คือผมได้ยินคำนี้บ่อยมาก ไปที่ไหนแบบคนโตผู้ใหญมีอายุหน่อย เวลาเจอเด็กขัดใจนิดๆหน่อยๆ แบบไม่ถูกใจตัวเอง แม้บางเรื่องที่ตัวเองผิด เด็กรู้ข้อมูลมากกว่าพยายามอธิบายให้ฟังละ ก็โดนด่าว่าเด็กวานซืนมั่งไรมั่ง นี่สินะที่เขาเรียกว่าแก่กะโหลกของจริง เพื่อนๆคิดยังไงกับคำนี้ครับ

เราก็พูดดีๆ กับเค้า

เค้าคงไม่ด่าเราหรอก

เฉยๆ ครับ

ผมเป็นหนึ่งในคนที่โดนชี้หน้าแล้วด่าว่าโง่ และ ยังกระจอก มามากกว่า 10ครั้ง จากคนรู้จัก หรือ รุ่นพี่

โดยเฉพาะคนที่รู้จักกันมานาน หรือ บ้านอยู่ใกล้ๆกัน เพราะผมไม่ค่อยพูดอะไรมากมายเกี่ยวกับตัวเอง

ในขณะที่คนกลุ่มนั้น จะชอบพูดยกยอตัวเอง และด้วยความที่เกิดมาก่อนเห็นเราเด็กๆมานานก็จะตีตราว่า

ถ้าตูยังไม่สำเร็จ พวกเอ็งอย่าคิดจะสำเร็จ ก็จะบอกเราทำนองว่าพี่ทำแบบนี้มาแล้วไม่ดีนะ เราทำแบบนี้ดีกว่านะเชื่อตูอย่าเถียง

เมื่อก่อนก็ไม่พอใจ แต่ด้วยความที่นิ่งใส่แล้วรู้สึกว่าวันนึงผ่านมันไปได้แล้วโครตโล่งอะ

โล่งที่ตัวเองสามารถจัดการกับความรู้สึกของคนรอบข้างออกไปได้เกือบ 100%

ทุกวันนี้เวลาโดนด่าหรือโดนนแซะ ผมเลื่อนผ่านเลย หรือต่อให้ด่าตรง แต่ถ้าไม่ได้ทำให้เราเสียหาย ผมข้ามเลย

กลายเป็นรู้สึกดี เจอหน้าใครก็ได้เพราะเราไม่ได้พูดจาทำร้ายใคร ส่วนใครจะคิดยังไงกับเราก็ได้ เราไม่ใส่ใจและยึดมั่นในตัวเองได้มากพอครับ

ไม่ๆท่าน ไม่ใช่เรื่องเกิดกับผม ผมมานั่งคิด แก่กว่าคือมันต้องเก่งกว่า ต้องรู้เยอะกว่าทุกๆเรื่องเลยไหม แบบอะไรๆก็ไอเดกวานซืนๆ ฟังละหงุดหงิด คุณแค่เกิดก่อนเฉยๆหรอก เอามาเป็นคำด่าเด็กมันเฉย เถียงด้วยความรู้คุยด้วยเหตุผลสู้ไม่ได้ ก็เอาแล้ว เด็กวานซืน

ได้ยินคำนี้บ่อยๆในองค์กร ชอบมาว่าเด็กๆรุ่นใหม่ ผมเคยโต้เถียงกับคนแบบนี้จนหงายหลังมาแล้วครับ

มันคล้ายๆกับระบบโซตัสครับ

คือคนแก่ตอนที่เค้าเป็นเด็ก เค้าก็เคยโดนว่าแบบนี้มาก่อน

แล้วพอวันนึงเค้ามาเป็นคนแก่บ้าง เค้าก็กลับเป็นฝ่ายว่าเด็กต่อ

ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆกันเป็นรุ่นสู่รุ่น

ผมผ่านช่วงเวลาที่โดนผู้ใหญ่ด่าว่าเป็น "เด็กเมื่อวานซืน"

และโดนเด็กด่าว่าเป็น "ไดโนเสาร์" ด้วยในปัจจุบัน

ผมแค่อยากบอกทุกคนว่าทัศนคติในการคิดอย่างมีเหตุผลไม่ได้มีข้อจำกัดครับ

ไม่ว่าจะคนอายุเท่าไร เพศใด จบการศึกษาระดับไหน ล้วนแต่สามารถพัฒนาตัวเองได้ ถ้ามีทัศนคติที่ถูกต้อง

พวกเราก็คงเป็นแค่เด็กเมื่อวานซืนเท่าน้ัน แต่จากมุมมองของพวกเรานายมันก็แค่ตาแก่กระโหลกกระลา นายถึงได้นอนแอ้งแม้งรอความตายอยู่นี่ไงละ คื่นลูกใหม่ลูกแล้วลูกเล่าไล่หลังคลื่นลูกเก่าอยู่เสมอแหละ

ฮาตาเกะ คาคาชิ (ตอนเจอคาคุซึ)

ก็ตอบกลับไปแบบสุภาพว่า ครับผมท่านไดโนเสาร์เต่าล้านปี

อีกคำก็อาบน้ำร้อนมาก่อน

เหมือน ผู้ใหญ่ ในประเทศนี้ จะรู้น้อย รู้ผิด กว่าเด็กไม่ได้เลยน่ะ

แทนที่จะอ่อ ไม่รู้นะ หรือ อ่อ อ้าวที่รู้มาผิด โอเคๆ

แต่กลับไปด่าเด็กซะงั้น

เทียบกับ ตปท นี่ เด็ก กับ ผู้ใหญ่ เขาถือว่า รุ่นเดียวกันนะ ไม่มีกีดกันแบบเรา

บางทีMindset ของคนในประเทศนี้ก้ถูกสอนมาด้วย ประโยค วลี สุภาษิตอะไรต่างๆครับ ทำให้เชื่อตามนั้น

เช่น ต้องให้เกียรติคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน ตูผ่านมาก่อนนะ ตูต้องสำเร็จก่อน เอ็งเป็นเด็กพึ่งหัดเดิน อย่ามาทำข้ามหน้า

เพราะแบบนี้ประเทศนี้จึงเป็นประเทศที่กำลัง(ด้อย)พัฒนา มาเปนสิบๆๆๆปีไงครับ

ประเทศที่เจริญแล้ว เขาให้โอกาสคนเก่งคนทำงานเสมอ ไม่ยึดติดว่าคนๆนั้นเปนคนของใคร เกิด พศ.ไหน

ช่องว่างระหว่างวัยครับง่ายๆ

เด็กก็ไม่รู้มุมมองผู้ใหญ่หรอกเพราะไม่เคยเดินผ่านอันนี้เป็นข้อเท็จจริงเลย ส่วนผู้ใหญ่น่ะเคยเดินผ่านมาแล้ว ก็เลือกได้ว่าจะปฏิบัติกับเด็กยังไงจะใจแคบเด็กเดินออกนอกทางที่เราเคยเดินก็เตะคว่ำ หรือคอยชี้แนะเส้นทางที่เคยเดินแต่เคารพการตัดสินใจ

เล่าให้ฟังอีกมุม ตอนช่วง 27-28 วัยทำงานกำลังห้าวเลย ผมก็เคยมองว่าตัวเองแม่งเจ๋งโคตรสุดเลย ศึกษามาเยอะ หัวสมัยใหม่ไม่ยึดติด ความคิดเจ๋งสุดๆ คนอื่นนี่พวกของปลอม ตอนนั้นมองไม่ออกหรอกว่าตัวเองเป็นแบบนี้ ตอนทำงานก็ห้าวไปเรื่อยดีแค่ไม่ได้หยาบคาย โชคดีของชีวิตที่ได้ทำงานกับผู้ใหญ่ใจดี ที่เขาใจเย็นชี้แนะ แล้วแค่ดูห่างๆ พอโตมามองย้อนกลับไป เออ โชคดีละที่รอดมาได้ถึงป่านนี้ เจอคนใจแคบป่านนี้คงหมดอนาคตไปนานละ

- เอาแนวทางปฎิบัติออกมาแล้วทำแนวทางปฎิบัติครับ
- ผมเคยประชุมกับผู้บริหารท่านนึง เค้าบอกว่ามันเป็นเรื่องปกติของวัยเราทำอะไรไม่ได้ เราแค่ทำตามแนวทางปกติแล้วทำหูทวนลมไปก็พอ และแกก็พูดติดตลกให้ฟัง นั้นแหละสาเหตุที่ผมยังอยู่แค่ตรงนี้ส่วนคนอื่นรุ่นผมไปไกลกันหมดแล้ว เพราะผมทำแบบนี้ไงครับ

ผมชอบฟังและชอบคุยกับทุกรุ่น มันได้ความรู้ที่ดีเลยนะประสบการณ์ต่างกันไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ ชอบฟัง

ตั้งแต่รู้จักกับคลิปนี้ เวลาผมได้ยินคำว่า "เด็กเมื่อวานซืน" หรืออะไรทำนองนี้

ผมจะนึกถึงเป็นสำเนียงเจ๊แต๋วตลอดเลย