ผมอายุ 28 มีน้องสาวอายุ 21 กับน้องชายอายุ 15
ผมเพิ่งทะเลาะกับน้องชายมา
เรื่องมีอยู่ว่าผมจะยกเครื่องเก่าผมให้น้องไป แต่ผมไม่มีเวลาส่งไปให้งานยุ่งมากแต่น้องผมมันทวงบ่อยจนผมรำคาญ แล้วบวกกับมันพูดไม่ดีกับแม่ผมก็ได้เลยบอกไปว่าพูดไม่ดีกับแม่ก็ไม่ต้องเอา จากนั้นแหละก็ยาวเลย “ไหนพูดแล้วบอกจะให้ มึงไม่ใช่พี่กู กูไม่นับมึงเป็นพี่ พี่แบบมึงสำควรตาย “มาเต็มมาก ผมเสียใจนะ ผมคงเป็นพี่ที่ไม่ดีจริงๆ แต่น้องได้เลือกแล้วผมก็จะตามใจ เข้าใจว่ายังวัยรุ่นแต่พูดแรงมากผมน้ำตาซึมเลย
ปล.ผมแค่มาเล่าให้ฟังครับ มีใครมีประการณ์แบบผมบ้างครับ ต่อไปมันจะเป็นยังไงครับ

ปล2.ผมทำงานอยู่ กทม บ้านอยู่ต่างจังหวัดไม่ได้อยู่กับน้องครับ ถ้าอยู่คงได้จัดฟันให้ซะหน่อย

ผมหนักกว่าท่านอีก ทะเลาะเรื่องงานในบริษัทเนี่ยแหละ จนถึงขึ้นชกต่อยกัน เรื่องก็ผ่านมานานแล้ว ตอนนี้ยังไม่คุยกันเลยถ้าไม่จำเป็น

ขมับไปสักทีให้มีสติหน่อย
พี่น้องอย่างน้อยต้องเคยต่อยกันจนเลือดตกยางออกสักครั้ง


บ้านอื่นเป็นไงไม่รู้ผมกะน้องต่อยกันตั้งแต่มัธยมด้วยความห่างกันแค่ 2-3 ปีเลยเหมือนเพื่อนมากกว่าพี่น้อง
แต่ผมก็มีปัญหากับน้องช่วงมต้นอายุประมาณนั้นเหมือนกันนะเหมือนเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านวัยกำลังซ่าเลย
บางทีคุยดีๆไม่รู้เรื่องต้องคุยกันแบบประสาพี่น้องผู้ชาย

แต่ของท่านอายุห่างกันเกือบรอบแถมเป็นลูกคนเล็กสุดด้วยคงต้องคุยดีๆเอาให้เคลียแหละครับ
เข้าใจว่าน้องมันเองอาจะไปรู้สึกผิดทีหลัง หลังจากพูดไปก็ได้อายุแค่นี้ถ้าไม่แสบหรือเกเรมากๆนะครับ

เข้าใจครับ ปล่อยผ่านไป ยิ่งไปย้ำ วัยนี้กำลังดื้อ กำลังต่อต้าน
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เราวางตัวให้เป็นผู้ใหญ่กว่า

Be the bigger man
วันนึงเค้าจะเข้าใจว่า มือผู้ให้ อยู่สูงกว่ามือผู้รับเสมอ และ ทุกๆสิ่งบนโลกถ้าเค้าจะได้ เค้าต้องทำตัวให้ สมควรที่จะได้รับมันมาครับ

กับพี่น้องในสายเลือดเหรอครับท่าน ทำงานที่เดียวกันเหรอครับ

เป็นผมตบแม่งเลย วัยกำลังห้าว ถ้าไม่กำราบจะยิ่งได้ใจพาลไปพูดไม่ดีกับแม่คุณด้วยเพราะไม่มีใครปาม ถ้าอยู่คนละจังหวัด สงกานต์นี้ไปหาเลย ถามมันว่ามึงเป็นอะไร ถ้ามันตอบไม่ดีตบมันเลย กุบอกมึงว่ายังไง มึงอย่าเอาสันดานจากเพื่อนมึงมาใช้ที่บ้านถ้ากุรู้อีกไม่จบแค่นี้แน่

อาจจะดูฮาดคอร์ แต่ผมว่าคุยไปมันก็ไม่รูเรื่องหรอก เพราะวัยนี้มันไม่ฟัง ให้มันแหยงดีกว่าแล้วพอมันโตขึ้นหรืออารมณ์ใจเย็นลงค่อยมาคุยกัน

เข้าใจ feeling ท่านเลยครับ ตัวผมเองเป็นลูกคนกลางมีทั้งพี่ชาย น้องชาย ส่วนตัวผมคิดว่าน่าจะคุยกันดีๆครับ บอกกันตรงๆครับ

ผมจะพยายามไม่พูดแรงๆใส่กัน แต่ทุกคนที่บ้านรู้ครับ ถ้าผมเดือดขึ้นมา ผมกระทืบไส้แตกเหมือนกันนะ กระทืบคาบ้านต่อหน้าพ่อแม่ผมนี่แหละ

ถ้าเป็นน้องผมพูดงี้ รับรองได้ใส่ฟันปลอมตลอดชีวิตแน่นอนครับ ผมไม่เอาไว้แน่ๆ ยะลา-เชียงราย ผมก็จะไปทันที

เคยต่อยกันตอนอยู่ประถมบ่อยมาก อันนั้นเป็นเรื่องปกติของเด็กผู้ชายหรือเปล่าไม่รู้ผมกับพี่ชายห่างกัน 4ปีแต่ตอนนี้รักกันดี

ใช่ครับน้องแท้ๆ เนี่ยแหละ บริษัทของที่บ้าน ผมเป็นคนดูเรื่องระบบบริหาร น้องเป็นฝ่ายโปรเจ็คครับ คือการทำงานมันขัดแย้งกันแล้วเปิดช่องให้พนักงานลัดขั้นตอนเยอะเกินไปจนอาจทำให้ระบบเสีย น้องก็เลยสวนว่ามันก็โดนกดดันมาเหมือนกันว่างานต้องออก มันไม่สนวิธีการแล้ว ผมก็เลยบอกว่า "อย่ามักง่าย ถ้าระบบมันเสียไปแล้วมันจะเป็นเรื่องใหญ่กว่า" พอได้ยินคำว่า "มักง่าย" ปุ๊บมันขึ้นเลยครับ พุ่งมาชกผมเลย ในมือมันถือมีดบนโต๊ะมาด้วยเตรียมจะฟันแล้ว แต่สุดท้ายจบก็การที่แม่มาห้าม จากนั้นมันออกไปอยู่ข้างนอกเลยครับ แต่เวลาทำงานก็เจอกันทุกวันนะ

วัยกำลังห้าวแหละครับน้องท่าน ต้องมีคนปรามๆหน่อย

แต่ก่อนทะเลาะกันบ่อยฉิบหายเลย

หนักๆ ก็มีบ่อย สุดท้ายก็ยังรักกัน สายเลือดเดียวกันมันตัดไม่ลง



เรื่องคอมนี้ผมก็เคย ยังไม่ลืมเลย ให้พี่สาวใช้ แล้ววันนั้นหงุดหงิด คุยไม่ดี
ผมเดินไปดึงปลักเลย ไฟล์งานพี่ไม่ได้เซฟไว้ ทะเลาะกันบ้านแตกเลย

สุดท้ายก็ยังคุยกันปกติ

ทะเลาะแค่นี้ ยังเรื่องเล็กคับ

ไว้เจอโกงเงิน ยักยอกหลายล้านก่อน
แล้วจะรู้เลย พี่น้องยิงกันตายได้ลงคอยังไง

ธรรมดาเลย ผมหนักกว่าเยอะ ไม่ได้ทะเลาะหรอกแต่ไม่คุยกันเลยตลอดชีวิตนี้ ตั้งแต่ช่วง ม.ต้น คือไม่คุยกันเลย

มีคุยแค่ตอนเดินไปบอกว่า แม่เรียก แค่นั้น บอกตรงๆว่าเวลาอยู่ด้วยอึดอัดมาก เพราะไม่อยากคุยไม่อยากเจอกันเลย

บอกไม่ถูกว่าทำไมนะ ต่างคนต่างมีฐิติ สมัยประถมก็ทะเลาะกันบ่อยอยู่ ชกต่อยนี่เรื่องธรรมดา


ลืมบอกไปพี่ผมเสียไปแล้วเป็นโรคซึมเศร้า

ทะเลาะกับน้อง น้องถือมีดไล่ฟัน ตั้งเเต่ตอนเด็กแล้วฮะ