เวลาเตะฟุตบอลหญ้าเทียมกับเพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง ผมคิดว่าฝีเท้าผมระดับกลางๆ แต่มักจะติดปัญหาทำให้ผมเล่นฟุตบอลแล้วไม่มีความสุขดังนี้
1. ถ้าอยู่ทีมที่เพื่อนฝีเท้ากลางๆ และสนิทพอสมควร ผมจะเล่นได้ดี กล้าเลี้ยง กล้าจ่าย กล้าล็อคบางนัดเป็นศูนย์กลางของทีม
2. ถ้าอยู่ทีมที่เพื่อนฝีเท้าเก่งๆระดับท็อป มักเป็นจุดบอดในทีม จากที่เลี้ยงบอล ล็อคหลบยิงได้ กลับทำไม่ได้และไม่กล้าทำ ถึงแม้ฝ่ายตรงข้ามจะอ่อนกว่า จ่ายบอลใกล้ๆยังเบี้ยว
ซึ่งไอ้บางวันที่อยู่ทีมคนเก่งๆเยอะเนี่ย ทำให้ไม่มีความสุขเวลาเตะบอลเลย ขอคำปรึกษาครับ
ปล.พยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าคงเป็นเหมือน Pepe, Griezmann มั้งจากเด่นสุดในทีม มาอยู่ทีมใหญ่ขึ้นทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ

อย่าไปเกร็งครับเล่นให้เป็นธรรมชาติและก็พยายามปรับตัวให้เข้ากับพวกเก่งๆเอาจุดเด่นของเราไปเสริมเค้าให้ได้

ฟุตบอลคือการทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่ายครับ

แค่คุณคิดว่าต้องเลี้ยง ต้องล๊อคเท่านั้นจึงจะถือว่าเล่นได้ดี

แค่นี้ก็ผิดแล้วครับ

เพราะคุณไม่มั่นใจในตัวเองไง

ผมก็เคยเป็น คุณต้องกล้าทำ กล้าเล่น เหมือนตอนที่เล่นกับทีมกลางๆ

อย่าไปกลัวทำเสีย เสียก็รีบแก้ตัว ไปเอาบอลคืนมาให้ได้

คิดซะว่า กล้าเล่นเพื่อที่จะตามเซนต์ของคนเก่งๆให้ทันครับ

ถึงจังหวะส่งให้ส่ง ถึงจังหวะกระชาก ให้กระชาก อย่าไปฝืน

มันจะยิ่งทำให้เสียความมั่นใจ

ก็เล่นไปเลยอย่างที่อยากเล่น อย่าได้แคร์อะไรครับ

เหมือนท่านเกรงใจคนเก่งๆในทีม มันก็เลยพาลเกร็งไปหมด

รู้หน้าที่รู้ต้ำแหน่งตัวเองก็พอครับ
ส่งพลาดก็วิ่งไล่แก้ตัว
มีพื้นที่ก็ปล่อยไหลไปตามจังหวะ

ผมว่ามันคงไม่เละเทะทุกจังหวะหรอก

อย่าไปคิดมากครับ กดดันตัวเองเปล่า ๆ
เพราะทุกคนก็เคยพลาด คงไม่มีใครเค้ามาบ่นกดดันเราทุกจังหวะหรอกครับ
ถึงแม้บางกลุ่มจะมีตัวบ่นจริงจังอยู่อย่างน้อยคนนึง

ส่วนตัวผมก็เป็นนะ ผมว่ามันเป็นเพราะเราไม่ได้เตะกับเพื่อนที่สนิทกันมากกว่า กลายเป็นเกรงใจกันไปหมด จังหวะยิงได้บางทีนี่ส่งด้วยซ้ำ

อยากเล่นแบบไหนเล่นเลยครับ แล้วมั่นใจในฝีเท้าตัวเอง ใช้สิ่งที่ตัวเองถนัดให้เป็นโยชน์กับทีม ผมชอบเล่นเพลย์เมกเกอร์ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่คนในทีมต้องมั่นใจส่งบอลให้มากๆ ซึ่งเวลาผมไปเล่นทีมที่ไม่รู้จักผมจะคิดเลยว่าผมเก่งไม่ด้อยกว่าทุกคนในทีม คือพกความมั่นใจไปเลยครับ ผมจะวิ่งขอบอลตลอดครับ แล้วก็จะเล่นง่ายๆก่อนใฟ้ทีมมันสมูทที่สุด รับบอลครองบอล จ่ายบอล ยืนเคาะบอล1-2 พอเล่นง่ายๆเพื่อนๆในทีมจะเริ่มกล้าเล่นกับมากขึ้นเราก็จะรู้จังหวะทีม ที่นี้แหละก็จะเริ่มใช้ในสิ่งที่เราถนัดครับแล้วก็จะเล่นได้ธรรมชาติมากขึ้น

ที่สำคัญเลยคือไม่เกร็งธรรมชาติเข้าไว้ แบ้วต้องมั่นใจในตัวเอง แต่ไม่แอ็คทำโชว์เพื่อนเล่นเสียด่าเพื่อน แค่นี้ก็เล่นได้แล้วครับ

พยายามอย่าเกร็งก่อน ทีมแรกสนิทคุยบ่อย คุยง่าย ทีมสองคุยได้ แต่ไม่ได้สนิทขนาดนั้น ไม่กล้าเล่นก็ปกติครับ เล่นกับคนที่ไม่สนิทมันก็จะเกร็งๆกันอยู่แล้ว ยิ่งบางลูกจุดเกรงใจนี่ ส่งก่อนตลอดอยู่แล้วใช่ปะ

ทางแก้ก็ลองไปคุยกับเขาบ่อยๆ เนี่ยไม่ค่อยกล้าเล่นเลย บลาๆ คุยไปเลย เดี๋ยวพอสนิทขึ้นก็กล้าเล่นปกติเอง ผมเล่นหลัง เล่นกับทีมตัวเองกับทีมรุ่นพี่ก็เล่นดีนะ

แต่พอไปเล่นกับคนอื่น เขายืมไปลงให้อะไรเงี้ย กลายเป็นเกรงๆ ไม่กล้าสั่ง ไม่กล้าอะไรเลย เพราะปกติผมเป็นสายสั่งอยู่ละ ให้ลง ให้ขึ้นไป เสียก็ตาม

ใครเสียไม่ตาม ผมก็ตะโกนให้ตามหมดอะ จะเด็กจะแก่ (ถ้าสนิทพอที่จะคุยได้นะ)

ผมก็เป็นนะ โคยเฉพาะเล่นกับคนอายุคนละรุ่น
เหมือนวิธีคิดทางบอลจะไปกันคนละแบบเลย

ตําแหน่งที่ผมอยากให้เค้ามารับบอลก้ไม่มา วิ่งไปอีกทาง
จังหวะที่ผมอยากให้ส่งให้ผมก้ไม่ส่ง ส่งอีกจังหวะแทน
แต่พวกเค้าก้เล่นกันเองเข้าขากันนะ
ผ่านไปเรื่อยๆจนความมั่นใจก้ดรอปลง

ส่วนเวลาเล่นกับคนรุ่นเดียวกัน
ถึงจะเจอกันครั้งแรก ผมกลับเล่นได้ดีกว่า ต่อบอลกันได้

เริ่มเข้าใจนักเตะอาชีพบางคนที่ดับกับบางทีม
บทจะไม่เข้าขา มันก้ไม่เข้าขาเลย ยิ่งเล่นความมั่นใจยิ่งหาย

ประหม่าเกินไป เอาจริงๆถ้าคุณเตะเอาสนุก ไม่กดดันตัวเอง ถ้าเล่นไม่ดีแล้วเพื่อนโวยค่อยมาเครียด

ส่วนตัวผมถ้าเจอคนเล่นรู้ใจกันซักคนสองคนผมโอเคและ เพราะตอนไปเล่นเราไม่ได้มีการซ้อมกันก่อน ขอแต่เซ้นบอลทันกัน จังหวะไหนควรส่งก็ส่ง ไม่ใช่เติมฟรีตีรถเปล่าแต่พี่แกเลี้ยงไปเอง แล้วเลี้ยงไม่ผ่านด้วยนี่สิ

ฟังจากท่านเล่ามา

ท่านจะเกร็งเวลาเล่นกับคนเก่งกว่า

แต่เอาจริง เวลาเล่นกับคนเก่งกว่า ท่านจะเล่นง่ายขึ้น เพราะทีม support ดีขึ้น

เวลาผมเล่นกับคนเก่งกว่า แรกๆจะเน้นท่าพื้นฐานที่ทำได้ เพื่อสร้างความมั่นใจ จะไม่เล่นท่ายาก

พอเล่นไปสักพัก พยายามจับจังหวะเพื่อนร่วมทีมให้ได้ ยิ้มบ่อยๆ สร้างบรรยากาศดีๆ เดี๋ยวก็หายเกร็งและเล่นได้ดีครับ

เป็นปกติครับ อยู่ทีมเล็ก-กลางๆ ถ้าเราเก่งกว่าคนในทีมและสนิทด้วย เราจะเป็นที่ไว้ใจและศูนย์กลางครับ รวมถึงความกดดันในการชนะครับ เพราะทีมเก่งๆคาดหวังว่าต้องชนะตลอด

ถ้าไปเล่นกับคนเก่งกว่า เราก็จะเกร็งเพราะจะทำให้เขาแพ้ หรือเล่นไม่ดีเท่าเขา แก้ง่ายๆครับ ช่วงแรกให้ง่ายๆ ไม่ต้องโชว์ว่าเรามีดีอะไรมากมาย แค่ซับพอร์ตและรู้หน้าที่ตัวเองก่อน พอเริ่มเข้าใจ มั่นใจ และไว้ใจกัน จังหวะอื่นๆมันจะมาเอง

ถ้ายิ่งเลี้ยง ยิ่งเล่นยาก มันจะทำให้ตัวเองขาดความมั่นใจไปอีก ค่อยๆปรับครับ

* ประเด็นคือท่านไปมัวโฟกัสคนอื่น ไม่ได้โฟกัสตัวเองครับ โอเค เรารับรู้ได้ผู้เล่นฝั่งเราอ่อนหรือเก่ง แต่ไม่ต้องไปเทียบกับฝั่งตรงข้ามเขานะครับ


อันดับแรกจากที่ท่านถามผมว่าท่านเล่นได้แหละ แต่แค่ไม่ยอมโฟกัสตัวเอง ผมนี่มีปัจจัยเดียวทำให้ผมเล่นกาก คือองค์ประกอบของทีมมันไม่ไหว


ยกตัวอย่างเช่นถ้าเล่นฟุตซอล เจอทีมวิ่งไม่เป็น ไม่ตามจนสุด ปล่อยตัวเหม่อๆ นี่ผมวิ่งรอบสนามได้เหงื่อกว่า ลงไปเล่นยังไงก็แพ้ครับ


เพราะผมก็ว่าผมก็เล่นดีอะ ผมมั่นใจเลย อยู่ทีมเก่ง ผมว่าผมก็มาตรฐานตัวเองไม่ตกอะ แต่ถ้าคนในทีมไม่ไหว ผมคือแย่ไปด้วย