ข้อแรกนะ ได้รับคำสั่งให้ปฏิบัติหน้าที่แทน ต้องเป็นรัฐมนตรีในรัฐบาบชุดนั้น เพราะฉะนั้นออกในนามเลขาพรรคไม่น่าจะได้นะครับ
ข้อสอง ไม่มีทางออกคำสั่งแล้วเงียบไม่ประกาศ

เห็นว่าเกี่ยวกับสารเคมีมั้งเลยมา

ถ้าเอาตรรกะนี้คือ ควรด่านายกครับ มอบหมายงานได้ส้นเท้ามาก เหมือนคนเจ็บขา แต่ให้ไปขี้ ถามเขากลับไปครับ ขี้แล้วหายปวดขามั้ย ตรรกะนี้ รมต เกษตรไม่ผิดที่ลงเพราะโดนสั่งมาจากหัวหน้างาน คนควรด่าคือ หัวหน้าที่สั่ง

เรื่องอื่นคนอื่นๆพูดไปละ ผมคาใจเรื่องเดียว ความรู้ความสามารถคืออะไร มีความรู้เรื่องเพลิงไหม้ หรือ สารเคมียังไง ( ไอ้เรื่องแป้งนี่ล้อกันขำๆนะ ไม่ใช่ว่าขายแป้งต้องเชี่ยวสารเคมี ) ถ้าไปคือเป็นผู้ประสานงาน ไม่ใช่เป็นผู้นำชี้นิ้วสั่งคนนั้นคนนี้ คนนำควรเป็นผู้เชี่ยวชาญ

ที่ควรมาคือ มหาดไทยกับอุตสาหกรรม

ที่หน้างาน ต้องถามว่าแป้งมาทำไมน่ะถูกแล้ว เพราะมาแล้วก็ไม่มีอำนาจสั่งการ เพราะเป็น รมต.เกษตร เหมือนพวกชาวบ้าน 4 ที่ชอบไปยืนชี้นิ้วสั่งนู้นสั่งนี้เวลามีไฟไหม้อะ

ไม่มีทั้งอำนาจสั่งการ ไม่มีความรับผิดชอบโดยตรง แล้วน่าจะไม่มีความรู้ด้วย แล้วจะไปทำอะไรตรงนั้นให้มันวุ่นวาย ลำบากเจ้าหน้าที่ต้องมาอธิบายสถานการณ์แล้วต้องมาฟังมันพล่ามอะไรอีก

ถ้าอยากมาให้ชาวบ้านเห็นหน้าในฐานะเลขาพรรครัฐบาล นู้น ไปเยี่ยมชาวบ้านที่ได้รับผลกระทบ ไปดูแคมป์คนงาน ไปดูคนที่ได้รับบาดเจ็บเข้า รพ. นู้น บอกไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ให้ดูสุดารัตน์กับพิธา เป็นตัวอย่างว่าควรจะลงไปทำอะไร ในฐานะอะไร

ระบบการทำงาน ไม่ใช่ว่าใครใหญ่ก็ไปสั่งให้ทำนู้นทำนี้นะ มันมีคนที่มีความรับผิดชอบตามสายอำนาจที่ชัดเจนอยู่แล้ว

เหมือนเคสถ้ำหลวงอะ คนที่คุมหน้างานก็ต้องเป็นผู้ว่าเชียงราย เพราะมีทั้งอำนาจสั่งการและมีหน้าที่เกี่ยวข้องโดยตรง ถ้าอยู่ดี ๆ กลายเป็นผู้ว่าฯ พะเยามาคุม เพราะผู้ว่าฯ เชียงรายไม่สบายเลยวานให้ผู้ว่าฯ พะเยามาแทน คนก็คงงงอะ ว่ามึงมาทำอะไร แล้วทำไมไม่ให้ อบจ. หรือ ปลัดอำเภอเชียงรายมารับช่วงต่อแทน

ถามอะไรเยอะแยะะ คำตอบมีอยู่กับตัวเองอยู่แล้ว จะพยายามไปเพื่ออะไร

ถ้าเค้าถูก "สั่ง" จากนายก ก็ไปตามหน้าที่
ถ้าไปโดยนามเลขาธิการพรรค ก็ควรจะถูกสั่งจากหัวหน้าพรรค