จะบอกว่าไม่ได้ผลก็คงไม่ใช่
จริงๆตอนแรกมันได้ผลมากเลยนะ
แต่เมาส์กับสเตอริ่งกดดันกองหลังอิตาลีไม่ได้ตอนสวนกลับ
ดันไม่เปลี่ยนออก
มันต้องบุกเพื่อกดดันบ้าง

เรื่องคำวิจารณ์อย่าไปสนป๋าซ๊าคคี่มากเลยครับ
แกไม่ได้ชอบบอลแบบที่เซาท์เกทเล่นเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว
อย่างบอลกรี้นี่แกเกลียดเลยล่ะ 5555
แกชอบบอลจังหวะเดียว เพรสซิ่งดุดัน บุกๆๆ
แน่นอนแกชื่นชมมันชินี่ที่ทำในสิ่งที่แกอยากทำมาตลอดกับบอลอิตาลี่
แต่ตอนเล่นด้วยกันดันทะเลาะกันซะงั้น
ขนาดศิษย์เอกแกอย่าอันเชล็อตติยังยอมแพ้ในแนวทางนี้เลย ทำกับปาร์ม่าทีเดียวพอเลย


ส่วนตัวผมว่าเซาท์เกททำได้ดีมากเลยแหละ สำหรับเรื่องที่เปลี่ยนการเล่นหลังสามได้ดีขนาดนี้
หลังสามอังกฤษนี่อย่างเนียนเหอะครึ่งแรก
แต่ว่าอิตาลี่คุ้นชินกับรูปแบบหลังสาม รับลึกอยู่แล้วแหละครับ เลยผลออกมาแบบนี้
คือไม่เหมาะเอามาใช้กับทีมเลี่ยนที่คุ้นเคยกับแนวทางนี้อยู่แล้วอ่ะครับ

คือกองหน้ามันถอยมาต่ำเกิน เคนก็เล่นเป็นกองกลาง ริ่งกับเมาท์ก็ลงมาเล่นเกมรับ กองกลางไปอยู่หน้าเขตโทษตัวเองแบบนี้จะบุกขึ้นได้ไง เล่นรอโดน เล่นเหมือนอีก 5 นาทีจะหมดเวลา ทั้งที่เวลาเหลือ 88 นาที

ช่วงแรกเม้าเล่นไม่ดีเลย เชื่อมเกมไม่ค่อยได้
ส่วนริ่ิง ทำตามแท็คติค คือวิ่งฝ่าตะลุย แต่ประสิทธิภาพแย่มาก มันจะเลี้ยงอย่างเดียว

และถ้าจังหวะเสียประตู ถ้าเม้าท์เข้าหาบอลเร็วกว่านี้สัก 1 ก้าว เพื่อเบียด หรือ บัง แวรัตติ ไม่ให้ได้โหม่ง ในจังหวะนั้นได้ อังกฤษคงจะ.... แต่ว่ามันคือเกมส์ เสน่ห์ของฟุตบอล

น้าเกตแกเป็นกองหลัง แมนทาลิตี้แกคงรับแน่นๆรัดกุมไว้ก่อน

เสียดายแค่ทีมใหญ่พรีเมียร์ลีคเล่นเค้าเตอร์เพรสกัน นักเตะเข้าใจรูปแบบการเพรส น่าลองเอามาปรับใช้ดูบ้าง ปีกจรวดเพรสแดนบนก็มี

เอาจริงๆคือคลาสไม่ถึงความละเอียดยิบย่อย(กึ๋น) ในการแก้ หรือใช้จุดที่ดีที่สุดของนักเตะไม่มี

ที่ผ่านมาถึงรอบชิงได้ จะบอกว่าฝีมือ ผมก็เฉยๆ ทุกนัดมันไม่ได้สบายๆ

มันเหมือนความสามารถส่วนตัวนักเตะ กับมีโชคเล็กๆ เรื่องแทคติ๊กที่จะคุมเกมจนแบบเอาอยู่จริงๆ มันไม่มี

แถมบางครั้งทำอะไรให้ซับซ้อน(อย่างที่ไม่จำเป็น)

ถ้าผลมันออกมาดี ก็อวยกันเกินว่านี่แหละสุดยอดแท็คติก

แต่ผมกลับมองต่าง ว่ามันทำให้นักเตะสับสน...

เช่น มีแบคซ้าย แต่ไม่ใช้ โยกแบคขวามาเล่นแบคซ้าย ถามว่ามันเล่นได้ไหม ก็ได้แหละ

แต่ถามกลับ แล้วไอแบคซ้ายที่เรียกมา เอามาทำมะเขือเทศอะไร (จริงไหม)

การโยกลักษณะนี้มันควรจะเกิดจากความจำเป็น มากกว่าความตั้งใจ

ถ้าคุณตั้งใจ มันก็ควรจะให้โควต้าไปเลย ตัวนี้โควต้าแบคซ้าย ตั้งแต่..การเรียกตัวมาติด ทุกคนจะได้เข้าใจชัดเจน

สุดท้ายการเลือกนักเตะสำหรับจุดโทษยิ่งชัดเลย...

จุดโทษมันคือ หัวจิตหัวใจ ความนิ่ง ประสบการณ์

พวกเด็กๆ โอเคมันไม่ปฏิเสธ แต่คุณในฐานะโค้ช (เคยเป็นนักเตะมีประสบการณ์ด้วย)

การเลือก และเรียงลำดับคนยิง มันต้องเนี๊ยบกว่านี้

ไม่ใช่กางโผออกมาแล้ว (ขนาดแฟนๆ ยังรู้สึกว่าไม่เวิร์ค) แล้วโค้ช (มันเอาอะไรมามั่นใจว่ามันเวิร์ค)

สามคนที่ยิงไม่เข้า
- แรชยิงดี มุมทิศทางได้ แต่ชนเสา
- ซานโช่ ยิงไม่ดี (ยิงไม่ได้หนีมือประตู)
- ซาก้า ยิงไม่ดี (ยิงไม่ได้หนีมือประตู)

ยิงไม่ดีถึงสองคน เห็นชัดเลยสองคนนี้ไม่นิ่งพอที่จะยิง ตรงนี้แหละที่บอกว่า คลาส(กึ๋น) ไม่ถึง

ยกเคสตัวอย่าง...กลับไปดูฟานกัล ทำกับ ฮอลแลน ที่เปลี่ยนประตูตอนยิงจุดโทษ

อันนั้นคือ กึ๋น (จากการเก็บรวบรวมข้อมูลนักเตะและดึงศักยภาพนักเตะออกมาใช้งาน)

แต่เซาเกต ไม่มีตรงนี้เลย เหมือนไม่มีแผน 1 2 3 การทำงานเหมือนว่าเอาไว้เจอปัญหาละค่อยคิดหน้างาน

ซึ่งไอแบบนี้ มันทำได้ แต่มันไม่ละเอียด เพราะมันไม่ได้เตรียมการมา ความผิดพลาดย่อมสูงมาก

ไม่เวิร์คยังไง เก็บคลีนชีตกระจาย แพ้นัดเดียวคือจุดโทษ ก็แปลว่าแทคติกในเกมโอเคแล้วหนิ

แล้วคือโค้ชเมื่อก่อนเล่นเป็นกองหลังจะเก่งรับก็ไม่แปลก ส่วนเกมรุกที่ตื้อๆก็ต้องพัฒนากันต่อไป

พลาด2อย่าง สำหรับผมนะ
1.เรื่องจุดโทษ
2.ไม่กล้าเล่นเกมส์รุก ทั้งที่มีศักยภาพพอถล่มคู่แข่ง