วิรศากด์ นิลกาด

ก็เพราะว่า ลูกนั้นอ่ะ มันเป็นการฝังให้บาซ่าตกรอบไปเลยแบบสะใจมาก เพราะภาพจำที่อิเนสต้ายิงท้ายเกมปี2009-10ยังจำไม่เลื่อนที่กรรมการโกง

ลูกรามิเรสยิงครึ่งแรกแล้วคนเหลือนน้อยกว่ามันยังกดดันอยู่เพราะบาซ่ายังสามารถยิงอีกลูกเพื่อเข้ารอบได้อยู่

แต่ลูกตอสมานาทีสุดท้ายแล้วมันคลายความกดดันกว่าเลยเป็นที่จดจำกว่า

แต่ลูกรามิเรสชิบสวยจริง

รามิเรสมันเป็นโมเมนท์ระหว่างเกม

แตตอร์เรสมันเป็นจังหวะที่จะจบเกมแล้ว ยิงทีทุกคนที่ดูอยู่เชื่อว่ากรี๊ดแตก น้ำตาคลอกันบ้าง

เพราะงั้นผมก็ไม่แปลกใจนะถ้าจะจำลูกตอร์เรสได้มากกว่า

ผมว่ารามิเรสนี่อย่างคลาสเลยนะ
เเต่ตอเรสเเบบว่าเิาใจช่วยอะ คือหลุดเเบ้ว
ล็อคผ่านเเล้วเเต่ไม่รู้จะเข้ามั่ย

มันก็เป็นอารมณ์ของการดูสดณตอนนั้นครับ
หลังจากรามิเรสซิฟอย่างเทพแล้ว เชลซีแทบจะไม่ได้ครองบอลเลย
โดนบาซ่ากดยับถ่ายบอลไปมาหน้ากรอบเขตโทษตลอด
แล้วช่วงนั้นบาซ่าคือทีมที่พลิกกลับมาชนะและเหนือกว่าทีมอื่นมากๆ

ในโมเม้นนั้นบาซ่าขอแค่ลูกเดียวเพื่อตีเสมอ ผมว่าโมเมนตั้มเปลี่ยนเลยอาจจะสามารถพลิกกลับมาชนะเชลซีได้เลย
และเข้ารอบชิง

ซึ่งใครจะไปคิดว่าว่าแลมพาดสาดขึ้นมาแล้วตอเรสมารับบอลจนจบสกอได้แบบครึ่งสนาม
มันเป็นช็อตที่ไม่เร็ว ลากๆมามองว่าบุตเกสมาทันไหมแล้วล็อกหลบบัลเดสยิงมันซึบซึมซับกว่าที่อยู่ดีๆมาซัดตู้มเข้าไปเลย
มันดับฝันในช่วง5-10นาทีสุดท้ายที่บาซ่าพยายามจะยิงประตูเชลซีโดยดันสูงขึ้นมากันหมดเหลือบุสเกตคนเดียวแทบจะทุกนาทีครับ

ลูกยิงตอร์เรส

อารมณ์ ความรู้สึก ความอัดอั้น ตั้งแต่ปี 2009 ที่โดนโกง 90 นาทีโดนกดมายับ เมสซี่พลาดจุดโทษ

เฮ้ย คือ มันเหมือนปลดแอกอ่ะครับ ใครเป็นแฟนเชลซีไม่มีทางลืมซีนนั้นได้แน่นอนครับ มันสะใจขนาดไหน

ลูกรามิเรส คือ ความสวยงาม คลาสสิค

ลูกตอร์เรส คือ อารมณ์ ความรู้สึกที่ได้ปราบบาร์ซ่าได้

จำได้แม่นเลยกำลังพากบอกสไตล์ช้าพวกวิ่งแซไปยิงกระดกดื้อๆ