ตอนเด็กๆเคยเชื่อนะ แต่พอโตขึ้นก็ไม่ละ คนเลวๆอยู่สบายยันตายมีเยอะแยะ
จะไปโดนเวรกรรมลงโทษชาติหน้าหรือตอนตายไปแล้ว มันจะมีประโยชน์อะไร

โต้แย้งได้นะ
ผมว่าการแสดงออก การสนทนาเป็นพื้นฐานสำคัญของประชาธิปไตย
ส่วนเรื่องหมั่นไส้ แขวะ มันเป็นเรื่องของคุณภาพจิตใจ

ถ้าเวรกรรม เรื่องชาติที่แล้วมีจริง
ผมคงคิดว่าชาติที่แล้ว คงไปทำกรรมหนัก เลยเกิดมาในประเทศที่มีสลิ่มอยู่ร่วมเยอะแบบนี้

ผมไม่เชื่อคับ เห็นมีคนโดนอุ้มหายไปก็หลายคน แล้วไอ้พวกที่ทำแบบนั้นไม่เห็นมันจะเป็นไร สำหรับผมเวลาเป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น แล้วเวลาของแต่ละคนก็ไม่เท่ากันเลย

ถ้ายกตัวอย่างแป้งมาเทียบกับนิยามของการ "ทำดีได้ดี" แล้ว

ถ้า "ได้ดี" เป็นผลให้แป้งเป็น busquet ของรัฐบาล มีเงิน มีเมียเด็ก ควงปืนตบตำรวจในสภาได้

แล้วเหตุของ "ทำดี" คืออะไรกันแน่ ?

หรือจริงๆแล้วนัยยะของการ "ทำดี" มันก็แค่ทำให้ถูกใจใครสักฝั่งก็แค่นั้นก็พอหรือเปล่า ?

เริ่มจะไม่เชื่อละครับ

ก็แค่​ mindset พอๆ​ กับการเคารพกราบไหว้สมมติ​เทพนั่นแหล่ะ

ผมไม่เชื่อนะ และค่อนข้างไม่ชอบมุกที่ว่า เวรกรรมถ้าไม่เจอชาตินี้เดี่ยวจะไปรับผลกรรมชาติหน้า
คือ ชาติหน้ายังไม่รู้เลยว่ามีจริงไหม และถึงจะมีจริงก็ไม่มีหลักฐานอะไรเลยว่าเวรกรรมมันจะไปตกอยู่ในชาติหน้าจริง มันเป็นมุกสิ้นคิดสำหรับกรณีที่เราเจอเคสคนทำชั่วได้ดีอะ

แต่ผมค่อนข้างเชื่อของผลการกระทำมากกว่านะ ไม่เกี่ยวกับดีหรือเลว ถ้าทำอะไรมันก็มักจะมีผลที่ตามมาเสมอ
เช่นถ้าเราฆ่าคน ถ้าเราเป็นคนธรรมดาผลของการกระทำนั้นก็คือโดนตำรวจไล่ล่า เข้าคุกอะไรก็ว่ากันไป
แต่ ถ้าเราฆ่าคน แล้วฆ่าเนียนพอหรือสามารถหาเส้นสายได้มากพอ ผลของการกระทำนั้นก็คือ เราจะลอยตัวเหนือกฎหมายได้ แต่ก็อาจจะโดนรุมด่าจากประชาชนแทน หรืออาจจะต้องพระวงว่าอนาคตอาจจะมีคนหาหลักฐานของเราได้


ทั้ง 2 ตัวอย่างฆ่าคนเหมือนกันแต่มีอะไรเพิ่มเข้ามาทำให้ผลของการกระทำแตกต่างกัน
ไม่ใช่เรื่องของบาปบุญอะไร แต่เป็นเรื่องของวิธีการจัดการและความสามารถในการแก้ปัญหาของการกระทำนั้นมากกว่า

ผมรู้ครับ ไม่ได้พูดถึงประชาธิปไตยเลยครับ ผมแค่แนะนำว่าอย่าดีกว่า แค่แนะนำครับ ไม่ได้ห้าม

เพราะผมไม่เห็นประโยชน์จากการโต้แย้งเรื่องพวกนี้ ที่มันไม่สามารถเปลี่ยนมุมมองใครได้เลย และไม่จำเป็นที่จะต้องให้ใครมาเปลี่ยนมุมมองในเรื่องนี้ด้วย เพราะมันตัดสินถูกผิดด้วยเหตุผลไม่ได้ ไม่เหมือนกับเรื่องการเมืองอะ อันนั้นมันตีความด้วยเหตุผลได้ชัดเจน

ผมเลยคิดว่าประเด็นแบบนี้เราไม่จำเป็นต้องตอบดต้กันหรอก แต่ถ้าคุณยินดีหรือพอใจที่จะทำ ผมก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามอยุ่แล้วครับ

ผมเชื่อ ผลของการกระทำ

ขอบคุณมากครับ ผมว่าสิ่งที่ผมทำอยู่สำคัญครับ
ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมพิมพ์ไปมีคนมาเห็น เขาอาจจะไม่เห็นด้วย
แต่เขาก็จะรู้ว่ามีความคิดแนวอื่นไม่ตรงกันแนวคิดของเขาครับ

ผมคิดว่าพวกมากลากไปเกิดขึ้นได้ง่ายมากครับ
ผมคิดว่าว่ายทวนกระแสน้ำไม่ได้สบายครับ
แต่ผมกลัวครับ
ผมไม่อยากให้ลูกผมโตในเยอรมันหลังสงครามโลกครับ
ไม่อยากมีครอบครัวในยุคสตาลินครับ
ไม่อยากทำมาหากินในยุคเหมาเจ๋อตุงครับ
ไม่อยากอยู่ในสังคมอักเสบครับ

เชื่อเรื่องกรรมอันเป็นผลจากการกระทำ ทำอะไรบางอย่างวันนี้ จะส่งผลต่อพรุ่งนี้

แต่ไม่เชื่อเรื่องทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทำบุญมากได้มาก ทำบุญน้อยได้น้อย

ถ้ามองว่า กรรม คือ ผลของการกระทำ ก็ถือว่าผมเชื่อแหะ เพราะไม่งั้นป่านนี้ทำเลว/เอาประโยชน์เข้าตัวทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ละ ถ้ามันจะไม่มีผลตามมา

แต่ถ้าเอา "เวรกรรม" แนวแบบมโนๆ ชาติที่แล้วทำไรไว้ มันเลยตามมาชาตินี้ ผมไม่เชื่ออะ

ไม่เชื่อเลย 100% ชาติหน้ามีเปล่าก็ไม่รู้

อาจจะมีจริง แต่ให้ผลชาติหน้าก็ได้ แต่ผมกลับไม่ชอบแบบนี้ ผมอยากให้ทุกๆคนได้รับผลเร็วๆเหมือนกันหมด ไม่ว่าจะทำดีหรือชั่ว ทำแล้วได้รับในชาตินี้เหมือนกันหมด ไม่ใช่รอยันชาติหน้า ชาติหน้าก็คือคนใหม่ เกิดใหม่แล้ว จะไปให้ผลมันทำมะเขืออะไร

ผมคิดว่าส่วนใหญ่น่าจะเชื่อในแง่ของผลของการกระทำ มากกว่าเรื่องบาปบุญ เวรกรรม ดังนั้นเมื่อทำเรื่องไม่ดี ก็ต้องหาวิธีปกปิดให้มิด ไม่ให้สืบหาต้นตอได้ บางคนถึงเอาความดีมาบังหน้า ส่วนเรื่องบาปบุญ เวรกรรม มันหาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้อ่ะครับ แต่ผมว่าก็เป็นสิ่งที่ดี เป็นความเชื่อที่เข้าใจง่าย ทำให้คนเกรงกลัวการกระทำผิดได้ ในระดับเบื้องต้น