จริง ๆแล้วชอบอยู่คนเดียวครับ กินข้าว ดูหนัง ทุกอย่างคนเดียว อยู่กับคนอื่นแล้วรู้สึกว่ามีอะไรในคนอื่นที่เราไม่ค่อยชอบ ไม่อยากมีแฟนเพราะเบื่อง่ายเดี๋ยวก็เบื่อ แล้วเป็นคนขี้รำคาญด้วย คนในครอบครัวบางคนผมก็เบื่อ ๆ

ผมควรต้องปรับทัศนคติอะไรไหมครับ หรือ ใครที่มีเพื่อนเยอะ ๆ เล่าให้ผมฟังหน่อยว่ามีแล้วมันดียังไงบ้างครับ

ผมชอบทำอะไรคนเดียวเหมือนกัน ไม่ค่อยชอบรอใคร แต่ก็มีนัดเพื่อนไปปาร์ตี้บ้าง ส่วนใหญ่ก็คุยกันในกลุ่มเฟส มีเพื่อนเยอะๆก็ดีนะ connection มีไว้ไม่เสียหลาย มีเพื่อนหลายๆวงการ เวลามีเรื่องถามเขาก็ช่วยได้

ผมก็อินดี้นะครับ

แต่จริงๆผมรู้ว่า เวลาพัก มีสาวสักคนอยู่ข้างๆ

คอยรับฟังเรื่องราวต่างๆ ผมมีความสุขมากกว่าเยอะเลย

เคยครับ​ ประมาณ​เกือบปี​ ข้อดีคือเก็บเงินได้เต็​มๆ

เพื่อนสำคัญนะครับในหลายๆบริบทของชีวิต ไม่ต้องมีเยอะแต่มีที่สนิทกันจริงๆสักสี่ห้าคนก็พอ เอาแบบที่คุยกันได้ทุกเรื่องไลฟ์สไตล์เหมือนกัน ส่งเสริมกันในเรื่องดีและต้องกล้าแย้งกันในเรื่องที่เราจะหลงผิดไปกับเรื่องเลวๆ แค่นี้ก็พอครับจะรวยจะจนไม่สำคัญ สำคัญที่เป็นเพื่อนกันต้องไม่เอาเปรียบกันเอง ส่วนเพื่อนกับคนรู้จักมันคนละความหมาย ห่างกันเยอะเลย

ก่อนหน้านี้ก็อยู่แบบนั้นมาเรื่อยๆครับ เพื่อนคือออกไปเจอบ้าง แต่หลักๆก็คนเดียวนี่แหละ

จริงๆสาวๆก็มีคุยเรื่อยๆ โดนเค้าเทบ้าง เทเค้าบ้าง แบบมันไม่เข้ากันอ่ะ

จนมาเจอคนนี้แหละ คือชอบอยู่บ้าน ไม่ได้เที่ยวไหน ทำกับข้าวกินกันที่บ้าน ชงกาแฟกันเอง บางทีก็มีออกไปกินนอกบ้านกัน ชีวิตคือปรับตัวกันคนละนิด มีพื้นที่ว่างให้กันครับ ชีวิตก็แฮปปี้ขึ้นมาเยอะ

ผมก็ทำอะไรคนเดียวเพราะขี้รำคาญ ใจร้อนแต่ไม่โวยวายคนอื่น ร้อนในใจ55

เป็นเหมือนกัน ทำอะไรคนเดียว หลายคนจุกจิก เพื่อนก็นานๆเจอที

ผมนึกภาพตัวเองไม่ออกว่าอยู่คนเดียวนานๆจะเป็นยังไง ทุกวันนี้ชีวิตวุ่นวายกับคน กับหมาทั้งวัน

เมื่อก่อนมีเพื่อนเยอะมาก แต่ตอนนี้เอาที่คบกันจริงๆเหลือแค่ไม่กี่คน

สาเหตุหลักๆเลยคือผมเบื่อ เวลาชีวิตดี ราบรื่น มีความสุข ไม่เคยทักไม่เคยมาคุยกับผมเลย(ผมทักไปถามคำตอบคำ)
แต่พอเวลางานพวกมันมีปัญหาที่ไร ทักหาผมตลอด ไหนจะเจอกับงานตบไหล่อีก
ถ้าให้ผมนับนะ ที่บอกจะเลี้ยงข้าวทีหลัง ผมคงกินอิ่มได้เป็นเดือนอะ

ยิ่งช่วงโควิทที่ผ่านมา ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ไลน์เด้งแทบไม่พัก

ตอนเด็กๆ ผมไม่มีเพื่อนเลยอะ
พอมามหาลัย ผมเหมือนโหยหาเพื่อนอะ
ตอนนั้นพยายามเข้าสังคมมากๆ กลายเป็นมีเพื่อนมีคนรู้จักเยอะมากๆ

ข้อดีของการเพื่อนเยอะเพื่อนหลายๆกลุ่ม
ผมว่ามันช่วยให้เรารู้อะ ว่าควรวางตัวยังไง พูดคุยยังไงกับคนแบบไหน กลุ่มไหน
มันทำให้เรามีมนุษยสัมพันธ์ดีขึ้นมาก

แต่เพราะพื้นฐานผมก็เหมือนท่านอะ ขี้รำคาญ ชอบทำอะไรตัวเดียว
เด่วนี้เลยรู้ตัวละว่าไม่มีเพื่อนอะมีความสุขสุดๆ

คือผมชอบคุยกับคนไปเรื่อยนะ แต่ไม่อยากสนิทกับใคร
แม่ค้าหมูปิ้ง พี่ยาม ลูกค้า อาจารย์ อะไรพวกนี้ผมชอบคุยหมด

แล้วอยากบอกว่าเรื่องคอนเทคชั่นที่ผมได้เรื่องงานมานะ 99.99%
มาจากคนที่เรียกว่าคนรู้จักล้วนๆ ไม่มีมาจากเพื่อนเลย
มีคนนึงคุยกันประโยคเดียว แล้วถูกชะตาผมมั้ง ฝากงานให้ผมทำจนถึงปัจจุบันเลย

ก็จริงนะที่มนุษย์เป็นสัตว์สังคม
แต่สิ่งที่มนุษย์จำเป็นต้องมีอะไม่ใช่เพื่อน
แต่คือการเข้าสังคมให้เป็นก็พอ

ผมไม่มีเพื่อน แต่มีแฟนอยู่แบบห่างๆกัน วิดิโอคอลแทบทุกวัน เพื่อนที่สนิทก็อยู่คนละจังหวัด

ก็เหมือนใช้ชีวิตคนเดียว แต่ผมชินแล้ว วันๆนึงเวลาไปไหนมาไหน ได้เจอสาว แจ่มๆก็มีความสุขละ

ถึงแม้จะเป็นแฟนชาวบ้านก็เถอะ เราก็แค่มอง ไม่ได้ไปคุยไปขอเบอร์

เมื่อก่อนก็เป็นแบบจขกท จนเจอคนที่อยู่ด้วยได้จริงๆ ความรู้สึกนั้นมันหายไปเลยนะ เคยอยู่กับแฟนแทบทุกวัน6 ปี เพิ่งเลิกกันไป กลายเป็นนอนคนเดียวแทบไม่ได้ จากที่เคยรำคาญคนอื่นๆกลายเป็นทักหาเพื่อนตลอด ไม่อยากอยู่คนเดียว ไม่รู้จะกลับไปเป็นแบบเมื่อก่อนได้อีกเมื่อไร

ก็แค่เตรียมอยู่คนเดียวตอนแก่ให้ได้

มีความสุขอะไร ตรงไหน ก็ทำไปครับ