ผมมากสุดไฟแช็กกับซองบุหรี่ แต่เคยเจอหนักสุดคือกางเกงหาย เพื่อนผมเมาวาร์ปสภาพ
ที่เห็นคือเสื้อยังอยู่แค่ส่วนล่างเหลือแต่บ็อกเซอร์สลบหน้าร้าน หาเป็นชั่วโมงก็ไม่เจอต้องใส่บ็อกเซอร์กลับบ้าน
กระเป๋าตัง โทรศัพท์หายไปกับกางเกงด้วย

มือถือ ครับ

หายเก่งจัง

ประมาณ 12-15 ปีที่แล้ว

เป็นคนสายตาสั้น ตอนนั้นยังเรียนมาหาลัยอยู่เลยจำได้
เมาแบบปลิ้นมาก นั่งรถไปนอนหอเพื่อนตอนกลับจากเที่ยวกัน
ตื่นมาแว่นที่หน้าหาย เสียค่าตัดใหม่ สร่างเลย

ผมนี่คนนึงที่ถ้าไม่มีเพื่อนสนิทไปกินด้วยอย่าได้ออกไปกินเหล้านอกบ้านเลย หายแม่งทุกอย่างเงินนี่พีคสุดน่าจะ 4-5 พันบนแท็กซี่ไอ้ที่หายแล้วได้คืนนี่ไม่เคยเจอกันตัวสักที ชิ้นใหญ่ที่สุดก็รถยนต์ตื่นมาจำไม่ได้ว่าเอาไปจอดไว้ตรงไหน ต้องลงมาเดินหาตามที่จอดจนเจอว่าไปจอดอยู่ใจมุมป่ากล้วย