[สปอย] ขอพูดถึงหนังเรื่อง Les Misérables หน่อยครับ
ยอมรับว่ารู้จักชื่อหนังเรื่องนี้เพราะการเมืองในประเทศช่วงนี้แหละครับ บางทีชอบยกหนังเรื่องนี้มากัน ไม่ก็จะมีประโยคว่า ปฏิวัติฝรั่งเศสอะไรทำนองนั้น ผมได้ยินมานานแล้วเรื่องนี้ ก็เลยถือโอกาสดูมันซะเลยครับ และต้องอาจขอโทษเรื่องชื่อนักแสดงและตัวละครที่อาจจะจำไม่ได้และเขียนผิด ผมอาจเรียกแทนแบบที่เคยเห็นเช่น วูฟเวอรีน อะไรทำนองนี้ และผมยอมรับว่าไม่ได้ศึกษาประวัติศาศตร์ปฏิวัติฝรั่งเศสเลยครับ
- ก่อนอื่นผมผิดหวังก่อนเลย คือหนังเรื่องนี้เปิดเรื่องมาปุ๊บบอกเลยว่า เป็นเหตุการณ์หลังจากปฏิวัติฝรั่งเศสในปี 1815 ที่ไม่มีกษัตริย์แล้ว คือมันเป็นเหตุการณ์หลังจากนั้น อ้าววว ผมนึกว่าหนังเรื่องนี้พูดถึงเหตุการณ์ช่วงที่มีกิโยตินที่เขาชอบพูดกันอะครับ ตอนแรกจะเอายังไงดีวะ ไม่ดูเลยดีไหม แต่ไหนๆก็หามาดูแล้ว ก็ดูไปหละกัน
- ตกใจที่ 2 คือ เห้ยย เดี๋ยวนะ นี้มันเป็นหนังที่ร้องเพลงทั้งเรื่องเลยเหรอเนี่ย เกิดมาไม่เคยเจอ ผมว่ามีประโยคพูดธรรมดไม่เกิน 5 ประโยคทั้งเรื่องเลยนะ ตอนแรกเปิดมาร้อง Fall Down คงเป็นแค่เพลงแนวปลุกใจนักโทษ ร้องแค่นั้น ไปๆมาๆ ทำไมประโยคธรรมดาใส่ทำนองการร้องด้วย พอดูไปสักพักใหญ่ๆ อ้าว ร้องเพลงในประโยคธรรมดาด้วย แต่แปลกนะ ปกติยอมรับว่าผมไม่ค่อยชอบแนวร้องเพลงเลย แต่พอดูเรื่องนี้ตอนแรกๆขัดใจหน่อย พอดูไปๆมาๆ ผมกลับโอเคนะ ไม่ถึงกับชอบ แต่ก็ไม่ได้เกลียดนะครับ กลางๆ ก็ดูจนจบได้แหละครับ
- เรื่องนักแสดง ไม่นึกว่านักแสดงดังๆจะมาร่วมแสดงหนังเรื่องนี้เยอะมาก คือผมนึกว่าหนังนี้ไม่ดังนะ เพราะผมไม่รู้จักจริงๆอย่างที่บอกข้างบน เพิ่งรู้จักชื่อเรื่องนี้จากเหตุการณ์บ้านเมืองเราที่ชอบพูดถึงกัน ทั้งนักแสดงดังและไม่รู้จัก เช่น วูฟเวอรีน,แคทวูแม้น
- ในด้านเนื้อเรื่อง ไม่พูดถึงระบบกษัตริย์เลยนะ เอาเท่าที่ผมดูนะครับ พูดถึงระดับชนชั้น ความยากจน ผมบอกตรงๆ ผมไม่คุ้นชินคนต่างชาติยากจนเลยแหะ ปกติจะเห็นคนต่างชาติ พวกยุโรป มีแต่แบบดูรวยๆทั้งนั้น ไม่ชินเลยจริงๆ ขนาด Homeless ที่ต่างประเทศบางคนยังดูดี
- เนื้อเรื่องที่ผมกับตกใจ(แม่มตกใจอีกแล้ว 555)และเป็นช่วงที่ผมชอบที่สุด คือช่วงท้ายๆเรื่อง ที่พระเอกนักศึกษาไปเจอโคเซตตอนโตอะครับ เห้ยย หนังแนวนี้มีพูดถึงความรักด้วยเหรอ ก็เจอรักแรกพบอะไรไปนั้น ผมชอบโคเซตตอนโตมากกกก โครตสวยเลย หน้าตาคุ้นๆด้วย และผมแม่มแอบสงสารนางรองที่เป็นลูกเจ้าของโรงแรมที่ตอนโคเซตยังเด็กๆอะครับ ที่ชอบพระเอกเหมือนกัน คือดูแล้วนางรองดูจริงจังเหมือนรักบริสุทิ์ที่รักพระเอกจริงๆนะ ไม่ดูเป็นนางร้ายเลย โครตสงสารเลย ตอนแรกอวยโคเซต ไปๆมาๆ ผมกลับชอบนางรองมากกว่าอีก เป็นฉากที่ผมประทับใจมากๆ
- มีหักมุมด้วยครับ นั้นก็คือหนังเรื่องนี้ทำการปฏิวัติไม่สำเร็จ ผมนี้เห้ยย มันเฟลแบบนี้ได้ด้วย นึกว่าจะ Happy Ending รอดคนเดียวคือนักศึกษาที่เป็นแฟนโคเซต อย่างที่บอกครับ ผมไม่ได้ศึกษาประวัติศาสตร์ฝรั่งเศสเลย มันแสดงว่า การปฏิวัติต้องมีหลายครั้ง ไม่สำเร็จครั้งนี้ อาจสำเร็จครั้งต่อไป
- ผมไม่แน่ใจว่าหนังเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงในประวัติศาสตร์ไหม หรืออิงแค่บางส่วนแล้วเติมแต่งเอา คือที่ผมพูดแบบนี้เพราะผมสงสัยว่า ในประวัติศาสตร์พระเอกหลักที่เป็นนักโทษแล้วอยู่ดีๆผันตัวไปเป็นนายกเทศมนตรีได้ คือเป็นนักโทษสามารถไต่เต้าเป็นถึงนายกเทศมนตรีได้ขนาดนี้เลยเหรอในความเป็นจริงนะครับ แล้วสมัยก่อนนี้ประเทศฝรั่งเศสยากจนแบบในหนังขนาดนั้นเลยเหรอนั้น
- ส่วนนักแสดงที่เด่นจริงๆในเรื่องก็น่าจะเป็นวูฟเวอรีนกับตำรวจนั้นแหละ ตำรวจนี้ผมก็ชอบนะ ดุดันดี หน้าตาโหดเอาเรื่อง
- ในด้านการร้องเพลง ทุกคนร้องเพลงเพราะมาก ไม่เหนื่อยกันเหรอนั้น ร้องเพลงทั้งเรื่อง คือผมเข้าใจวิธีทำหนังมาบ้างนะ ส่วนใหญ่เรื่องเสียงอะไรต่างๆมักใส่ทีหลังเสมอ แต่ถึงอย่างนั้น ก็ต้องร้องตลอดอยู่ดี นับถือนักแสดงเรื่องนี้จริงๆ ที่สามารถร้องเพลงทั้งเรื่องได้ตลอดทั้งๆที่เป็นแค่ประโยคธรรมดาๆ แต่ยอมรับว่ามีรำคาญนิดหนึ่ง ผมรำคาญแค่ตอนร้องเพลงที่พระเอกหลักมารับเลี้ยงโคเซตตอนที่ยังอยู่โรงแรมอะครับ
- ทิ้งท้ายคำถามนิดหนึ่งครับ หนังเรื่องนี้ไม่มีพากย์ไทยใช่ไหมครับ เพราะมันร้องเพลงทั้งเรื่องเลย
ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ส่วนใหญ่ แทบไม่ได้พูดเนื้อหาของหนังเลย เป็นความรู้สึกล้วนๆ ซึ่งตอนผมดูผมตกใจในหลายเรื่องจริงๆครับ ถือว่าเป็นหนังแปลกใหม่สำหรับผมเลย
ขอบคุณครับ
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker