จิวแป๊งธงก็รู้ทั้งหมดครับ ด้วยความบ้าวิชาแต่เฮ้งเต็งเอี้ยงสั่งห้ามไว้เลยใช้วิธีถามแนวศึกษาจากก๊วยเจ๋งแทน
แต่ตอนหลังก็ใช้ออกมาโดยไม่รู้ตัวอยู่ดีเพราะจำได้แล้ว

สงสัยต้องกลับไปดูมังกรหยก ปี 2006 อีกครั้ง

เอี้ยก้วย -> เตียบ่อกี้ -> ซีจุ๊ -> จิวแป๊ะทง -> ต้วนอี้


นิยาของกิมย้งไม่มีคำว่า "ถ้า" ทุกการต่อสู้มีเหตุการอุปสรรค องค์ประกอบสภาพแวดล้อม สภาพจิตใจ ร่างกายตัวผู้ใช้วิชา
มาประกอบตลอด วัดด้านวิชา เพียวๆ ต้วนอี้ - ซีจุ๊ - เตียบ่อกี้ ไม่หนีกันมาก เพราะบ่อกี้ฝึกจากตำราต้นฉบับ ไม่ตกหล่น วิชาเก่าแก่พอๆกันเลย แถมบ่อกี้ฝึกไปเหนือกว่า คนเขียนตำราเคยฝึกได้แล้วด้วยซ้ำ
อีกสองคนอาจอย่าง เอี้ยก้วย กับ จิวแป๊ะทง วิชาด้อยกว่าลงตามกาลเวลา ที่กิมย้งบรรยายไว้ว่า วรยุทธ์เสื่อมถอยตามกาลเวลา

แต่สุดท้ายแล้ว ความมีไหวพริบเจ้าเล่ห์และใจจะสู้ ความตั้งใจเด็ดขาด ของเอี้ยก้วยนี่แหล่ะ มีมากที่สุดใน 5 คนนี้

บ่อกี้ใจโลเลวอกแวก ในสถานะการณ์ต่อสู้จริงๆตามทั่วไปนิยายของกิมย้งไม่มีสู้กันง่ายๆแน่ มีเรื่องมารบกวนตลอด

ซีจุ๊ สกิลขั้นสูง แต่จิตใจยึดถือเมตตา คุณธรรม ไม่คิดชิงดีชิงเด่น

จิวแปะทงนึกแต่จะเล่นสนุก อยู่ๆจะงอแงเลิกกลางคันตอนไหนก็ได้ ไม่มีใครรู้ ถึงชอบต่อสู้แต่ถ้ามีเรื่องอะไรมากวน หรือขัดใจนิดเดียวก็งอแงไม่เอาอะไรแล้ว

ต้วนอี้สกิลเทพ สเตตัสเต็ม แต่ใช้ออกตามใจนึกไม่ได้ เอาแน่เอานอนยากที่สุดใน 5 คนเลย แถมไม่มีใจรักการต่อสู้อีก

2
4
5
3
1

อิงตามคนเขียนนิยายยิ่งเก่ายิ่งเก่ง

คิดสภาพ จัดประลอง1-1 มีเทียบเชิญแบบtournament
ซีจุ๊ คงบอกกุเข้าวัดดีกว่า
เอี้ยก้วย ก็อินดี้ กุจะอยู่กะท่านอา
ต้วนอี้ ยิ่งแล้วใหญ่ กุขอตามหาแม่นางหวัง

บ่อกี้ อาจจะโดนเตี่ยเมี่ยงยุให้เอาซะหน่อย
ส่วน จิงแป๊ะทง อาจจะนึกสนุกอยากแข่งขำๆ

สรุปบ่อกี้ตบน้าจิว ร่วงในสิบกระบวนท่า

จบบริบูรณ์

1
3
5
4
2

เอี้ยก้วยสิครับ คิดวิชาเองด้วยนี่