เคยไปหอคอยไข่มุกเซี่ยงไฮ้ อยู่ๆเจออาซิ้มคนนึงถุยน้ำลายกลางหอเลย ทั้งๆที่เป็นพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ

ผมเคยไปที่หางโจว 2 อาทิตย์ ด้านที่ชอบคือ บ้านเมืองสะอาดสะอ้านกว่าไทยเยอะ ต้นไม้เยอะร่มรื่นดี

ทำงานกับคนจีนส่วนใหญ่ สื่อสารเป็นภาษาอังกฤษหรือจีนครับ

ช้อเสียนายผมว่ามีแค่เรื่องเดียว ด้านความสะอาดล้วนๆ แต่แตกเป็นหลายอย่างแค่นั้น

ผมทำงานโรงแรม ปสก.กับคนจีนที่ลืมไม่ลงเลยก้อคือ การปล่อยอุนจิทิ้งไว้บนเตียง แล้วก้อเรี่ยราดยาวไปถึงทางเดินในห้อง ไปเละต่ออีกทีในห้องน้ำ เนี่องจากลูกค้าจีนคนนี้มาขอเลทเชคเอ้ากับผมเพราะเค้าบอกว่าเค้าท้องเสียหนัก ผมดูสีหน้าแล้วเห็นใจก้อเลยให้ตามที่ขอ พอลงมาเชคเอ้ากันเสร็จ แม่บ้านแจ้งมาว่าเชคเอ้าเรียบร้อย ซักพักหัวหน้าแม่บ้านโทรมาเล่าสภาพห้องที่ผมเล่าไว้ข้างต้น ผ้าปูเตียงกับผ้าห่มนี้ถึงกับต้องทิ้ง (คือมันทำใจลำบาก ถ้าต้องเอามาใช้ต่อ) ผมไม่เข้าใจว่ามันจะเสียหนักขนาดไหนถึงกับลุกไปเข้าห้องน้ำเองไม่ทัน ส่วนตัวผมท้องเสียไม่เคยหนักขนาดนั้น แต่ยังมีอีกหลายเรื่องWTFของลูกค้าจากประเทศนี้ ด้วยความที่โรงแรมปิดรับลูกค้ามาหลายเดือนแล้วผมก้อเลยจำไม่ค่อยได้แล้ว

ลงชื่อรออ่านเรื่องสาวจีนครับ

แรกๆเป็นภาษามือครับ และใช้ล่ามอังกฤษ-จีนครับ หลังๆล่ามลาออกหาล่ามใหม่ไม่ได้ เลยพอพูดจีนได้บ้าง ส่วนคนจีนก็หัดอังกฤษมาเหมือนกัน เลยพอไปได้

แปลกแฮะ
ตอนไปเรียนที่อังกฤษนี่ คนจีนโคตรจะนิสัยดีเลย
เฟรนลี่โคตร (เกินไปด้วย บางที) มีความรับผิดชอบ สะอาด แถมแต่ละคนสายแฟชั่นมาก
กลุ่มหลักผมนี่จีน 5 ไทย 1 ทั้งเที่ยวทั้งทำงาน
ภาษาอังกฤษ(พูด)ดีกว่าผมอีก ทั้งๆที่ในกลุ่มมีตูคนเดียวที่ไม่ต้องเรียนพรี 555

(เอาง่ายๆ ผมสะดวกใจที่จะอยู่กลุ่มนี้มากกว่ากลุ่มคนไทยอีก)

เรียนจบ ผมไปเที่ยวจีนกลุ่มนี้ก็บินข้ามเมืองมาหา มาเที่ยวเดียวกัน ซึ้งใจ

คิดว่าคนที่ไปคือกลุ่มคนที่พัฒนาแล้วทั้ง ส่วนผมทำงานอยู่ในตัวอำเภอ ไม่ใช่เมืองใหญ่

เรื่องการอาบน้ำ กับกลิ่นตัว อยู่เมืองหนาวผมว่าน่าจะเหมือนกันหมด
เพื่อนผมไปเรียนที่อังกฤษกับฝรั่งเศสก็เจอ ยิ่งฝรั่งเศสเมืองแห่งน้ำหอมนี่คือเขาฉีดน้ำหมอกันเฉยๆ น้ำไม่ยอมอาบ
เรื่องชุดทำงาน เก็บเสื้อผ้าไว้ในล็อคเกอร์ตอนอยู่ญี่ปุ่นก็เจอเหมือนกัน
สัปดาห์นึงเขาจะซักกันสักที เขาให้ชุดทำงานปีละสองชุดเอง
บางทีเมืองหนาวกับเมืองร้อนวัฒนธรรมอาจจะไม่เหมือนกัน
ผมว่าเรื่องพวกนี้เปลี่ยนกันยาก

คงโชคดีด้วยที่ได้ครอบครัวคนจีนหัวนอก ก็เหมือนคนไทยแหละ ไปเรียนก็อีกอย่าง กลับมาเจอสภาพสังคม การเมืองในไทยก็อีกอย่าง

ลุงยังเป็นนายกได้เลย เอาง่ายๆ

เคยไปงานแฟร์ที่กวางโจว มีหลายอย่างที่รับไม่ได้ครับ

- ห้องนํ้านี่สุดๆ เคยเปิดไปห้องแรกขี้กระจายมาก เปิดห้องต่อๆไปสภาพไม่ต่างกัน แต่พีคกว่าคือคนจีนเดินสวนเข้าไปแบบไม่รู้สึกไร

- ขากถุยเรื่องปกติ แต่ที่พีคคือขากถุยในรถบัสต่อหน้าผมเลย

- เมืองเค้าเจริญจริง แต่ในความเจริญผมรู้สึกว่าของใช้บ้านเค้ามันดูไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ พวกลิฟท์ บันไดเลื่อน อะไรต่างๆที่เป็น

เครื่องใช้ไฟฟ้ามันดูกลวงๆไม่ค่อยปลอดภัย

แต่ข้อดีที่ผมชอบเลยคือ เวลาเราเดินไปไหน ทำอะไรในที่สาธารณะ เค้าจะไม่มีจ้องคุณ ไม่มามองไม่สนใจอะไรคุณ ไม่เหมือนคนไทย

ที่ชอบขี้นินทา จ้องจับผิด คนจีนเค้าไม่เป็น นิสัยเค้าไม่ขี้เจือกเอาง่ายๆ แต่ผู้หญิงผมขอบายเลย ผมเซนซิทีฟเรื่องกลิ่นมาก ผมว่าคนไทย

สะอาดสุดแล้วที่เจอมา

โหว อ่านเรื่องกลิ่นปาก หลับไปถึงกะตื่น ไม่อยากนึกภาพตาม

น่าจะเป็นแบบนั้นครับ
ผมน่าจะโชคดีด้วยส่วนนึง เพราะเพื่อนสมัย ม ปลายไปเรียน uk เห็นบ่นๆคนจีนเหมือนกันเรื่องความสะอาด

บางเมือง
-ผมเคยเจอคนนั่งขี้ในัสถานีรถไฟแบบไม่ปิดประตู ทั้งๆที่มีประตู สถานีรถไฟขนาดก็ประมาณ บขส.โคราช อุดร
-คุณเคยยืนฉี่ที่ล็อคกลางๆของห้องน้ำแล้วมีกองขี้ไหลผ่านหน้ามาบนรางบ้างมั้ย

ผมรอเรื่อง ผญ อย่างเดียว รีบๆเลย