ผมว่าประเทศโลกที่ 3 แบบเราๆมีค่านิยมศิลปินดาราต่างจากโลกตะวันตกเยอะเลยสำหรับผม

ึของเราจะเน้นรูปร่างหน้าตา ความไฮโซ สายสัมพันดี กับผู้จัดละคร เจ้าของค่าย

บางคนสวยแหละ หล่อแต่ไม่มีเสน่ย์ แบบไร้ความรู้สึก ในแง่ของการเสพละคร ภาพยนต์

ต้องบอกตามตรงว่าผมดูละครครั้งสูดท้ายตอน ม4 หลังจากนั้นไม่เคยเปิดละครไทยดู เลย

จะมีบ้างก็ซิทคอม

หันกลับไปมอง ในหนังประเทศโลกที่ 1 กับบทที่จะทำมให้เขาขึ้นชื่อว่าเป็นพระเอก ตัวอย่างคร่าวๆ
Denzel Washington
will smith
benedict cumberbatch
Daniel Craig บลาๆๆ

คือพวกเขามี บุคลิกที่ดี จังหวะการพูด ทัศนคติ ฝีมือการแสดง
เรื่องรูปร่างหน้าตานั้น พวกเขาไม่ได้หล่อแบบหมดจด แต่มันมีความน่าใจมาก
ถ้าเคยฟังคนเหล้านนี้ Speech นะ จะรู้เลยว่า มีมากกว่าฝีมือการแสดงอีก
พวกเขาเข้าใจมวลชน เสรี มีการศึกษา ทุกครั้งที่เกิดประเด็นสังคม
พวกดาราพวกนี้จะเข้าใจ มันอย่างถ่องแท้


สำหรับผมเลยมองว่าจะให้ศิลปินดาราประเทศเรา เข้าใจประชาชน จริงๆจังในประเทศเรานั้น
เป็นไปได้ ยาก

แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

ผมไม่ได้ดูถูกนะฝีมือนักแสดงบ้านเราอ่อนมากๆแม้กระทั่งพวกที่ยกว่าขึ้นหิ้งแล้วก็ตาม แต่ผู้กำกับนิเก่งๆหลายคนเลยครับ

ของไทยที่โดดเด่น ผมยกให้ ชาคริต แย้มนาม
บุคลิกดี จังหวะการพูดดี มีเสนย์ ไม่ได้หล่อมาก

เร แมคดอนอล ก้เกือบดี

ก๊อท จิรายุ ก้เกือบจะดี แต่ดูตั้งใจจะเป็นมากไปหน่อย เลยไม่ธรรมชาติ

ส่วนท๊อปสุดฝีมือการแสดง ผมยกให้ เจ๊ ไฮ อาภาพร นครสวรร

ผมคอติกับการแสดงของดาราไทยมาก คือเค้าแสดงให้เป็นละครอะ ไม่ได้แสดงให้เหมือนชีวิตจริง

คาแรคเตอร์ตัวละครแต่ละเรื่องก็เหมือนกันหมด

สำหรับผมนะ บ้านเราเน้นขายหน้าตาก่อนเป็นอันดับแรก

ส่วนเสน่ห์ กับ แอคติ้ง รองลงมา

ทั้งๆที่มันคืออาชีพนักแสดง ไม่ใช่มาเดินหล่อสวยฉุยฉาย
ดาราที่ว่าตัวท๊อปบ้านเราได้ฉายหนังใหญ่ ผมว่ายังไม่ถึง ยุคที่ดาราฮอลีวู๊ดตกยุคเลย
ผมดูหนังซ้ำและดูหนังหลายรอบมาก แบบดูการแอคติ้งเลย
มิว นิษฐา ใน แฟนเดย์ อนาล็อกอย่างกะละครช่อง 3 ดูโคตรไม่ชีวิตจริง
เต๋อนี่พอได้อยู่

ทอม แฮงค์ หาความหล่อแทบไม่เจอ แต่เอาอยู่ทุกบทบาท
ชนะใจแทบจะคนทั้งโลกแล้วมั้ง

เควิน สเปซี่ ตอนหนุ่มๆก็ไม่เคยหล่อ แต่การพูดจา การเอียงคอเวลาพูด นี่ไม่มีใครทำได้ดูจิตขนาดนี้แล้ว
น่าเสียดายเรื่องข่าวฉาว

ดาราฝรั่งเขาจะ ใส่ความเป็นตัวเองลงไปในคาแรคเตอร์ด้วย
อย่าง อัล ปาชิโน่ หลังจากหมดยุคของ ไมเคิล คอลีโอเน่ ดูดิ จะเป็นตาแก่บ้าๆ ทุกเรื่องเลย
คนส่วนมากยังติดตา ไมเคิล เลฟตี้ ผู้พันธ์เสลด

ณเดช เวลาแสดงเรื่องไหน คนยังเรียก ณเดชอยุ่เลย

อันนี้ผมพูดถึงแต่หนังใหญ่นะ ละครไทยยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย
แนนโน๊ะที่คนชอบๆกัน ผมดูการแสดงแล้วแบบ อะไรวะเนี่ยยย ดูไม่ลงอะ
ช่อง3 ช่องONE ช่อง7 ผมดูไม่ลงครับ เลยไม่ดูเลย

Manchester by the sea

ตัวเอกไม่เคยมีความหล่อ หรือน่าหลงไหลเลย นางเอกก็เช่นกัน



แต่ฉากนี้บอกตรง แค่ตัวละครคุยกัน ผมแม่งร้องไห้เฉยเลย โคตร touch

สังเกตุฝรั่ง เขาสามารถถอด Impression มาเลียนแบบกันได้
ดาราไทย มีใครเลียนแบบได้บ้างอ่ะ

บ้านเราคือ ดารา บ้านเขาคือ นักแสดง

โอเค หล่อสวยมันก็ต้องมี แต่พลังดาราเนี้ยมันหากันไม่ได้

เมืองนอกคนหล่อโคตรเยอะ ดูอย่างนายแบบดิเยอะมากกก อยู่เมืองไทยได้เล่นละครไปแล้ว

ใครหล่อสวย แต่การแสดงไม่ดีก็โดนเทเหมือนกัน

บ้านเราเอาเท่าที่ผมได้ดู

ดีสุดน่าจะอนันดาตอนอินทรีแดง

ผมว่า เด็กนาดาวเนี่ยเทรนมาดีมากเลยนะ

ถ้าให้พูดเรื่องดาราจริงๆ นี่ลากยาวไปถึงแนวคิด ความคาดหวังของคนเกือบๆทั้งประเทศได้เลยนะครับ

ไล่ตั้งแต่ละครที่ถ่ายทำ เรามีแต่ soap opera แต่ไม่มีละครที่จะกระตุ้นต่อมความคิดให้ผู้คนเลย

มันมีใครสักคนพูดว่า "เรามีแต่ละครสะท้อนสังคม แต่เราไม่มีละครชี้นำสังคมเลย"

ละครถูกบีบจากอะไรสักอย่างไม่ให้ตั้งคำถามถึงทหาร ตำรวจ สถาบัน พระ ทำได้แค่สรรเสริญเยินยอ ทั้งๆที่ทุกจินตนาการมันเป็นไปได้ทั้งนั้น (หนังเกาหลีเรื่องนึงพูดถึงสายลับเกาหลีเหนือ หนังเดินเรื่องไปจนถึงบางอ้าวว่าจริงๆแล้วคนในเกาหลีใต้แอบขายข้อมูลลับบางอย่างให้เกาหลีเหนือ)

ดาราก็ได้รับบทบาทไม่สมอายุ ไม่สมบทบาท ต้องเข้าหานายทุน ผู้ใหญ่นายโต เป็นเด็กเสี่ยถึงจะได้บทบาทดีๆมีโอกาสเป็น superstar หลายคนอยากขายฝีมือแต่แพ้เด็กเส้น คนก็ตั้งคำถามว่างั้นกูจะพัฒนาตัวเองทำไม ไปเป็นเด็กเส้นแม่งง่ายกว่าเยอะ

นี่แหละครับ บริบทสังคมไทย ประจบสอพลอ ไม่พูดความจริง หน้าไหว้หลังหลอก

ดารากับนักแสดงแค่นี้ก้อต่างกันแล้วนะ

หนังที่นักแสดง แสดงดีที่สุดสำหรับผมคือ เนื้อคู่ประตูถัดไป/อยากรู้ว่าใคร
ดูแล้วอินในบทของแต่ละคนมาก

บ้านเราเน้นขายหน้าตา เอาเรตติ้งไว้ก่อน ส่วนใหญ่แสดงงั้นๆนะ แต่บางคนก็เก่ง

พ่อนกฉัตรชัย แม่นกสินจัย ไงแสดงเก่ง(ยังไง)จนล้นออกมาในชีวิตจริงเลย

บ้านเรามัน วนๆ อะครับ ยิ่งละคร นี่ยิ่งแย่
เคยเปิดไอคลิปสั้นๆ จากละคร ที่ลงในเฟส
เพื่อนฝรั่งถาม คลิปจากซิกคอมหรอ ผมบอกเปล่า ละครดร่ามานะ ตัวร้ายกำลังระเบิดอารม มันบอก แอคติ้งอย่างกับหนังคอมเมดี้

ส่วนตัวผมเอง ก็ไม่ดูละครไทยเพราะเบื่อเนื้อหาเดิมๆ เปลี่ยนแค่ชื่อเรื่องอะ เอาจริงๆ เรื่องสุดทายที่ดู คือ บุพเพ

นักแสดงไทยที่ผม คิดว่า เป็นนักแสดงจริงๆ ฝีมือเข้าถึงบทบาท

1.อนันดา
2.ชาคริต

อนันดาไม่ได้หล่อบาดใจ ก็ฝรั่งคนนึง หน้าตาฝรั่งแบบนี้หาได้ทั่วๆไป ฝีมือดี ผมเคยได้เห็นคลิปแกตอบคำถามว่างานที่แกรับเป็นส่วนน้อย แกปฏิเสธงานไปเยอะมาก เพราะแกคิดว่า แกเล่นบทบาทนั้นให้เข้าถึงไม่ได้ แกอยากให้คนจำบทบาทในหนัง มากกว่า จำว่าเป็นตัวแก แกเหมือนยกตัวอย่างว่าแกรู้สึกว่าแกทำเสร็จเมื่อ เวลา มีคนมาขอถ่ายรูปแล้วเรียก อินทรีแดง หรือ ขุนพันธ์ ประมาณนี้


ชาคริตก็เช่นกันถามว่าหล่อมั้ย ก็ กลางๆ แต่การแสดงดี การพูดจังหวะดี ฝีมือผมให้พอๆกับ อนันดา

แต่ด้วยความที่ละครไทยหนังไทย มัน มีอยู่แค่นั้น เลยทำให้ นักแสดงที่มีฝีมือ ไปไม่สุดอะผมว่า

ส่วนดารา นักแสดงหญิง นึกไม่ออกเลยครับ ว่าใคร.

ปัจจุบัน ม.5

วงการบันเทิงไทยเน้นเสพย์ง่ายไว้ก่อน พวกตัวนำเลยต้องเอาหน้าตานำ ถ้ามีฝีมือด้วยถือเป็นของแถม

อย่างเรื่องคุณชายช่อง 3 เนี่ยชัดสุด อย่างมิวเนี่ย แสดงแย่มาก แต่ได้เรื่องความสวยไปชดเชยแทน

หรืออย่างการเอาดาราลูกครึ่งมาเล่นบทคนอีสานนี่โคตรติงต๊องมากๆ ไม่เข้าใจบริบทเลย แคสกากสุดๆ

ปัญหานี้ทำให้ย้อนกลับไปดูพวก ผกก ผู้จัด ส่วนใหญ่จะเป็นพวกตกยุคหมดแล้วที่มาทำ ละครไทยมันเลยเชยๆ

สู้พวก gmm ไม่ได้ (ไม่นับซีรี่ย์เกย์นะ) ละครไทยเอาเรื่องทอปๆเลย บท ยังสู้พวกmini series แบบใครฆ่านานะไม่ได้

ไม่ต้องพูดถึงเลือดข้นเลย ไม่น่ามี ละครช่องใหญ่บทต้อง happy ending เท่านั้น ห้ามซับซ้อน

ถ้าพระเอกรวย นางเอกต้องจน วงการละครมันถึงไปไม่ถึงไหน แต่ก็ยังพอไปได้นะ เห็นว่าบางเรื่องก็ไปดังต่างประเทศก็มี