แชร์ประสบการณ์ครับ

ผมเคยไปเจอกับแฟนเก่าครับ เป็นแฟนคนแรกของผม จากกันไปประมาณ 30 ปีเห็นจะได้ ต่างคนต่างไปมีชีวิตของตัวเอง ต่างมีครอบครัวเป็นของตัวเอง

วันหนึ่งเมื่อซัก 2-3 ปีก่อน ผมมีบรรยายที่ไบเท็คบางนา พาลูกชายไปนั่งฟังด้วยเพราะมันเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เขาจะต้องเรียน ตอนกลางวันมานั่งกินข้าวในร้านอาหารที่เป็นบุฟเฟ่ ผมก็เห็น ผญ คนหนึ่งแค่แวบเดียวผมก็จำได้ละครับว่าเขาคือใครแม้ว่าจะไม่เจอกันมากว่า 30 ปี และเขาก็เห็นผมแค่แวบเดียวเขาก็จำได้เช่นเดียวกัน ที่จริงเขาเห็นผมก่อนด้วยซ้ำ สุดท้ายก่อนกินข้าว เขาก็เข้ามาทักทายผม และเราก็มานั่งคุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบกัน เขาก็คุยกับลูกชายผมอย่างสนุกสนาน และเราก็แลกเบอรฺติดต่อกันเพราะสายงานอาจจะมีส่วนที่จะช่วยเหลือกันได้ จากนั้นก็แยกย้ายไปกินข้าว และทำหน้าที่ของตัวเอง ซึ่งเขาและผมก็ไม่ได้บอกกับลูกชายผมนะว่าเคยเป็นแฟนกันมาก่อน

หลังจากที่ ผญ ไปแล้วลูกชายผมก็งงๆ และก็พูดขึ้นมาว่า โอโห้ไม่เจอกัน 30 ปีเห็นแค่แวบเดียว ยังจำกันได้ยังไงวะ โคตรเก่ง 5555 ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ และก็ทำเหมือนเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่มันเกิดขึ้น แต่ในใจคิดว่า เอออ มึงอย่าไปเล่าให้แม่มึงฟังละกัน เดี๋ยวกูซวย 5555

 

ผมก็นึกอยู่เหมือนกันว่าต้องทำตัวยังไง มีลูกเหมือนกันคับ ถ้าเจออาจจะไม่กล้าทำแบบพี่ก็ได้ 555+ เขินแทน  

คนใหม่แค่สอง จุกๆ