มาแชร์ประสบการณ์กัน เริ่มต้นดูบอลช่วงอายุเท่าไหร่ แล้วยุคไหน ปีไหน แมชแรกที่ดูคือทีมไรเจอไร
แมชแรกของผม คือฟุตบอลโลก 2002 ที่เกาหลีญี่ปุ่นเป็นเจ้าภาพ ฝรั่เศสแชมป์เก่า เจอทีมหน้าใหม่อย่างเซเนกัล
ตอนนั้นช่วงเพิ่งเปิดเทอม อยู่ ม.5ครับ เรียนโรงเรียนชายล้วนย่านปากคลองตลาด

จำได้ว่า ทศภาค เป็นทีมถ่ายทอดสด ผู้สนับสนุน เบียร์ช้าง
อุลลิเย่ยังเป็น ผจก.ทีมลิเวอร์พูล รานิเอรี่คุมเชลซี โซล่าเล่นให้เชลซีปีสุดท้าย ปืนนำผีแปดแต้มตอนเดือนมีนา 2003 แต่จบฤดูกาล ผีแซงปืนเป็นแชมป์ด้วยแต้มที่ 83 คะแนน เจ็บใจมาก

จำอายุตอนเชียไม่ได้ แต่เท่าที่จำความได้คือเชียร์แมนยู ตอนเบคแฮมดังใหม่ๆ หลังจากแบคย้ายออกก็เฉยๆกับแมนยู ก็ไม่เชียทีมไหนเลย เมื่อก่อนออกจะเกลียดๆเชลซีนะ อารมคงเหมือนตอนนี้ที่ผมไม่ค่อยชอบลิเวอกับสเปอ แล้วมาเริ่มเชียเชลซีจริงจังตอนมูมาคุม ตอนนั้นตรึงใจกับปาฎิหารปอโต้ และชอบบุคลิคน้าด้วย

ดูสดจำไม่ได้เพราะหาดูไม่ค่อยได้ ดูเเต่เจาะสนาม ทุกวันเสาร์ต้องมารอดูไฮไลท์ว่า เอียน รัช ยิงกี่ลูก พูดเเล้วคิดถึง ย.โย่ง

7-8ขวบนี่แหละครับ ไปดูอยู่บ้านรุ่นพี่ช่วงปิดเทอม

ดูแต่บอลทีมชาติตอนเด็กอ่ะ 98 ที่พอรู้เรื่อง แค่ดูนะ ไม่ได้ถึงขั้นจำว่าใครเป็นใคร ชาติไหนอะไรยังไง มีโอกาสดูบอลลีกก็ช่องที่ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็น UBC อ่ะ (จำชื่อช่องไม่ได้) แต่ก็ยังไม่ได้อินกับสโมสรมาก เพราะทีมชาติเข้าถึงง่ายกว่า จนรู้จักนักเตะก็เริ่มลงลึกสโมสร

ถ้าดูก็ดูตั้งแต่เด็กๆแหละ แต่ไม่ได้จริงจังอะไร พอรู้จักนักบอลดังๆทั่วไป กับบอลทีมชาติไทยไทย แต่มาบ้าคลั่งไคล้จริงๆช่วง ม.ต้น เพราะลูกยิงเบิร์กแคมป์ยิงใส่อาร์เจนลูกนั้นเลย

เอาที่จำความได้นะครับ บอลโลกปี98 ตอนนั้น8ขวบ จำได้เพราะมีงานศพหลังบ้าน นักเตะคนแรกที่ชอบคือโรนัลโด้ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกันแต่ชอบไปละ หลังจากนั้นเริ่มสนใจบอล พวกสติกเก้อยังมีอยู่อีกบ้านติดหัวเตียงไว้กลับไปจะถ่ายมาตั้งมู้ย้อนความ เริ่มอ่านหนังสือบอล อ่านประวัติ แต่รู้จักนักเตะหมดตอนนั้นติดเกมวินนิ่ง3ละเล่นเกือบทุกวัน แต่คู่ไหนที่จำได้ไม่ใช่ในบอลโลก

บอลพรีเมียร์ปี98-99 แมนยูเจอวิลล่า จำได้ว่าชนะ2-1 ตอนนั้นไปบ้านญาติเพราะเขาติด ubc แล้วเปิดทิ้งไว้เลยดูและเห็นนักเตะคนนึงคือ ยอร์ค ไม่รู้ทำไมถึงถูกชะตา หลังจากนั้นอ่านหนังสือบอลบอกยอร์คเกิดวันเดียวกันกับผมก็เลยกลายเป็นแฟนคลับคนแรกที่ชอบในแมนยู และปีนั้นแมนยูได้3แชมป์

ม.ต้นครับ ดูในทีนี้คือ 70%+ ของทีมรักลงเตะ

พ่อผมเปิดบอลให้ดูมาตั้งแต่เด็กๆ เลย ประมาน 1993
แต่แมทช์ที่ทำให้ผมเริ่มดูฟุตบอลจริงจัง
คือ นัดชิงฟุตบอลโลก 1994 ที่บาจโจ้ยิงจุดโทษพลาด

ต่อมาก็เริ่มสะสมนิตยสารสตาร์ซอคเกอร์
ในยุคที่แมนยูรุ่งเรืองสุดๆ ผมเริ่มชอบมาร์ค ฮิวจ์
สตีฟ บรูซ, พอล อินซ์ ในฝั่งทางแมนยูก่อน

ก่อนที่ผมจะกลายร่างเป็น The Kop เพราะลีลาของ
ร็อบบี้ฟาวเลอร์, สตีฟ แม็คมานามาน, เจมี่ เรดแนปป์

แบบติดตามข่าวสารก็ ม ต้น แบบดูสนุกอย่างเดียวนี้ประถมครับ

ตอน 8-9 ขวบ ได้ดู เกมส์นี้กับพ่อ ผ่านทีวีสดๆ
เห็นลูกโคตร คลาสสิค และ ซีแมนเซฟจุดโทษ

ป.5 ช่วงพีคๆคือ ม.ต้น-มหาลัยปีต้นๆ ช่วงนี้เข้าวัยทำงานเลข 3 เข้าสู่ช่วงถดถอยละ นอกจากทีมโปรด แทบจะไม่ได้ดูสดเลย

ทัวร์นาเม้นแรกที่จำโมเมนต์ต่างๆได้บอลโลกปี 94 ครับ
น่าจะช่วง ป.5-6

นัดแรก ป.4 โรงอาหาร บราซิล-อังกฤษ บอลโลก 2002 นั้นแหละ

มีโปสเตอร์โอเว่นถือบัลลงดอร์ตั้งนานล่ะ ไม่รู้ได้มาจากไหน

ผมเริ่มดูจริงจังตอน ป.4 ฟุตบอลโลกปี98 ดูกับพ่อ ดูทุกคู่ เชียร์ทุกทีม
ตอนนั้นพ่อผมอินมาก มีโปสเตอร์แบ่งสายการแข่งอันบักใหญ่ติดผนังบ้าน
ดูจบแต่ละคู่ก็มาอัพเดทผลลงโปสเตอร์ เวลายิงเข้านี่เฮกันจนแม่ด่า