เวลาเราเห็นคนแก่มีอายุเดินถือของหนัก ๆ หรือ จะเดินข้ามถนนแต่เดินเก้ ๆ กัง ๆ เหมือนจะล้ม ก็อดไม่ได้ที่อยากจะอาสาเข้าไปช่วย ตามนิสัยคนไทยอะนะ ที่ถูกสอนมาให้ช่วยเหลือคุณย่าคุณยายตั้งแต่เด็ก แต่พอเข้าไปช่วยกลับปฏิเสธกลับมาหรือบางคนถึงขั้นโดนตวาดกลับมาเลยก็มี

เจอแบบนี้ก็งงไปเลยหละสิ เข้าไปช่วยทำไมโดนดุ แทนที่จะได้คำขอบคุณ



ดังนั้นอย่าค่ะ อย่าไปทำแบบนั้น เพราะบางทีเค้าไม่ได้ต้องการให้เราช่วย และเค้าจะเกรงใจเรา ไม่อยากรับความช่วยเหลือ มันเหมือนตัวเค้าทำความเดือดร้อนให้คนอื่น และมันเสียศักดิ์ศรีเลือดบูชิโดอย่างคนญี่ปุ่น แถมเค้าจะคิดว่าเราดูถูกเค้าไปอีก คิดเยอะไปไหน

ตอนไปเที่ยวฟาร์มวัวคุณลุงเซโตะซัง แล้วพอดีท่านจะพาคุณแม่ซึ่งมีอายุเยอะไปโรงพยาบาล เราเห็นแกเดินแล้วทำท่าจะล้ม เพราะพื้นมันต่างระดับ เผลอเอามือคว้าจับแขนแกไป แกสะบัดทันทีเลยจ้า ดุกลับมาอีกว่าอย่าจับ แอบตกใจเล็กน้อย โดนยายดุอะ

จนลุงเซโตะซังบอกว่า ไม่เป็นไรปล่อยแกเดินเอง แกไม่ชอบให้ใครช่วย มันดูเหมือนกันแกทำอะไรเองไม่ได้ เป็นภาระ เสียศักดิ์ศรีประมาณนั้น เราก็หือ อะไรจะขนาดนั้น เพราะถ้าเป็นแบบนี้ที่ไทย เจอคุณตาคุณยายเดินกะโหย่งกะเหยกแบบนี่ มีได้เข้าไปช่วยแล้ว แถมแกจะดีใจที่มีคนช่วยอีก ช่างต่างกันจริง



ในญี่ปุ่นไปไหนมาไหนจะเจอคนแก่อายุประมาณ 80-90 อัพ เดินคนเดียว ไปซุปเปอร์คนเดียว ขึ้นรถเมล์คนเดียว กินข้าวคนเดียว เยอะมากกกก เห็นแล้วก็คิด ลูกหลานไปไหนนะ ไม่มาเป็นเพื่อนแกหน่อยเหรอ

แต่ส่วนใหญ่คือคนแก่ญี่ปุ่นอยู่คนเดียว โดยเฉพาะในเมือง พอลูก ๆ มีครอบครัวหรือโตออกไปทำงานแล้วก็จะแยกตัวออกไปอยู่เอง ทำให้เหมือนเป็นครอบครัวเดี่ยว มีนาน ๆ กลับมาหา แต่บางคนก็ไม่มาเลยก็มี



สำหรับฮอกไกโดดีหน่อยถ้าเป็นเกษตรกร จะมีลูกหลานอยู่ด้วยกันช่วยกันทำงาน สำหรับบ้านที่มีลูกหลานมาสานต่อกิจการอะนะ แต่ก็จะแยกบ้านใครบ้านมัน แค่สร้างอยู่ใกล้ ๆ กัน ประมาณนั้น บางบ้านก็กินข้าวด้วยกัน บางบ้านก็แยกบ้านใครบ้านมันเลย เพราะกินไม่เหมือนกัน แต่ไปซื้อของไปไหนก็ตัวใครตัวมันนะ รถคนละคัน

แต่ถ้าแบบเห็นคนทำของหล่นนี่ ช่วยได้ค่ะ เค้าก็จะขอบคุณมากมายกลับมาอีก ช่างขี้เกรงใจเสียจริง

อ่านเจอบางคนบอกว่า ไปช่วยคนแก่หลงทาง วันต่อมามีของมาส่งบอกขอบคุณแต่ถ้าเจอแม่เค้าหลงทางอีกก็ไม่ต้องช่วย นี่ก็แบบ มีงี้ด้วย

อีกมุมนึงก็คือคนแก่ แกกลัวมิจฉาชีพค่ะ กลัวโดนขโมย โดนหลอก ก็ด้วยความที่อยู่คนเดียวนั่นหละ แรงก็ไม่มีจะสู้ จะให้ช่วยถือของไปส่งถึงบ้านเหรอ ไม่เอาอะ แกกลัวค่ะ

อีกอัน ตอนไปเที่ยวเจอคนแก่ขึ้นรถมา นี่ก็รีบเสนอหน้าลุกให้นั่ง โดนเมินหน้าแตกเพล้ง หมอไม่รับเย็บ จนต้องลงไปนั่งเองเหมือนเดิมค่ะ จำไปเลย แต่เวลาเจอเด็ก ๆ นี่ลุกให้นั่งโอเคนะคะ แต่บางเคสพ่อแม่เค้าก็ว่าไม่เป็นไร เพราะเค้าต้องการฝึกลูกเค้าให้อดทนแข็งแกร่งค่ะ ทางที่ดีคิดดี ๆ ก่อนเสนอความช่วยเหลือค่ะ

หรือเห็นถือของหนัก ตัวเองนั่ง เสนอตัวช่วยถือของนี่ดาเมะมากก (ดาเมะแปลว่า อย่า ห้าม) อย่าหาทำ เพราะเค้าจะคิดว่าเราเป็นมิจฉาชีพไปอีก ให้เค้าถือไปค่ะ อย่าไปสนใจอย่าคิดแทนว่าเค้าหนัก เค้าถูกสอนมาว่าอย่าทำความเดือดร้อนให้คนอื่น มันผิด มันไม่ดี ต้องทำด้วยตัวเอง รับผิดชอบตัวเอง ของตัวเองถือเองค่ะ

ดังนั้น ถ้าไม่อยากโดนดุหรือถูกมองใส่แบบไม่พอใจ อย่าทำสิ่งที่ว่ามานะคะ ถึงแม้ใจเราจะอยากช่วยแค่ไหนก็ตาม
ก็เลยจะบอกเพื่อน ๆ ให้รู้ไว้ จะได้ไม่ต้องเจอเหตุการณ์ทำให้เสียความรู้สึกแบบเดียวกัน และเข้าใจนิสัยคนชาตินี้ผู้มีโลกส่วนตัวสูงและช่างขี้เกรงใจมากขึ้นอีกนิด

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและทักทายกันนะคะ เจอกันใหม่บทความหน้าค่ะ

คนแก่เขามีคุณภาพ

ทำไมนึกถึงหนูจิตใส

ถือเป็นการดูถูก

เจออายุ80-90เดินเหินไม่เท่าไหร่ ผมเจอขับรถประจำ โอ้โหหหห ขับตามหลังนี่ดูรู้เลยไม่ต้องมองสติ๊กเกอร์ ต้องรีบแซงๆให้จบๆไป ไม่งั้นต้องคลานตามขึ้นเขาทั้งลูก ดีหน่อยตอนนี้มีเคมเปญ อายุมากๆรณรงค์ให้คืนใบขับขี่

แต่ในเมะกับมังงะยังมีฉากตัวละครไปช่วยคนแก่อยู่บ่อยๆเลยนะ อาจจะแล้วแต่คนเปล่า

ผมลุกให้คนแก่บนรถไฟที่โตเกียวเขาก็ขอบคุณแล้วก็นั่งนะครับ(หลายครั้งอยู่) มีครั้งนึงผมลุกให้คนแก่นั่งพอผมยืน เด็กวัยรุ่นที่นั่งข้างๆผมก็สกิดให้ผมนั่งแทนเดี่ยวน้องมันจะยืนเอง5555 (ไอ่เรื่องการลุกให้นั่งที่ญี่ปุ่นนี่ผมเคยได้ยินแบบที่ไม่ต้องลุกนะ แต่จริงๆก็ไม่รู้เป็นไงกันแน่)

ถ้าเข้าไปเตะตัดขานี่ล้มกระดูกหัก นอนเป็นผักแหงๆ

คนแก่แถวบ้านผม กินทั้งเงินเดือน เดินเข้าสภายังต้องมีคนผยุงเดินเองไม่ได้ พอถึงที่ก็หลับ พอออกมาชาวบ้านถามก็โวยวาย คุณภาพล้นๆ

ผมว่าที่ยุโรปก็น่าจะเหมือนกัน เห็นคนแก่เดินถือของ น่าจะ 90+ ใจเรานะอยากช่วย แต่เมียผมบอกไม่ต้อง แค่ยิ้มแล้วก็ทักทายพอละ ถ้าเราไปช่วยส่วนมากเค้าจะมองว่าตัวเองไร้ค่า เค้าต้องพึ่งพาตัวเอง ไม่เป็นภาระของคนอื่น ถ้าไม่ไหวจริงๆเค้าถึงจะไปอยู่บ้านพักคนชรา

บางทีก็ไม่เสมอไปนะครับ

ต้องสังเกตดีๆ

ผมอยู่นั่น3เดือนที่เจอคือช่วยได้น ะมันไม่เป็นแบบนั้นเสมอไปแต่ต้องดูดีๆอ่ะถ้าเค้าเดินปกติไม่ลำบากก็ให้เค้าเดินไป
ปกติผู้ชายคือไม่ต้องให้ช่วย แต่ถ้าเจอผู้หญิงสูงอายุดูลำบากๆอ่ะช่วยได้ แกไม่ว่าอะไรหรอก

จริงๆอธิบายยาก ต้องไปเห็นเองจะแยกได้ว่าเจอแบบนี้เข้าไปช่วยนิดหน่อยได้ หรือปล่อยแกไป

เอ็งเสล่อไปจับเขาก่อนไง

แทนที่จะพูดไปก่อน "ขอโทษนะ ขออนุญาตนะ มีอะไรให้ช่วยมั้ย?"

โดนเขาตวาดกลับมาก็สมควรแล้วนิ



ในไทยก็มีคนญี่ปุ่นแก่ๆ เยอะ ช่วยเหลือเขาดีๆ ก็ไม่ว่าอะไรนะ ขอถ่ายรูปด้วย หรือให้ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มาด้วยซ้ำไป

คิดว่าแล้วแต่คนอะ

ในเรื่องโดราเอม่อน ก็เห็นเขียนให้โนบิตะช่วยคนแก่อยู่เยอะแยะเลยน่ะ