คนแบบเราๆนี่ หล่ะ และ ก็ สื่อต่างๆ

เค้ามีความรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวมสอนกันตั้งแต่เด็กๆ ปลูกฝังกันเด็กๆ รุ่นสู่รุ่นตลอด
แล้วทีวีบ้านเค้า มีแต่รายการเด็ก มีแต่รายการดีๆ ต่างกับบ้านเรา ข่าว ฆ่ากัน ตบตี แย่งแฟน ดาราเลิกคนนั้นคนนี้ ท้อง พูดง่ายๆข่าวลบๆทั้งนั้น ด่ากันเกลียดกัน บูลี่กัน ข่าวแบบนี้คนไทยชอบ มันขายได้ แต่ญี่ปุ่นต่างกัน ผมไปนั่งเปิดๆดู ผมอยากรู้ว่าเค้านำเสนออะไร ข่าวฆ่ากันนี่น้อยมากๆ แต่ก็มีตามปกติ แต่ส่วนมากที่เห็นคือพวกรายการ ส่งเสริม คุณธรรมเด็กๆ ซึ่งบ้านเราเคยมี แต่บอกได้เลยรายการแบบนี้เรตติ้งน้อย ล้มละลาย แค่นั้นครับ ถ้าผมอยากแก้ผมอยากแก้สื่อไทย นี่หล่ะ แล้วซักวันคนรุ่นต่อๆไปได้รับ input แต่ดีๆ มันก็จะดีตามเอง ถ้าอย่างเด็กเรา ได้รับแต่ข้อมุลด้านลบตลอด มันก็ลบแหล่ะ ถ้ารับบวกตลอดซ้ำๆมันก็คิดบวกแหล่ะ

วิสัยทัศน์ ก็เหมือนเม้นท่านบนๆว่าไว้ เคยได้ยินว่าสมัยพวกยุโรปเดินทางมาติดต่อค้าขายกับญี่ปุ่น ญี่ปุ่นเอาหนังสือวิทยาศาสตร์มาแปลเป็นภาษาญี่ปุ่นเพื่อศึกษาหมด นี่อาจจะเป็นรากฐานทำให้ญี่ปุ่นเข้าสู่การปฏิวัติอุตสาหกรรมได้ไวกว่าประเทศแถวๆนี้ก็ได้ รู้สึกเหมือนว่าเขาไม่ค่อยหยิ่งที่จะต้องเรียนรู้จากใครก็ตามที่ดีกว่านะ ไม่ว่าจะวิทยาศาสตร์ การปกครอง หรือแม้แต่การล่าอาณานิคม

และโอกาส ท่านว่าคนไทยกระจอกหรือคนไทยไม่มีโอกาส

ยิ่งบ้านเมืองสบายคนก็ไม่พัฒนาเป็นปกติอยู่แล้ว ถ้าที่ไหนมีภัยพอบัติ หรือ สภาพอากาศเลวร้าย หรืออยู่ในพื้นที่สงครามตลอด พวกนั้นจะเก่งเพราะต้องพัฒนาเอาตัวรอดตลอด ผมเคยอ่านหนังสือที่ ฝรั่ง มานิวัติไทย เค้าบอก คนไทยไม่ค่อยทำอะไร ตอนกลางวันก็นอนเอกขเนกเป็นรูปปั้น ค้าขายก็ไม่ค่อยแยกทุนกับกำไร แต่ละคนใช้ชีวิตเอื่อยเฉื่อยไม่เร่งรีบ คงบอกได้ถึงความสบายกว่าชนชาติแถวยุโรปหลายขุม

คุณภาพของคนในประเทศครับ

โจ๊กแต่จริง

ใช่ครับ สบายจิงๆ
เพิ่งมาลำบากตอนช่วง 70-80 ปีมานี่แหละ มีใครก็มารู้โผล่มาถ่วงความเจริญ ตัวเองกินอยู่หรูหราด้วยเงินคนอื่น แต่มาสอนให้คนอื่นพอเพียง
ตั้งแต่นั้นมาก็หยุดพัฒนาเลย แถมประชาชนลำบากอีก

พลเมืองถูกบังคับให้พัฒนาชีวิต รวมทั้งประชากร ผมก็คงเป็นคนหนึ่งที่เป็นภาระประเทศไทยนะ

แต่การเมืองญี่ปุ่น ถ้าไม่นับหนาวหิมะตก ผมว่าดีกว่าไทยอีก

ถ้าไม่คิดไปเองมากไปนะ อีกอย่างเจริญมานานกว่าหลายปีละ

แถมสงครามโลกอเมริกาเปย์เงินหลัง ww2 มีมหาอำนาจอย่าง รัสเซีย จีน จ่อคอหอย หน้าบ้าน

จะบอกขี้เกียจก็ไม่ทั้งหมดนะครับ เห็นขยันอยู่เรื่องนึงนะ ขยัน PR ทุกวัน

ผู้นำ และ คนในประเทศ มีผลต่อการพัฒนาประเทศหมด

เอาแค่ตัวคุณเอง กับคนรอบข้างวันนี้สัก 10 คน คิดว่ามีคนขยันกี่คน กี่ไม่บ่นเรื่องงานที่ทำ เริ่องเงินเดือน หรือมีความคิดริเริ่มอะไรใหม่ๆ แล้วพัฒนาตัวเองประสบความสำเร็จในงานที่ทำ

เทียบกับคนญี่ปุ่น มีระบบแบบแผนการทำงาน พัฒนาตัวเองเป็นลำดับขั้นตอนเคร่งครัด ไม่บ่นก้มหน้าก้มตาทำแก้ปัญหา อันนี้ประสบการตรงที่ทำกับบริษัทญี่ปุ่นมานานก่อนหน้านี้

และที่สำคัญได้ผู้นำดี มองการไกล ในทุกๆด้านทั้ง เทคโนโลยื อุตสาหกรรม การท่องเที่ยว ศิลปะ บันเทิง ดนตรี ที่พัฒนามาจนถึงปัจจุบัน

ยุคก่อนเราดูซี่รีย์ญี่ปุ่นกันงอมแงมมากกว่าเกาหลี ฟังเพลงญี่ปุ่น จนมีแต่คนอยากไปเที่ยวญี่ปุ่น จนถึงปัจจุบันคนก็ยังนิยมไปเที่ยว เผลอๆจะไปมากกว่าเดิม เพราะสมัยนี้ไปง่าย เนี่ยวงการบันเทิงเค้าพํฒนา ต่อยอดมาถึงการท่งอเที่ยว เม็ดเงินเท่าไหร่

ด้านอุตสาหกรรม บริษัทญี่ปุ่นกี่บริษัทที่ใหญ่ๆ ทั้งรถยนต์ ทั้งอุปกรณ์ต่างๆ ขนาดมาเปิดฐานการผลิตในไทยเพียบ

ทำต่อเนื่องมากี่สิบปี

ดูวงการกีฬาหัฒนาไปสู่ระดับโลก ในหลายๆกีฬา


ทั้งหมดทั้งมวลมันอยู่ที่ผู้นำ และคนในประเทศของเค้ามีความตั้งใจ

แต่ดูคนไทยเรารักสบาย ผู้นำก็อย่างที่เห็น แต่ละยุค จนถึงปัจจุบันมีแต่แก่งแย่งชิงอำนาจ ทุกวันนี้การท่องเที่ยวในไทยมันโตเพราะมันขายตัวมันเองมากกว่า รัฐมีแคมเปญเป็นพักๆแต่มันไม่เวิร์คมากที่ควรจะเป็น

แล้วจะให้บ้านเราเจริญกว่าได้ยังงัย ผู้นำดี ก็อาจจะทำให้คนที่รักสบายไม่ขยันกลายเป็นขยันก็ได้นะ แต่นี่ผู้นำไม่ดี...มาเจอคนไทยส่วนใหญ่ที่รักสบายก็เป็นอย่างปัจจุบันนี่แหละ

มองจีนตอนนี้สิ ก็คือญี่ปุ่นตอนหลังสงคราม เมื่อก่อนสินค้าญี่ปุ่นนี่คือของก๊อปนะ ก๊อปเยอรมันแบบจับคู่เลย อุตสาหกรรมเลนส์ รถยนต์ แต่นาฬิกาไม่แน่ใจเยอรมันกลับไม่เด่น ปากกา มีความสามารถในการบริหารต้นทุนลดต้นทุนจนไปตีตลาดโลกได้ จนฝรั่งมันเรียกคนญี่ปุ่นว่าสัตว์เศรษฐกิจ

เริ่มสร้างประเทศสร้างงาน ส่งเสริมการบริโภคในประเทศด้วยของที่ก๊อปมานี่แหละ ก่อนที่จะเอาเงินทุนมาหลุดพ้นด้วยการพัฒนาของของตัวเองจนติดตลาด

จีนก็ทำแบบเดียวกันแต่เป็นอัตราเร่งที่เร็วกว่ามากๆ จีนทำได้เพราะค่อนข้างปิดกั้นโลกภายนอกด้วยเลยทำได้ อ่อ นับเกาหลีใต้ด้วยก็ได้ เกาหลีก็โมเดลนี้แต่คนในประเทศชาตินิยมพอที่จะก้มหน้าก้มตาช่วยใช้แบรนด์ในประเทศได้

คุณภาพประชากรต่างกันลิบลับ

คนไทยมีนิสัยที่เป็นอุปสรรคในการไปสู่ความเจริญเยอะ

อย่างเช่นนิสัยหยวนๆ ไม่ปฏิบัติตามกฏ เห็นแก่ส่วนรวมน้อย เห็นแก่ตัวเองเยอะ

คนญี่ปุ่น คนเกาหลี คนจีน เท่าที่เจอตามประสบการณ์ตัวเอง ปากขยับน้อย มือขยับเยอะ

ส่วนคนไทย คนลักษณะนี้ก็มีเหมือนกัน แต่มักจะมีคนประเภทอื่นแวดล้อมด้วย เรื่องพักพวก เรื่องริษยาหมั่นไส้ กลั่นแกล้งมีหนัก

เมืองเรานี้ มีคนประเภท "อยู่เป็น" อยู่ได้ คน "อยู่ไม่เป็น" ก็อยู่ไม่ได้

คนอยู่เป็น เป็นยังไงคงพอนึกออก

คน คุณภาพประชากร ทัศนคติในการใช้ชีวิต

ก็เจริญกว่าไทย ตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 แล้ว

เลอะเทอะ