ถ้าคิดจะบวชต้องมีหิริโอตตัปปะ อดทนอดกลั้นและละอายที่จะทำอะไรที่ไม่ดี การบวชเป็นกุศลมาก แต่ถ้าทำไม่ดีในผ้าเหลืองกรรมก็มากเช่นเดียวกัน
พระพุทธเจ้ากำหนดพระวินัยไว้ว่า ห้ามภิกษุอยู่ในที่ลับหูหรือลับตากับมาตุคามสองต่อสอง ป้องกันการพูดจาจีบกันหรือกระทำการที่ไม่สมควร ภิกษุจะพูดกับผู้หญิงจึงต้องอยู่ในสายตาของบุคคลที่สามที่เป็นชาย และต้องอยู่ในระยะที่บุคคลที่สามได้ยินด้วยว่าพูดอะไรกัน

สมัยนี้ใช้มือถือคุยกัน ส่งไลน์หากัน มันก็ผิดพระวินัยไปเต็มๆ เพราะไม่มีบุคคลที่สามรู้เห็นว่าพูดอะไรกัน พูดจีบกันหรือชักชวนทำอะไรกันหรือเปล่า กรรมหนักมากครับ

อย่าบอกว่าโลกเปลี่ยนไปแล้วก็ควรต้องปรับ ต้องเข้าใจว่าโลกสมัยก่อนสิ่งยั่วยวนยังไม่มากขนาดนี้ยังต้องมีกฏเกณฑ์มากมายเพื่อกันนคให้ไกลจากกิเลส เพื่อหนทางสู่อริยมรรค เดี๋ยวนี้สิ่งยั่วยวนเยอะแล้วยังจะปรับตัวไปตามโลกอีกก็อย่าบวชเลย ไม่มีประโยชน์หรอก

แล้วท่านรู้ได้ยังไงครับว่าคนอื่นศรัทธา จากการเกิดมาแล้วเดินได้ครับ ไอ้เรื่องพวกนี้มีแต่คนแต่งเสริมเติมแต่งเอาทั้งนั้นและ รวมถึงพวกอภินิหารต่างๆด้วย ก็เหมือนศาสนาคริสต์ ท่านคิดว่าอภินิหารต่างๆของพระเยซู เป็นเรื่องจริงเหรอ แล้วตอนนี้พระเยซูอยู่บนสวรรค์มั้ย แล้วท่านคิดว่านรก สวรรค์มีจริงรึเปล่าครับ

ผมก็ได้เยอะนะ
ผมบวชวัดดัง เจอแต่พระแย่ๆ เล่นยา,พนัน,แย่งกิจนิมน,เอาที่วัดไปให้ญาติทำมาหากิน สึกออกมาไม่เคยทำบุญให้พระเลย
แต่ต้องยอมรับว่าการบวชทำให้ผมมีความคิดที่เปลี่ยนไป มันทำให้เราอยู่กับตัวเองมากขึ้นรู้จักตัวเองมากขึ้น
แล้วทำให้เรามองโลกที่เป็นกลางมากขึ้น มีความคิดที่เปลี่ยนไปในหลายๆด้าน
แล้วก็ได้รู้ว่าการนั่งสมาธิจะเป็นการฝึกสมองให้โฟกัสได้ ลดอาการสมาธิสั้นไปได้เยอะเลย

อย่างที่ท่านข้างบนว่า สำหรับคนที่ปฏิบัติ​จริงๆ ตั้งมจจริงๆนะครับ
ของผมตอนบวช ผมบวชแค่ 7 วันครับ บวชในวัดที่ไม่ใช่วัดที่เน้นพุทธพาณิชย์​ แต่ก็ไม่ถึงกับวัดป่า
... เป็นวัดที่เน้นปฏิบัติ ไม่มีโทรศัพท์​ โยมพ่อโยมแม่อยากไปหา คือไปที่วัด หรือดักรอใส่บาตร
... พระอาจารย์​สอนว่า กุศโลบายที่บอกว่า แม่ได้เห็นชายผ้าเหลืองลูก แล้วจะได้ขึ้นสวรรค์​ คือ การที่แม่ได้เข้ามาในวัด เข้ามาใกล้พระธรรมมากขึ้น(เพราะผู้หญิงไม่ได้บวช)
... ตัดเรื่องนี้ออก คือ การได้อยู่กับตัวเองล้วนๆเลยครับ ไม่มีสิ่งล่อตาล่อใจ วันแรกๆก็อึดอัดครับ ธรรมดาของคนหนุ่ม แต่พออยู่ไปเข้าวันที่ 3 ความสงบ ความนิ่งเข้ามาแทนครับ ได้คุยกับตัวเอง สิ่งที่เคยทำพลาด หาสาเหตุ ทุกอย่างมีเหตุและผลเสมอ ได้นั่งทบทวน มีสติอยู่ในทุกย่างก้าว ได้พิจารณาทุกเวลาครับ
... สรุปง่ายๆ คือ ได้อะไรกลับมาจากการบวชครั้งนั้น ได้สติ ครับ จากคนใจร้อน กลายเป็นคนใจเย็น มีสติมากขึ้น พอมีสติ แล้วปัญหาทุกอย่างมันแก้ได้หมดครับ มีสติได้พิจารณาว่าปัญหานั้นเกิดจากอะไร แล้วจะแก้ยังไง
.. อันนี้ไม่ได้พูดให้ดูดีนะครับ และผมก็เชื่อว่า ถ้าผมบวชในวัดในเมืองปกติทั่วๆไป ผมก็คงไม่ได้ปฏิบัติขนาดนี้ครับ
... ถ้าเบ้าหลอมดี ผลผลิตจากเบ้าหลอมนั้นก็จะดีครับ

ลองดูได้เลยครับ จะบอกว่าในวัดเน่ากว่าที่เห็นกันทั่วๆไปเยอะ

ทีแรกก่อนบวชผมค่อนข้างกลางๆกับศาสนานะ
แต่หลังบวช รู้สึกแย่ลงไปอีก

เข้าใจแหละว่า ศาสนามันไม่ได้เสื่อมลงหรอก เป็นที่คนมากกว่า
แต่มันอดคิดไม่ได้ จะมีอะไรสบายกว่านี้ ตื่นมาเดินบิณ กินๆนอนๆ
พระบางรูปไม่กระทั่งกวาดวัด หรือทำวัตรเย็น

พระที่ผมเคยนับถือว่าเค้าสมถะ พอมาบวชก็รู้ว่าไม่ได้เป็นอย่างที่คิดอีก ซื้อหวยยับๆ เล่นเอาจิตตกไปหลายวัน

ตอบ ณ ตอนนี้บวชอยู่เข้าวันที่ 11 ล่ะ อยู่วัดป่าใกล้บ้าน
ที่บวชเพราะตั้งใจอยากบวช ช่วงปิดเทอม(ผมทำงานโรงเรียน) ตอนแรกตั้งใจจะไม่ใช่มือถือ
แต่ด้วยงานอาตมาที่เป็นธุรการ จำต้องคอยประสานงานอยู่ แม้จะปิด รร แล้วเลยต้องใช่
ก็ทักคุยกับโยมแฟน ปกติน่ะแคเพียงไม่ได้ไรมากแค่ถาม เรื่องทั่วไปกับถามว่าจะมาถวายไรไม
พอดีการบวช นี้เหมือนได้มากักตัวพอดี ด้วยแถวบ้านมีผู้ติดเชื้อ พระที่วัดเลยได้กักตัวกัน
ตัวอาตมาเองได้ทำวัดเช้าเย็นเองคนเดียว บวชจะได้ไรหรือไม่ได้ไรขึ้นอยู่กับ ตัวผู้บวชทั้งนั้นจะปฏิบัติได้ตาม
กรอบที่เปลี่ยนไปได้เท่าไหร เจริญพร

เอาเป็นข้อๆไปนะ จากคนที่ไม่สนใจเรื่องศาสนาอย่างผม และไม่ได้นับถือศาสนาอะไรด้วย แม้ พ่อแม่ จะเป็นชาวพุทธ และเมียผมเป็นมุสลิม
1.ผมไม่รู้ครับว่าคนอื่นเริ่มต้นศรัทธามาจากไหน จากการเรียน หรือนับถือตามพ่อแม่ หรือจากการศึกษา
2.ผมไม่รู้เลยว่าอภินิหารของพระเยซูมีอะไรบ้าง ตอนนี้พระเยซูอยู่ไหน ผมก็ไม่รู้ มีตัวตนจริงๆหรือป่าวผมก็ไม่รู้เพราะผมเกิดไม่ทันครับ
3.นรก สวรรค์ ผมไม่เชื่อว่าจะมีจริงๆ เพราะไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์หรืออะไรมาพิสูจน์ได้ครับ

ผมบวชมาเดือนที่แล้วครับ 10 วัน บอกเลยว่าเณรในวัดถ้าขี่มอไซร์ คนไม่ด่าคงทำไปแล้ว เหล้าบุหรี่ พูดเรื่องกามๆ แอพหาคู่คุยกับหญิงทั้งคืนครบ

ตอนนี้มีแค่วัดเดียวที่ผมยังเคารพนับถืออยู่เป็นวัดที่ไปทำบุญแต่เด็ก ตอนนี้ก็ยังไปอยู่ พ่อกับพี่ชายก็บวชวัดนี้ผมก็จะบวชวัดนี้ภายในปีนี้แหละส่วนจะบวชได้กี่วันก็เอาตามแรงกายแรงสัทธาตัวเองนี้แหละ เป็นวัดเดียวที่รู้สึกได้ว่าเป็นวัดจริงๆ

พระสมัยนี้เรียกสีกาเข้ามาจัดในห้องเยอะแยะครับ แค่ส่งข้อความอะเด็ก ๆ

มันอยู่ที่บุคคลจะบวชกี่วันก็แล้วแต่ ถ้าบวชแค่เป็นไปตามความเชื่อประเพณี แต่ไม่ได้เพื่อที่จะมาศึกษาธรรมหรือเรียนรู้อะไรก็คือคนธรรมดาห่มผ้าเหลือง หรือพวกที่บวชนานๆ แต่ก็ทำตัวตามฆารวาส พวกนี้ก็แค่มารผ้าเหลือง แต่ถ้าคนธรรมดา แต่คิดดี ทำดี ปฎิบัติตนดี อันนั้นยังดูน่าเคารพนับถือมากกว่า ดังนั้นการบวชก็เป็นการเริ่มต้นละทางโลกเพื่อค้นหาสัจธรรมของชีวิตให้ง่ายขึ้น แต่ก็อยู่ที่คนปฎิบัตินั่นแหละครับ

ผมบวชสั้นๆ 2อาทิตย์นิดๆ ตามประเพณีของคนไทย

ผมไม่เปิด fb กับ ไลน์ เลย (จริงๆเปิดแต่น้อยมาก)

แต่ก็ยังละทางโลกไม่ได้ เปิดกระทู้พันทิพอ่านเล่นแทนก่อนนอน

นอกนั้นพยายามไม่ยุ่งเลย

ก่อนบวช รู้สึกเฉยๆ

หลังบวช ไม่ศรัทธาอีกเลย

บวชเกือบ 2 เดือน

ผมว่าอยู่ที่จุดประสงค์การบวชของเเต่ละคนครับ บวชเพื่ออะไรมากกว่า บวชเเล้วปฏิบัติดีๆก็มีครับ ถึงจะไม่กี่วัน เเต่ชีวิตนึงหลายคนอาจจะมีโอกาศบวชได้ครั้งเดียว อยู่ที่คนบวชเเล้วหละ คนมีหลายประเภท