เก่าผมเคยเล่าให้ฟัง สมัยเรียนมหาวิทยาลัยมีแฟนรักกันมากคบหลายปี แต่เขาเป็นอิสลาม ถึงที่สุดก็เจอทางตัน ถ้าแต่งงานต้องเปลี่ยนศาสนา ทางครอบครัวแกไม่ยอมสุดท้ายก็ต้องเลิก

หรือเคสที่ไปรักกับม่ายลูกติด สุดท้ายปัญหาไม่จบก็ต้องเลิก

ทีผู้ชาย จะผ่านผู้หญิงมากี่คนก็ได้
พอเป็นหญิงแล้วรังเกียจ

อดีตมันก็คืออดีตครับ แก้ไขไม่ได้แต่เราเลือกจะมีความสุขกับปัจจุบันได้ ผมว่าท่าที่ฟังนั่นก็คือจริงใจระดับนึงเลยที่บอกความจริงมา ที่เหลืออยู่ที่ท่านแล้วครับ มันไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบอยู่แล้ว ถ้าคบกันแล้วมันตอบโจทย์การใช้ชีวิตแล้วทำให้เราสองคนมีความสุขไปด้วยกันผมว่ามันก็เพียงพอแล้วกับการที่จะมีใครอยู่เคียงข้างเราไปจนกว่าวันที่เราจะจากโลกนี้ไป

ผมเชื่ออย่างนึงคือ ชีวิตเราเกิดมาแค่ต้องการใช้ชีวิตให้มีความสุขโดยไม่เบียดเบียนใคร เพราะงั้นถ้าลองคบกันไปแล้วเค้ามีแค่เราเค้าดีกับเราทำให้ทั้งคู่แฮปปี้ ณ ปัจจุบัน แล้วไม่กลับไปทำพฤติกรรมเดิมผมว่ามันก็ตอบโจทย์การใช้ชีวิตได้อ่ะ แต่ถ้าเค้าเลือกที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมใรขณะที่คบกัน ท่านก็เลือกที่จะออกมาจากจุดนั้นได้เพราะมันก็จะย้อนกลับมาที่โจทย์ตั้งต้นคือเราแค่อยากมีความสุขในชีวิต ท่านก็แค่อยากมีความสุขโดยที่ไม่ต้องมานั่งพะวงว่าถ้าให้โอกาสเค้าแล้วเค้าจะทำอีกมั๊ยถูกไหมครับ

ทีนี้ก็เลือกแค่ที่จะเดินออกมาจากจุดที่เราไม่มีความสุขก็แค่นั้นเอง ไม่รู้ใครคิดเหมือนผมรึเปล่านะ แต่ผมว่าชีวิตคนเรามันสั้นนะเกิดมาอายุ70-80ก็ตายแล้ว ลองคิดดูปีนึงๆผ่านไปไวแค่ไหน เราจะมัวแต่มานั่งกังวลถึงสิ่งที่ทำให้เราไม่แฮปปี้มากจนเกินไปทำไม

แน่นอนชีวิตนี้นอกจากเรื่องความรักคู่ครองแล้วมันไม่ได้ราบรื่นมีความสุขทุกเรื่องหรอก แต่ถ้าเราแค่ต้องการใช้ชีวิตแบบมีความสุข ผมว่าเราคอนโทรลบางอย่างได้และเราเลือกได้อาจจะไม่ทุกเรื่องแต่ถ้าอะไรที่อยู่ในวิสัยที่เราควบคุมได้เลือกที่จะมีความสุขได้ก็ทำให้มันเต็มที่

อันนี้มันเป็นเรื่องจัดการความคิดตัวเองแล้วอะ ยากนะที่จะจัดระเบียบให้ห้ามคิดมาก ห้ามกังวล
ห้ามสมองนี่ห้ามยากกว่าใจอีก ได้แต่อดทนแหละ แล้วผ่านช่วงนี้ไปให้ได้เดี๋ยวนานเข้าอาจจะปล่อยวาง
เลิกคิดเองก็ได้นะ เป็นกำลังใจให้ครับ

ผมไม่ได้แสเงความรังเกียจแต่อย่างใดครับ ผมให้เกียรติผญทุกคน ไม่ได้เอาเรื่องพวกนี้มาตัดสิน แต่ผมแค่ตั้งกรอบของผมไว้ว่าคนที่จะเข้ามาเป็นแม่ของลูกของผมต้องแบบนั้นแบบนี้ แล้วถ้ารังเกียจผมคงไม่คบเธอหรอกครับ ถ้าความต้องการของผมที่ไม่ได้ไปแสดงถึงการไม่ให้เกียรติใครทำให้คนอื่นไม่พอใจต้องขอโทษด้วยครับ