ผมไม่ได้ตอบเอาหล่อนะ เอาจากชีวิตจริง
ผมจะขอโทษไปก่อนเสมอให้เธอใจเย็นลง
ผิดหรือถูกยังไงตอนอารมณ์​เย็นค่อยมาคุยมาปรับความเข้าใจกัน
ตอนคุยกันช่วงอารมณ์​เย็นลงแล้วบางทีก็กลายเป็นเรื่องที่ทำให้ยิ้มได้ทั้งคู่

ป.ล.คบกันมาได้ 10 ปีละครับอยู่ด้วยกันเกือบจะ 24 ช.ม.เลยแหละ ผมมีเธอเป็นทุกอย่างอยู่คนเดียว

รอเคลียร์ตอนอารมณ์เย็นทั้งคู่น่าจะดีที่สุด ปล่อยให้เขามาง้อนี่ ดีไม่ดีได้เลิกกันสักวันอะ

อุ้มขึ้นเตียงเคลียร์บนเตียงก่อน

เดินหนีออกไปไกลๆปล่อยให้เราและเขาอยู่กับตัวเองอารมณ์ร้อนมันจะไม่มีทั้งเหตุและผลพอได้อยู่กับตัวเองจะได้ทบกวนสิ่งที่เกิดขึ้น รออารมณ์เย็นลงแล้วค่อยมาคุยกันใหม่

เมื่อก่อนตอนคบกันใหม่ๆผมอารมณ์ร้อนจนเผลอทำรุนแรงกับแฟน พอลองทำวิธีข้างบนถึงดีขึ้นผมเคยแยกกันนอนกันคนละห้องเป็นอาทิตย์กลับบ้านก็หมกอยู่แต่ในห้องใครห้องมันต่างคนต่างคิดว่าตัวเองไม่ผิดจนหลายอย่างเริ่มบานปลายสุดท้ายมานั่งกอดกันร้องไห้ ปัจจุบันไม่ได้ทะเลาะกันเป็นปีๆละอย่างมากก็เถียงกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง

บางทีผมขอโทษไปก่อน ดันโดนบอกว่าอย่ามาขอโทษให้จบๆ

รู้สึกงี่เง่าเกินไปนะ บางที

สำหรับผม Yesง้อ ครับ ผมทำแบบนี้ประจำ ทะเลาะทีไรจบที่บนเตียงตลอด

เวลาทะเลาะกันผมจะยอมรับผิดไปก่อนให้แฟนใจเย็นลง รอเลทเกมแล้วค่อยเอาเหตุผลไปเคลียกัน เวิร์คสุดละฮะ สำหรับผมตอนที่คุยแล้วเราพลิกกลับมาชนะด้วยเหตุผลได้นี่โอเคกว่ามานั่งเถียงๆกันแล้วเธอยอมแพ้ตอนแรกอีก

ผมเลือกปล่อยให้อารมณ์เย็น จะมากกว่าหนึ่งวันช่างมัน ผมเป็นคนนึงที่อารม์ร้อนและมองตัวเองว่ามีเหตุผลนะ จนหลังจากที่รู้จักกับคนหลายๆคนและทำควารู้จักตัวเองมากขึ้นก็มาจบตรงที่ รอให้ไฟมันเย็นลงก่อนแล้วค่อยคุย เผลอๆเราอาจจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าทะเลาะกันเรื่องอะไร สุดท้ายก็หันมาคุยกันแบบประณีประนอมกันมากขึ้น ถ้ามันดีสุดเลยไม่ได้ก็ขอให้ปัญหาที่ที่เจออยู่ทะเลาลง ส่วนตัวผมคิดว่าไม่ได้อยากจะทำควารู้จักคนใหม่ อะไรที่เราไม่ผิดเราขอโทษก่อนก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยยังไงก็คือคนที่เราอยากใช้ชีวิตด้วยหนืหน่า ต้องขอบคุณด้วยแหละที่แฟนผมเขาพยายามทำอะไรหลายๆอย่างให้ดีขึ้น

ปล.ถ้ามันเป็นเรื่องที่คิดว่าเขาผิดหรือเขาควรปรับปรุงให้ดีขึ้นมากๆ ผมแนะนำให้เปลี่ยนวิธีพูดครับ บางคนต้องกดดัน บางคนต้องจริงจัง บางคนต้องสบายๆถึงจะเปิดใจฟัง คุณต้องเลือกแนวเอง อยากพัฒนาความสัมพันธ์ต้องเริ่มที่พัฒนาตัวเองครับ :)