ไม่ต้องเคารพก็ได้ แค่ให้มีชีวิตอยู่อย่างเท่าเทียมกับอาชีพอื่น อยู่อย่างมีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ได้รับการคุ้มครองภายใต้กฏหมายเช่นเดียวกับอาชีพอื่น ในขณะเดียวกันก็ต้องมีกฏหมายควบคุมให้ถูกต้อง เช่น ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 18 ห้าบังคับขู่เข็ญ ห้ามค้ามนุษย์ ฯลฯ

ส่วนการจะได้รับความเคารพหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละบุคคล ขึ้นอยู่กับการได้Contribute อะไรให้สังคมหรือเปล่า

กราบไป เด้าไปครับ

ถ้าถูกกฏหมายแล้วจะมีคนยอมไปขึ้นทะเบียนเหรอ ต้องให้ข้อมูลส่วนตัวจะกล้ามั้ย

ถึงจะทำให้ถูกกฎหมาย ก็เชื่อว่ายังลักลอบขายกันอยู่ดี เพราะไม่ต้องเสียภาษี ไม่ต้องตรวจโรค
ไม่ต้องทำตามขั้นตอนต่างๆของกฎหมาย ไม่ต้องมีประวัติว่าเคยประกอบอาชีพนี้
พอเลิกทำก็ไปแต่งงานสร้างครอบครัวได้โดยที่ไม่เหลือหลักฐานใดๆให้อีกฝ่ายรับรู้

เห็นด้วยกับเรื่องที่ทำให้สิ่งที่มันอยู่ใต้ดิน มันโผล่หัวขึ้นมาบนดินและถูกควบคุมโดยถูกกฎหมายซะ

น่าจะแก้ปัญหาห่วงโซ่การค้ามนุษย์ลงได้เยอะ ใครใคร่ค้าก็ค้า ใครใคร่เด็ยก็เด็ย เงินคุณร่างกายคุณ อยากทำไรก็ทำไป

แต่ไม่มีเหตุผลอะไรจะต้องไปยกย่องคนขายจิ๊มิไปสดุดีให้เป็นวีรสตรีจิ๊มิกู้ชาติอะไรขนาดนั้นอ่ะ วงจรอาชีพนี้มันก็มีแค่

มนุษย์สายหงี่ 2 ฝั่งมา Trade สินค้าและบริการซึ่งกันและกัน ฝั่งนึงสร้างดีมานด์ อีกฝั่งนึงมีซัพพลาย

ตกลงราคาได้ก็โบ๊ะๆๆๆๆๆ จบ แยกย้าย Oh,You're Well Cum,See You Again.ก็แค่เนี้ยะแหละ

อาชีพเก่าแก่ที่สุดของโลก ไม่ได้มีอะไรซับซ้อนเลย

ผมมีคำถามง่าย ๆ เลย ทำให้ถูกกฏหมายแล้วคุมคุณภาพได้ไหม ใครเป็นคนคัดว่าคนนี้สมควรเป็นคนขายบริการ ผมเชื่อว่าคนเคยเที่ยวมา 10 ปีก่อน แล้ว เที่ยวจนถึงทุกวันนี้จะเข้าใจ

คุณภาพ อาบ อบ นวด เมลโรส,เมรี,แนนซี่,บางกอก โคซี่ ,​โครองเซ่ อะไรพวกนี้ เทียบกับพวกปัจจุบันเนี่ย ปัจจุบันอย่างกระจอกเลย เหมือนหมอนวดสมัยนี้เอาแค่หน้าสวยก็มาเป็นได้ สมัยก่อนเนี่ยเที่ยวเนี่ย ผมคิดให้เลย 8/10 9/10 ได้ดีตลอด สมัยนี้นะ 5/5 เลย ดีครึ่งห่วยครึ่ง สมัยนี้หาแต่หน้าตาบริการแล้วแต่อารมณ์หมอ

ทำให้ถูกกฎหมายแล้วจัดทัวรับต่างชาติมาตีหรี่ โดยมีกาาตรวจโรคทั้งสองฝ่าย สบายใจ
เงินเข้าประเทศอีกเยอะ

เราก็อาบน้ำสระผมล้างหรรมแบบสะอาดเอี่ยมตลอดทุกครั้งที่ไป แต่ถ้าเจอน้องที่ใจไม่ได้ ไม่สระผม มาทำเพราะทำตามเพื่อน ทำไปงั้นๆ ไม่ใส่ใจคุณภาพ มันเฟลมากนะ การจะกำตัง2500ออกมาเที่ยวเนี่ย เสียทั้งเวลา เสี่ยงทั้งแฟนจับได้ ควรจะได้รับปสก.ที่คุ้มค่า

ปัญหาก็ย้อนกลับมาที่ความเหลื่อมล้ำทางสังคม

ถ้าค่าแรงขั้นต่ำเทียบเท่ากับการขายบริการ น้องๆที่ไม่อยากทำก็จะเลือกงานที่ไม่ต้องฝืนตัวเอง ส่วนน้องๆที่จะเลือกขายบริการก็เพราะใจรักมากกว่าเพราะว่าจำเป็น พอใจรักในการบริการ ผู้ซื้อก็จะได้คุณภาพที่ดี