ผมเป็นพวกสายชิล ไม่เคยต้องการเป็นที่ 1
และจากการทำงานที่ผ่านมาหลายปี เจอมาหลายเรื่อง จนปัจจุบันถือคติว่าคนเราไม่มีทางเก่งได้ทุกเรื่อง ดังนั้นหาพักพวกที่เก่งหลายๆ คน จะดีกว่า
เวลามีปัญหาจะได้ขอความเห็นได้ และเราก็ช่วยเพื่อนได้กรณีเรื่องที่เราเก่งกว่า
อย่างน้อยถ้าเป็นเพื่อนไม่ได้ก็อย่าให้พวกนั้นเป็นศัตรูจะดีที่สุด แล้วชีวิตจะได้เอาเวลาไปโฟกัสกับคนหรือสิ่งที่เรารักมากขึ้น และก็ทำให้เราก็มีความสุขมสกขึ้นด้วย

อย่างแรกแนะนำให้ปรับ mind set ก่อนเลยครับ ว่าการมีเพื่อนนั้นมันคือการมีเพื่อนจริงๆ ไม่ใช่แค่จะไปผลประโยชน์กับเพื่อน ให้คุณมาก ให้คุณน้อยอะไรแบบนี้ คนเป็นที่จะคบหาในฐานะเพื่อนเขาไม่คิดกันแบบนี้

ถ้าจะผูกมิตรเพื่อผลประโยชน์ล้วนๆ มันก็เจอแบบที่คุณคิดนั่นล่ะ ยิ่งคนฉลาดๆเขาไม่ได้โง่ที่จะมองไม่ออกว่าคุณต้องการอะไรจากเขา แล้วถ้าเขาไม่ให้ มันก็ไม่ผิดที่เขาเลย เพราะคุณหวังแค่ผลประโยชน์

ทีนี้การเรียนในมหาลัยเนี่ย คนที่เรียนเอาตัวรอดมาได้แบบตัวคนเดียวมันก็มี คนแบบนั้นมันต้องเก่งจริง ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในคนพวกนั้น แต่ถ้าเก่งไม่มากพอ อันนี้แนะนำให้เกาะกลุ่มเพื่อนไว้ หาเพื่อนที่ดีแล้วมันจะดีเอง ก่อนสอบมีอะไรก็แชร์ๆกัน ไม่มีใครมาปัญญาอ่อนกั๊กแนวข้อสอบกับเพื่อนหรอกครับ

ทั้งนี้ทั้งนั้น เพื่อนน่ะ คุณคบหลายกลุ่มได้ เรียนกับกลุ่มนี้ เตะบอลกับกลุ่มนี้ เที่ยวกับกลุ่มนี้ มันทำได้หมดถ้าคุณจะทำ

เรื่องผญ.เก่งเนี่ย ไม่ว่าผญ.หรือผช.อ่ะ ถ้าเก่งจริงมันไม่มีใครมีเบ่งเพื่อข่มใครว่าตรูเก่งหรอกครับ อันนั้นกร่าง

อยากรู้มากกว่า ทำไมถึงมองคนเก่งเป็นศรัตรูหรอครับ อ่านแล้วออกแนวการ์ตูนมากเลย แบบตัวเอกกาก เลยเห็นคนอื่นเป็นคู่แข่งอะไรแบบนี้

ผมชอบมองเพื่อนเป็นคู่แข่งช่วงสอบนะ แต่แค่เฉพาะกับเพื่อนที่เก่งๆเทพๆเลยอะ อารมณ์แบบอยากเป็นท๊อป sec บ้าง ถึงเขาจะไม่ได้มองว่าผมเป็นคู่แข่งก็เถอะ

มันทำให้มีไฟในการอ่านหนังสือดี บางทียังไปให้ไอคู่แข่งมันติวให้เลย

หลังสอบก็เพื่อนสนิทกันปกติ เราก็เถลไถล เพื่อนก็ตั้งใจเรียนไป

ถ้าเอาใจไปติดอยู่กับเเต่คนอื่นโดยมองเเต่เเง่ร้าย
ไม่ใช่เเค่เรียนครับ จบไปคุณก็อยู่ยาก
เลิกความคิดเเบบนี้ให้ได้ก่อนเลยอันดับเเรก
ส่วนเรื่องการเรียนหน่ะ ผ่อนคลาย เเล้วจะไปได้เอง
ผมเป็นคนที่เรียนกลางๆ ทุกวันนี้ วัดกันตอนทำงานล้วนๆ
พวกเก่งๆตอนเรียน ก็ไม่ได้เก่งตอนทำงานเสมอไป

ความทุกข์เกิดจาก การที่เราเอาความสุขของเราไปเทียบกับความสุขของคนอื่น

อยู่ที่ตัวคุณล้วนๆครับ

คุณแค่ไม่เคยเจอคนที่แม่งเรียนเก่ง เก่งจริงๆจนคุณต้องเลิกอิจฉาเพราะมันก็ทำอย่างอื่นเก่งพอๆกับเรียน

คนบางคนที่ดูเหมือนโง่แต่ก็ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไร เพราะเขาเองก็รู้ตัวว่าตัวเองอยู่ตรงไหนของ section

ถ้าอยากเห็นความต่าง คุณต้องรู้จัก+คบหาคนให้ได้ทุกกลุ่มครับ

เรียนๆเล่นๆ เอาแค่พอจบ ไม่กดดันแน่อน 555 ไม่ต้องสนใจใครเก่งไม่เก่ง เน้นว่าเรียนจบแล้วเอาที่ตัวเรียนไปใช้ในที่ทำงานได้ก็พอ เกรดมันเป็นแค่ใบเบิกทาง พอทำงานจริงทักษะต้องมาก่อน ถ้าไม่มีความสามารถในด้านที่เรียนไปก็จบ เพราะงั้นเน้นเรื่องการใช้งานจริง ถ้าทำได้ก็ไม่ต้องสนเรื่องเกรดให้มาก

ผู้หญิงเก่งอาจข่มรึไม่ข่มเราก็ได้ มันไม่เกี่ยวกับความเก่ง แต่มันขึ้นอยู่กับนิสัยเฉพาะบุคคล แฟนตอนม.ปลายของผมก็เรียนเก่ง เรียนจบก็มาเป็นหมอในโรงพยาบาลรัฐ ตอนอยู่กทม.เวลาผมป่วยก็ไปหาตลอด นี่เค้าทำเรื่องย้ายกลับตจว.แล้ว อยากอยู่กับครอบครัว ผมก็ออกจากกทม.มาอยู่บ้าน ไปโรงพยาบาลก็เจอเค้าตลอด ก็ยังคุยกันสนุกสนานเหมือนเดิม คนไข้ พยาบาล ชอบเค้ามาก เพราะเป็นคนร่าเริงครับ

mind set ของคุณนี้แหละที่ทำให้ตัวเองกดดัน คนเก่งทำไมต้องมาข่มคุณด้วย ไอ้คนที่มาข่มคุณนั้นแหละคือคนที่ควรมองว่าเป็นศัตรู บางทีไอ้พวกนี้ไม่ได้เก่งหรอกอวดรู้ไปงั้น ผมไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงเครียดเวลาอยู่กับคนเก่งอาจเพราะความคิดคุณคิดแต่ว่าพวกนี้จ้องจะข่มคุณมากกว่า คุณต้องปรับความคิดตัวเองก่อนแล้วค่อยๆเปิดใจยอมรับเข้าหาคน แบบนี้เวลาไปทำงานเจอคนเก่งๆ แทนที่จะได้ให้เข้าหาเขาให้สอนงานพาลจะเป็นเกลียดกันมากกว่านะ

ผมนี้เวลาจะสอบวิ่งหาเพื่อนหาพี่ให้ติวให้อย่างเดียวเลยครับทำตัวแบบโง่ๆไปหาเลย

เปลี่ยนความคิดคุณก่อนเลยครับอย่างแรก เพราะอะไรรู้มั้ยครับ คุณยังไม่รู้จักพลัง connection ที่จะช่วยได้ในอนาคต

เรียนสิ่งที่ชอบ และกับเพื่อนก็คิดว่าจบมายังไงก็ทำงานในวงการเดียวกัน มีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน ยิ่งทำให้พวกมันเก่งได้มากๆ ยิ่งสบายเราในอนาคต

ผมว่าน้องต้องเปลี่ยนความคิดโดยด่วนครับ การเรียนมหาลัยนั้นเป็นแค่ส่วนเล็กๆในชีวิตเท่านั้น จุดมุ่งหมายจริงๆของการเรียนในทุกระดับนั้นคือการสอนให้คนเรารู้จักการแก้ปัญหาครับ ไม่จำเป็นต้องเรียนเก่งระดัย top ชีวิตการทำงานจริงสิ่งที่เรียนจบมาแทบไม่ได้ใช้ครับ ต้องเรียนรู้ใหม่หมด แต่สิ่งสำคัญคือ บริษัท จ้างคุณมาเพื่อทำงานและแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในงาน ดังนั้นควรจะมีเพื่อนเยอะๆครับ อย่าคิดแก่งแย่งกันในมหาวิทยาลัย มันไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรครับ

ให้กำลังใจครับ คติทำวันนี้ให้ดีที่สุดมันใช้ได้จริงคับ แล้วก้อย่าคาดหวังมากครับ เวลาผลลัพธ์ออกมาจะได้ไม่ผิดหวัง ผมใช้วิธีนี้หละ ใครจะเก่งก็เก่งไปครับช่างเค้าไป

คนเก่งเขาจะเผื่อแพร่นะครับ จะติวให้เพื่อนๆด้วย
เป็นผู้นำกลุ่มพาเพื่อนในกลุ่มทำงาน ไม่ค่อยเห็นแก่ตัวแถมโดนเอาเปรียบจากคนที่เรียนไม่เก่งด้วยซ้ำ
เพื่อนดีๆไม่เกี่ยวกับเรียนเก่งหรือเรียนไม่เก่งครับ
ทางที่ดีคบให้ได้ทุกคนทุกกลุ่มแล้วค่อยมาตัดสินใจเองว่าใครเข้ากับตัวเราได้หรือเราจะปรับตัวเข้ากับเขาได้บ้าง
มนุษย์เป็นสัตว์สังคมครับ
ตักตวงมันให้เยอะๆในช่วงที่เรียนอยู่มหาลัย
หากิจกรรมทำด้วยนะครับ รับรองท่านจะคิดถึงเวลาเหล่านี้ตอนออกไปทำงาน
ส่วนเรื่อง ผญ ผมไม่มีประสบการณ์ครับ ตอบไม่ได้ 555

เรียนยังไงให้ไม่กดดัน มีความรับผิดชอบมีงานก็ทำมีสอบก็อ่าน, หาเพื่อนที่เข้ากับเราได้ช่วยๆกันแชร์ความรู้

ส่วนเรื่องชอบมองคนที่เก่งว่าเป็นศัตรูเคยมีปมอะไรที่โดนเด็กเรียนเก่งเอาเปรียบรึเปล่า คนจะเอาเปรียบคนอื่นเป็นที่นิสัยครับไม่ใช่เก่ง/ไม่เก่ง

ไม่จำเป็นว่าคนเก่งทุกคนต้องเอาเปรียบคนด้อยกว่ามันเป็นที่ตัวบุคคล ยกตัวอย่างเช่นอาจารสั่งงานแล้วไม่มีใครทำเสร็จทันเวลาแต่พวกคนเก่งทำเสร็จเราเลยโดนด่าหรือหักคะแนนเรื่องทำไม่เสร็จ กรณีนี้เค้าไม่ได้ข่มเรานะแต่เค้ามีความรับผิดชอบทำงานส่งตามเวลา เราต่างหากที่ขาดความรับผิดชอบไม่ยอมส่งงาน

ฝึกมองคนให้ขาดดีกว่าครับเกิดมาจนทุกวันนี้ผมยังไม่เคยเจอคนมีนิสัยซ้ำกันเลย

เริ่มจากง่ายๆครับ หยุดตัดสินคนอื่นจากการรู้จักผิวเผินแล้วก็ทำความรู้จักเค้าจริงๆ ถ้าโอเคก็คบเป็นเพื่อนกันไปถ้าไม่โอเคก็แค่ถอยออกมา สู้ๆครับข้างหน้ายังอีกไกล ยังทดลองอะไรได้อีกเยอะ