ผมเองเป็นพ่อมา 2 ปี

การเลี้ยงดูลูกสำหรับผมในเรื่องที่ผมเคยเสียใจและผิดพลาดในวัยเด็ก

ผมจะไม่ทำให้เกิดขึ้นกับลูกเด็ดขาด

ตอนแรกผมก็เฉยๆกับการเลี้ยงดูของพ่อแม่ รู้ว่าไม่ใช่พ่อแม่ที่เฟอเฟ็ก
แต่ตอนนี้ผมเพิ่งจะมีลูก และการมีลูกเองนี่แหละทำให้รู้ว่าเค้าเลี้ยงเราดีที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว
สิ่งต่างๆที่ทำก็หวังให้เราได้ดีทั้งนั้น

มีลูกสองคนผมบอกตั้งแต่เด็กเลยว่าโตมาไม่ต้องห่วงพ่อแม่ พ่อแม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้

ให้เค้าสบายใจ ใช้ชีวิตของเค้าไป ถ้าสุดท้ายแก่ไปได้ลูกกลับมาเลี้ยงคือโบนัสที่เราไม่คาดหวัง

ส่งเค้าให้ดีที่สุดในชีวิตตอนนี้เท่าที่ทำได้ ดูมันโต ใช้ชีวิตตามใจอยาก แค่นั้นแหละ

จริงเลย ผมมีปัญหากับพ่อเหมือนกัน ด้านดีมีไหม มี เขาขยันทำงาน ส่งเสียลูกเรียน พาลูกเที่ยว ตปท

แคร์ไหม แคร์เมื่อเขาแก่เฒ่า อาจมีส่งเสียงเลี้ยงดูตามกำลัง เขาสอนอะไรบ้าง ต้องเป็นคนดี ซื่อสัตย์

เราก็เอามาสอนลูกเรา เราทำไม่ดีกับคนอื่น คนอื่นก็จะทำไม่ดีกับเรา ถึงแม้เราทำดีกับคนอื่น คนอื่นก็อาจทำไม่ดีกับเรา

ด้านไม่ดี ก็ตอนที่มีปัญหา ทะเลาะกัน ความเป็นผู้ใหญ๋หัวโบราณ เขาไม่ฟังอะไรเลย ทำร้ายร่างกายและจิตใจแม่

เศร้าครับ

พ่อผมเสีย ตั้งผมยัง 2-3 ขวบ

ลูกคือกระจกสะท้อนของพ่อแม่
ผมไม่มีพ่อแม่อยู้แล้ว ตอนนี้ขึ้นมาป็นเสาหลักเต็มตัว
ผมจะสอนลูกให้ฉลาดทางอารมณ์ อย่าวู่วาม จะนั่งในใจใครได้ ต้องได้ใจเขาก่อน
เราไม่ชอบอะไร อย่าทำแบบนั้นกับคนอื่น
คนเก่งๆตกม้าตายเยอะมากเรื่องการควบคลุมอารมณ์