ดูซีรีย์สามก๊ก ปี 2010 แล้ว เพื่อนๆคิดว่าแผนของกุนซืออ้วนเสี้ยว ในศึกกั๋วต๋อ คนไหนดีกว่าครับ

เตียนห้อง คือ ไม่แนะนำให้อ้วนเสี้ยวบุกแตกหักกับโจโฉ โดยอ้างว่า พื้นที่ปกครอง เสบียง ไพร่พล ของอ้วนเสี้ยวมีมากกว่าโจโฉหลายเท่า ยิ่งเวลาผ่านไปอ้วนเสี้ยวจะมีกำลังพลและเสบียงมากกว่าโจโฉ เป็นทวีคูณ

ส่วนเขาฮิวเหตุผล คือ คนที่ต้องการเวลาสะสมกำลังมากกว่า ก็คือโจโฉ ที่พื้นที่ เสบียงน้อยกว่ามาก แต่ถ้าให้เวลาโจโฉ เหตุการณ์อาจแปรเปลี่ยนคาดเดาไม่ได้

คือเหมือนจะเชื่อแผนใครก็ล้วนได้เปรียบ ถ้าอ้วนเสี้ยวตัดสินใจเด็ดขาด
- อย่างเขาฮิวคือ ถ้าแต่แรกตอนโจโฉไปตีชีจิ๋ว แค่นำทหารไปบุกฮูโต๋ โจโฉก็ลำบากแล้ว แล้วผมไม่ชอบคือทุกเวอร์ชั่นจะมีเหตุที่ไม่ยอมบุกคือ ลูกคนเล็กอ้วนเสี้ยวป่วยเลยไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร ทำให้เสียโอกาสที่ดี
หรือ ก่อนที่เขาฮิวจะทรยศ ถ้าเชื่อแผนเขาฮิว เพราะเสบียงโจโฉหมดจริง

- หรือ เตียนห้องที่รู้ว่าอ้วนเสี้ยวเป็นคนโลเลไม่เด็ดขาด ไปสู้กับโจโฉมีแต่จะโดนหลอกหัวปั่น แพ้กลับมาเสียหายอย่างหนัก สู้สะสมกำลังพลอย่างเดียวก็ได้เปรียบแล้ว เลยแนะนำไปตามที่จะได้ประโยชน์สูงสุด เพราะถ้าปล่อยเวลาไว้นานๆ ทรัพยากรอ้วนเสี้ยวได้เปรียบกว่า ถ้าโจโฉจะไปตีขยายเมืองอื่นก็จะโดนตีตลบหลัง

เลยสงสัยว่า แบบนี้เอาจริงๆแผนของใครจะเหมาะสมกว่ากันครับ เหมือนเตียนห้องมองแผน play safe ระยะยาว ส่วนเขาฮิว คือแนว เร่งรัดกำจัดคู่แข่งไม่ให้โตไปกว่านี้ เพื่อหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอน ที่อาจคาดไม่ถึง

เลือกเเผนเขาฮิวละฆ่าเขาฮิวต่อครับ อ้างว่าเป็นสายให้โจโฉ Edit เลือกเขาฮิวเพราะว่าจัดการโจโฉก่อนไม่งั้นอนาคตข้างหน้า จะทันได้ฟาร์มแต่ลูกของอ้วนเสี้ยวจะตีกันก่อนสุดท้ายโดนตีแตกเหมือนเดิม สังเกตุดีๆผมว่าฝั่งโจโฉคุมอำนาจพวกลูกๆหรือพวกญาติเด็ดขาดมากอารมภ์ประมาณเซอร์อเล็กซ์อะบารมีเยอะความเด็ดขาดมี ส่วนฝั่งอ้วนเสี้ยวนี่ต่างคนต่างเเย่งผลงานกัน

จะสู้กับโจโฉต้องเกมยาวเท่านั้น

เลือกแผนของเถียนเฟิง (เตียนห้อง) ครับ เน้นระยะยาว อาศัยความได้เปรียบของกำลังพลและเสบียง ค่อน ๆ ปั่นให้โจโฉวิ่งรอกไปมา รอจนเสบียงหมด ทหารเหนื่อยล้าแล้วจึงเผด็จศึก

ของสวี่โยว (เขาฮิว) ค่อนข้างเสี่ยงครับ เขาเสนอให้หยวนเส้า (อ้วนเสี้ยว) ใช้ความได้เปรียบของกำลังทหาร แบ่งกำลังส่วนใหญ่ตรึงทัพโจโฉไว้ที่กวนตู้ (กัวต๋อ) แล้วแบ่งอีกส่วนหนึ่งตัดทางถอยของโจโฉโดยเข้ายึดเมืองสวี่ตู (ฮูโต๋) ที่กำลังทหารน้อย เท่านี้โจโฉก็จะหมดทางถอย รอโดนกระหนาบ แต่แผนนี้จะใช้ได้ต่อเมื่อกำลังที่แบ่งออกไปสามารถตีสวี่ตูแตกได้เท่านั้นนะครับ ซึ่งผมคิดว่าโจโฉคงวางแผนป้องกันไว้ค่อนข้างดี ถึงมีทหารไม่มาก แต่คงไม่ถูกตีเเตกโดยง่าย เมื่อเป็นเช่นนั้นหยวนเส้าก็มีสิทธิ์เสียกำลังทหารส่วนนี้ไปเปล่า ๆ และไม่อาจใช้ความได้เปรียบของกำลังพลเอาชัยโจโฉได้อีก

คิดแบบคนที่อยู่ในสถานการณ์จริงๆ ไม่มีเฉลย และไม่รู้ว่าโจโฉเหลือเสบียงเท่าไร ทหารเท่าไร คิดแบบก่อนรบ

เลือกแผนยาว ทัพใหญ่กว่าเหมือนคนตัวใหญ่ จะเชื่องช้ากว่า จึงทำการต้องเน้นเข้มแข็งมั่นคง รุกคืบช้าแต่ทีได้ทีเสียต้องเร็ว

การบุกต้องใช้คนมากกว่าตั้งรับ ยิ่งทำให้ร้อนใจ คนคิดการใหญ่อย่างโจโฉ ช้าเร็วยังไงบุกมาแน่ ทัพเล็กบุกเข้ามาก่อนยิ่งง่าย ทัพใหญ่ตั้งรับง่ายกว่า ความเสี่ยงก็น้อยกว่า

แต่ระหว่างนี้ไม่ใช่ไม่ทำอะไรนะ อาจจะมีการตัดกำลังเล็กๆน้อยๆ สนับสนุนยุยงให้คนอื่นตีกับโจโฉ ไปเรื่อยๆ การศึกไม่ใช่มีแต่รบ การทูตก็ใช้ได้ อย่าให้โต ทัพเล็กยังไงมีคนเล็งจะไปตีมากกว่าทัพใหญ่แน่ๆ

ผมเล่นเกมยาวแน่นอน

เพราะยุคนั้น มันไม่ได้มีแค่โจโฉคนเดียวที่คิดการใหญ่

เป็นผมจะใช้วิธีตีกินไปเรื่อยๆแบบมองโกล อันไหนเล็กกินอันนั้นก่อน

พอเราใหญ่แล้ว เราค่อยไปกินตัวใหญ่ทีหลัง