คนรู้จักผมก็ทรงนี้นะ ตอนมันบอกก็รู้สึกโล่ง ผู้หญิงเสียใจมาก แต่เมื่อเวลาผ่านใช้สติไตร่ตรอง กลับพบว่าผู้ชายมันกลับเสียใจหนักกว่าผู้หญิง และผู้หญิงเขาก็ตัดใจ คำว่าตัดใจคือไม่กลับไปอีกแล้ว

ส่วนตัวผมว่าลองคุยกันก่อน ถ้าคุยแล้วไม่เวิรคก็ค่อยๆปรับลดความสัมพันธ์ มีช่องว่างให้กันและกัน ถ้ามันโอเคก็จบกันไป ถ้าคิดว่าไม่โอเค กลับมาคุยกันแล้วลองดูว่าบางอย่างสามารถปรับได้มั้ย ทั้งตัวเขาและตัวเรา

ถ้าอยู่ๆคุณไปบอกเลิกเขาเลย ผมว่าใจร้ายจัง 2 ปี มันก็นานนะสำหรับความรัก ใจเย็นๆลงก่อนครับ  

ทำใจลำบากจริงๆ แต่ก็ต้องแข็งใจตัดใจตั้งแต่เนิ่นๆ ซึ่งผมอะทำไม่ได้อะดิ จนมันเกินเลยไปละ


ตอนนี้คบกับแฟนมา 1ปี3เดือนละ ผมรู้ตัวตั้งแต่แรกๆแล้วว่าแฟนผมไม่ใช่สเป็คเลย ตอนแรกคือเป็นเพื่อนร่วมงาน เจอทุกวัน เธอชอบผมและพยายามให้ผมรักเธอนั่นแหละ ตอนแรกก็ปฎิเสธตลอดนะ จนหลังๆใจผมมันอ่อนมั้งเหมือนน้ำหยดหินทุกวันก็เริ่มกร่อน จนผมมีซัมติงเกินเลย หลังจากนั้นด้วยความที่ผมเป็นคนดีย์ ก็คบมาเรื่อยๆด้วยความสนิท ความรักมั้ง ทิ้งไม่ได้ด้วย ยอมรับว่าช่วงเวลานั้นคิดจะเลิกบ่อยโคตรๆ แต่จะเลิกตอนนั้นคือผมเลวแน่นอนอะแบบเหมือนได้แล้วทิ้ง มันเสียภาพความเป็นคนดีของผม

แต่เอาเถอะตอนนี้ผมรักแฟนผมมาก ไม่สเป็คก็ช่างมันละ ด้วยอายุ การงานด้วยมั้ง แฟนผมเป็นคนดี นิสัยดี ทุกอย่างดีหมดอะ ยกเว้นแค่ไม่ใช่สเป็คแค่นั้น ตอนนี้ก็คิดจะสร้างครอบครัว นี่แหละแม่ของลูก เป็นทั้งเพื่อนทั้งแฟน

กลัวใจตัวเองจะมีกิ๊กในอนาคตมากกว่า ถ้าเจอน่ารักๆเข้าหา ก็ต้องใจแข็ง ผมมันเป็นคนดีอยู่แล้ว