B.I.iKON พิมพ์ว่า:
B[Last] พิมพ์ว่า:
งงอะ เลือกตัดใจได้ แล้วทำไมไม่เลือกพูดตรงๆกับเขาว่าเกิดอะไรขึ้น คิดว่ายังไงจะทำอะไร คือผมไม่เก็ทอะ ยอมตัดใจแต่ไม่ยอมบอกเขา ละถ้าเกิดเขารักท่านจริงๆ เขาก็ยอมท่านได้ปะ เผลอๆอาจจะช่วยหาทางให้ท่านได้ (ไม่ได้หมายถึงเรื่องเงินนะ) แต่แบบนี้ผมว่ามันไม่ใช่อะ การที่กล้าตัดใจแต่ไม่กล้าพูดคุยมันดูไม่ใช่สำหรับผมอะ
ไม่กล้าพูดความจริงครับ
พูดไปก็มีแต่จะดึงดันให้ผมไปแม้จะโอนเงินให้ยืมก่อน แต่สุดท้ายก็ต้องให้แม่ผมขายวัว เอานาไปจำ มาใช้หนี้เธออยู่ดี เพราะผมเคยบอกไว้ว่า แม่จะขายวัวให้เงินมาเพื่อบินไปหาเธอ
ไม่อยากให้ที่บ้านเป็นหนี้อีก เพราะผมเพิ่งไปไถที่นากลับมาให้แม่เมื่อสองปีก่อนนี่เอง
นั้นแหละ ผมถึงบอกว่าก็พูดกันตรงๆ คุณไม่รับเงินก็ยืนกรานไปสิว่าไม่รับ
ผมเข้าใจจุดยืนที่คุณไม่อยากเป็นหนี้ ผมถึงชี้ว่า ทำไมไม่คุยกันตรงๆ
ผมเข้าใจที่คุณสื่อแบบนี้นะ
ไม่อยากให้บ้านเป็นหนี้ เลือกคุยตรงๆ >คิดว่าเธอจะโอนเงินให้ >หาเงินใช้หนี้ ที่บ้านช่วยออก >ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยเลือกบล้อก
คือผมก็พูดคำเดิมผมไม่เข้าใจที่ว่าไม่คุยกันตรงๆ
ต่างฝ่ายต่างเจ็บ มันมีคำว่าเจ็บแต่จบอยู่
แต่เจ็บแบบที่คุณทำ มันไม่จบ และเจ็บช้า และมันเป็นแผลเป็นใหญ่กว่า คำว่าคุยกันตรงๆเจ็บแต่จบอยู่
คุณบอกคุณรักเขา แต่คุณเลือกทำร้ายเขา มันรักกันจริงหรอ
เธอบอกรักคุณ แต่เลือกทางเลือกแย่สำหรับคุณมันรักจริงหรอ
ผมคิดว่า เธอรอคุณมาเป็นปี คุณรอเธอมาเป็นปี กว่าจะเจอกัน มันมีอะไรมากกว่านั้น
ผมถึงมองว่าคุยกันตรงๆว่า อยากได้แบบนี้ แต่ตัวเลือกเป็นแบบนี้ เราลองหาวิธีไปด้วยกันจะได้ไหม ได้ไม่ได้มันก็ต้องคุยกัน มันไปไม่ได้สุดท้ายมันจะจบเอง แต่คุณเลือกหนี แล้วความรู้สึกอีกฝ่ายละ ละถ้าเกิดเธอคิดว่าเห้ยไรของคุณวะ ตามมาหาแม่มที่ไทยเลย คุณคิดว่าจะเป็นไงอะ มันก็เป็นไปได้นะไม่ใช่เป็นไปไม่ได้
เพราะงั้นคุยกันตรงๆจะดีกว่า อย่างน้อยมุมผม ต่อให้เลิกกัน เธอก็ยังมองคุณเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงอะ ไม่ใช่กลายเป็นคนไม่รู้จักแบบนี้
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker
