ที่ผมดูจนจบเพราะคิดว่าจีพยองเป็นพระเอกที่ไม่มีคู่ ฉากโดซานก็ข้ามๆไป

พระรอง คือ พระเอก
คุณย่า คือ นางเอก

สำหรับผมนะ
ซอลดัลมีแค่องค์ประกอบ เบซูจี ในวากาบอน คือ the bast

เรื่องนี้ ใครติ่งพระเอก บางคนจะชอบเรื่องนี้กว่าอิแทวอนอีก ผมคือ1ในนั้น
แต่คนเราชอบไม่เหมือนกัน it's okay to not be okay ผมไม่ชอบนางเอก กับพระเอก ผมก็เท ตั้งแต่ตอน2 555555

ทั้งเรื่องผมเสียน้ำตาให้บทจีพยองกับคุณย่ามากๆ

จะว่าไงดี

พระเอกไม่ perfect จริงๆแหละ ผิดพลาดหลายอย่างด้วย ก็ด้วยความเก่งด้านเดียวน่ะแหละ ไม่ทันคน ไม่ทันเกม

แต่ถ้าถามผมว่าเหมาะสมกับนางเอกมั้ย ผมว่าโอเคนะ รับได้

จริงๆไม่ว่าพระเอกพระรอง ใครได้นางเอกไป นางเอกก็โชคดีหมดอ่ะ ดีทั้งคู่

พระเอกถึงแม้จะไม่เอาไหน แต่เขาก็พยายามนะ พยายามเพื่อที่จะประสบความสำเร็จ ทำให้ได้ให้เหมือนกับที่โกหกนางเอกไว้ แล้วก็ประสบความสำเร็จจริงๆด้วย

พระเอกชอบนางเอกก่อนด้วย เป็นคนไปงานเอง แม้ว่าจะไม่ได้อะไรตอบแทนจากพระรอง

พระรอง มีเวลาโครตนานในการสานสัมพันธ์ 15 ปีก่อน และ 3 ปีหลังจากที่พระนางเลิกกัน แต่ช้า ช่วง 3 ปีผมยังมองว่า พระรองอาจจะรู้ว่านางเอกยังรักพระเอกอยู่ เลยไม่เข้าไป แต่ หลัง 15 ปีที่มาเจอนางเอกอีกครั้ง แทนที่จะกล้าๆเดินเข้าไปยอมรับเรื่องจดหมาย สานสัมพันธ์เลย ดันเลือกทางที่จะปกปิด ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากให้นางเอกมีความสุขต่อไปกับจดหมายนั้น พอตัวเองเริ่มชอบ ดันโกหกย่านางเอกอีก ทั้งที่ตอนนั้นโอกาสมันยังเปิดกว้าง แถมจะได้บัฟจากคุณย่าอีก

ตัวพระรองก็ยอมรับเองแล้วนะ ว่าตัวเองมีเวลา มีโอกาส อีกทั้งยังเป็นคนในความทรงจำของนางเอกอีก ภาษีดีกว่าเห็นๆ แค่เพียงไม่เดินเกมเอง คิดมากไป

ผมทีมพระรองนะ ผมรู้สึกว่าการกระทำเขาเท่อ่ะ แต่แทนที่จะรำคาญพระเอก ผมหงุดหงิดพระรองมากกว่า เป็นคนที่ดีกว่าไม่ใช่จะได้ความรักนะ (เพราะอีกฝ่ายก็มีดีเหมือนกัน)

ผมมองว่าบทไม่ได้ดูทำให้พระรองดูเป็นตัวไม่ดี หรือ แย่เลย เท่ซะมากกว่า แล้วผมเชื่อนะด้วยความสามารถของพระเอกอ่ะ ถ้ามันไปในแนวทางทำธุรกิจตัวเองไม่ได้ ไปทำงานบริษัทคนอื่นก็น่าจะโหดเหมือนกัน เทพเขียนโค้ดซะขนาดนั้น อาจไม่ประสบความสำเร็จแบบในเรื่อง แต่ชีวิตอยู่ดีกินดีเหมือนพระรองแน่นอน เพราะฉะนั้นตัดพระรองทิ้งไป มันก็ประสบความสำเร็จอยู่ดี แม้จะไม่ใช่เจ้าของธุรกิจ ไม่ใช่แนวทางในเรื่อง