ผมว่าก็ลองหาโอกาสพูดเรื่องนี้แบบจริงจังกับเขาให้ได้

อาจจะตะล่อมๆ ค่อยเข้าเรื่อง พูดจาเพราะๆหาอะไรชมอะไรคุยกับเขาก่อน

แล้วก็พยายามแทรกเข้าเรื่องนี้ อาจยกอดีตต่างๆนานา และท่านก็ค่อยๆคุยอย่างใจเย็น

และบอกไปว่ามันส่งผลต่อจิตใจท่านจริงๆ ยังไงค่อยๆใช้คำละมุนละม่อมเขาฟังอยู่แล้วล่ะฮะ

ผมเอาใจช่วยครับ

เป็นผม คงเฉยๆนะ เพราะถ้าจะมีเรื่องอะไรที่ไม่พอใจคงไม่ใช่เรื่องแค่นี้อะ
ต่อให้พูดกูมึง แต่ถ้าเขานิสัยดี ผมก็โอเค

จากที่ท่านเล่ามา น่าจะเป็น effect จากที่บ้านกับที่ทำงานนะ
1. จากที่บ้าน ปกติ ที่บ้านแฟนท่านอบอุ่นดีรึเปล่า หมายถึงคุยหยอกล้อกัน หรือว่าต่างคนต่างอยู่ หรือๆ ทางบ้านอาจมีปัญหาที่ทำให้เค้าเครียด

2. ที่ทำงาน งานหัวหน้ามันต้องจัดการลูกน้อง ซึ่งงานจัดการคนมันปวดหัวมากเลยนะ

concept คือเช็คต้นตอของปัญหาครับ
ลองถามเค้าเรื่องงานเป็นไงบ้าง เครียดมั้ย ให้เค้าระบายออกมา เราเน้นรับฟัง

ลองดูครับเผื่อช่วยได้

คุณก็เครียดด้วยรึเปล่าครับ จึงฟังแล้วยิ่งหงุดหงิด คือถ้าคุณอารมณ์ดีปกติอาจไม่ใส่อะไรมาก แล้วการกระทำอย่างอื่นเค้าแย่ด้วยหรือเปล่า หมายถึงถ้าเค้ายังใส่ใจคุณอยู่ ทำดีกับคุณอยู่ แต่มีแค่น้ำเสียงที่ดูไม่ให้เกียรติกัน ก็อาจต้องเข้าใจเค้าบ้าง ถ้าเค้าเครียดหนักมาจากงาน อาจหาอะไรให้เค้าอารมณ์ดีขึ้น ถ้าน้ำเสียงปกติเค้าไม่ได้เป็นแบบนี้ แต่ถ้าน้ำเสียงเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ก็ต้องเข้าใจเค้าอะว่าบุคลิคเค้าเป็นงี้ ยอมรับได้รึเปล่า แต่ก็ต้องบอกเค้า ว่าเราฟังแล้วรู้สึกเครียด ต้องได้คุยกันก่อน

ลองคุยก่อน ถ้าไม่รับฟังหรือไม่สามารถปรับให้ดีขึ้นได้

ก็อาจจะต้องพิจารณาละ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะสำหรับผม

ลองเงียบใส่ดูไหม หรือบอกตรงๆว่าพูดเพราะๆหน่อย

ต่างกับของผมเลยท่าน น้ำเสียงเนิิ๊ฟๆ ขนาดโกรธยังไม่เหมือนว่าโกรธเลย ขนาดเค้าทำผิดยังพูดเหมือนเราผิดเลย

เป็นที่บุคลิกหรือนิสัยนะครับ

บุคลิกยังแก้ได้นิสัยนี่คงต้องปล่อย

อืมๆผมทำไมเข้าใจเฉย อาจมีโมเม้นบางครั้งที่คล้ายกัน เวลาแฟนผมเสียงแข็งเสียงดังพร่ำเพรื่อ ผมใช้การบอกทันที ว่ามันดังไป มันเหมือนคนจะด่า ผมบอกผมไม่ชอบ อยู่บ้านอยากให้คนในบ้านพูดกันดีๆน่าฟัง แต่แฟนผมไม่รู้ว่าตัวเองดังหรือแข็ง เพราะเป็นเอง เหมือนโตมากับครอบครัวที่เอะอะ พูด กูมรึง ตวาดมั้ง ตามบ้านนอก มีเยอะ แต่เสียงดังเฉยๆไม่ได้คิดร้ายอะไร

ทีนี้พอดังปุ๊บ ผมบอกตลอดๆ ไม่ได้ดุนะ แต่บอก เธอก็เริ่มปรับๆ จนทุกวันนี้ดีขึ้นมาก แต่ก็อาจมีบ้าง แต่ผมว่าอะไรที่ทำบ่อยๆซ้ำ มนุษย์เราจะกลายเป็นความชิน เป็นนิสัยไปเอง ครับ

ท่านไม่พอใจเรื่องอื่นด้วยนึเปล่าครับ? ลองคิดดีๆ อาจไม่ใช่แค่เรื่องนี้

แฟนเก่าผมเลย แก้ยากครับ มันเป็นนิสัยเขาไปแล้ว แล้วเขาก็จะบอกว่าท่านทำไมไม่รับในสิ่งที่เขาเป็น แหม่ แต่เหวี่ยงทุกคนก็ไม่โอเคนะ ต้องรู้จักให้เกียรติผู้อื่น

เหมือนกันเลย นึกว่าเจออยู่คนเดียว ของผมเป็นหนักมากตอนที่มีลูก ผมก็บอกเขามาเรื่อยๆ ว่าไม่ชอบ ช่วงไม่มีลูกก็น้อยลงหน่อย แต่ตอนมีลูกนี่หนักเลย ยิ่งบอกยิ่งหงุดหงิดใส่ อารมณ์เสียใส่เราตลอดเวลาด้วย ผมเริ่มทนไม่ไหวก็เถียง หงุดหงิดกลับไปด้วย คิดว่าทนมาพอแล้ว ถ้าจะเลิกก็เลิกไปเถอะ เถียงทุกอย่าง ด่ามาด่ากลับเลย คือมันไม่ไหวจริงๆแล้ว สุดท้ายเขาก็ค่อยๆดีขึ้น แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้ถึงขนาดกลับไปหวานกันเหมือนช่วงก่อนมีลูกนะ แค่คุยกันแบบธรรมดามากขึ้น

คุยกันเลย

ตอนนี้แฟนผมเริ่มละ เพระปัญหาที่บ้านเขา กลับกลายเป็นที่แย้งนิดแย้งหน่อยเสียงแข็ง กลับมา จากที่เขาเคยบ่นแม่ตัวเองให้ฟังว่าเป็นแบบนี้ทำไม อยู่ด้วยแล้วอึดอัด ตอนนี้โดนกลืนเสียเอง ผมก็เข้าใจได้นะ ทนๆไป ไม่หลุดคำหยาบ ไอ้ห่ะ ไอ้เห้ มึง กู ผมก็ยังโอเค

หา course soft skill ลงครับ ให้แฟนท่านไปเรียน ผมว่ามันต้องมี course เกี่ยวกับการพูดบ้างแหละ