สมัยมหาลัยเยอะแยะเลย เปย์ไม่ลืมหูลืมตา ระแวง ขี้หึงมากๆๆ เคยไม่กลับบ้านกลับช่องเพราะเขาอ้อนให้อยู่หอเป็นเพื่อน บางครั้งใส่เสื้อนักศึกษาตัวเดิมถึงสองสามวันหรือต้องซื้อชุดนักศึกษาใหม่อีกชุดเลยเพราะอยู่หลายวันอยู่จนคุณอาโทรตามอ่ะ

แล้วพอกลับมานั่งย้อนคิดถึงอีกทีกรูทำเหี้ยอะไรว่ะเนี่ยยย

แต่แปลกพอเลิกแล้วต่อกันผมกลับไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรมากนะขนาดเป็นรักแรกนะ ไม่เฮิร์ทเป็นเดือนเป็นปีเหมือนใครๆๆ แค่ตื่นเช้ามาอีกวันก็กลับมาตัวเองเหมือนเดิม หรือมันเป็นแค่ความหลงเฉยๆก็เป็นได้ เพราะระหว่างที่คบกัน
ทุกอย่างเปลี่ยนตัวตนที่ไม่ใช่ตัวผมเอง

ถ้าเราทำแล้วไม่เป็นที่เดือดร้อนใครหรือสังคม ทำไปเถอะครับ เพื่อคนที่เรารัก

ถ้าผลมันออกมาดี คิดดูว่าจะได้ใจเขาขนาดไหน
แต่ถ้าไม่ดี ก็นั่นแหล่ะ ถือว่าเราได้ทำดีที่สุดให้คนคนนึงไปแล้วครับ ไม่ต้องเสียดายอะไร

ผิดเพราะรัก

เคยดูดบุรี่หมด 2 ซองภายในไม่กี่ชม.จากนั้นเลิกดูดบุหรี่เลย 555+

ผมโง่ตอนจีบนะ
ขับรถไปดูหน้าบ้านเขาทุกวันกระทั่งตอนกลางคืน
แบบว่าแค่ผ่านแค่เห็นทางเข้าก็มีความสุขละ
เปลืองน้ำมันก็เปลืองนะ ไกลพอควร
พอมานึกตอนนี้แล้วถือว่าโง่พอตัว 555
แต่ตอนนั้นมีความสุขจริง

อยากแชร์มั่งครับ

กับคนเก่า คบมา10ปี (ปัจจุบันผม29)
เลิกกันเพราะเค้าบอกรู้สึกว่าไม่ใช่

ง้ออยู่1เดือนเต็มๆ เพราะเชื่อว่าในฐานะลูกผู้ชายคนนึง มันก็ต้อง Fight for your own relationship

ทำทุกอย่างที่เสิชเจอในอินเตอร์เน็ต ที่ฟังดูเข้าท่า
ช่วงแรกยอมคุยเป็นเพื่อน
ไม่ว่าจะเป็นไปรอที่บ้าน ไปรอดักเจอที่ทำงาน
ซื้อของขวัญวันเกิดส่งไปให้ (เกือบ5หลัก)
อัดรูปทำหนังสือเขียนมือไปให้เกือบ300รูป (จากทั้งหมดเกือบ4000)

จนรู้ตัวว่า ตอนนั้นแม่งความทุกข์ชัดๆ รู้สึกว่าตัวเองโง่ครับ ไม่มีความสุขเลยจะทำไปทำไม
ก็หยุดครับ กลับมาดูแลตัวเอง โฟกัสกับสิ่งที่ทำ เวลาผ่านไปสัก6-7เดือน ตอนนี้แฮปปี้ดีครับ

ผมบล็อค IG Face Line ทุกอย่างของเค้าไปหมดแล้ว/ลบทุกรูปทิ้ง/ของขวัญที่เคยได้มาก็เก็บลงกล่อง
คิดซะว่า เก็บเค้าไว้ถึงจุดนั้น จุดที่เป็นความทรงจำดีๆ ช่วยกันเรียนหนังสือ จนจบมากันทั้งคู่


ตอนนี้ จีบคนใหม่ น่ารักมาก เป็นสาวเก่ง+ฉลาด ประเภทที่ไม่คิดว่าจะจีบติดเลยครับ
ยอดคนฟอลโล่ใน IG หลายพัน+
ปัจจุบันจีบติดแล้วรอเค้าสะกิดค่อยขอเป็นแฟนครับ

แต่โลกก็เล่นตลกกับชีวิตผมอยู่ดี
เพราะ เดทแรกอาสาขับรถไปส่งที่บ้าน
ตอนเค้าบอกทางกลับบ้านก็รู้สึกแปลกๆ

สุดท้าย บ้านว่าที่แฟนใหม่ กับ แฟนเก่า อยู่ซอยใหญ่เดียวกันครับ (ห่างกันประมาณ5นาที)
ทำใจ มองว่าเป็นเรื่องตลกไว้เล่าให้เพื่อนๆฟังแล้วครับ 55+

ง้อแฟนเก่า เพราะเพื่อนแฟนเก่าอยากให้ง้อครับ

รู้งี้ตอนนั้นเชื่อสัญชาตญาณตัวเองก็ดี ไปง้อก็เจ็บอยู่ดี

สุดท้ายบล็อคทั้งแฟนเก่าทั้งเพื่อนแฟนเก่านั้นแหละ

เคย
อยากไป รร ทุกวัน เพียงเพราะอยากเห็นหน้า ในตอนเช้า ของ ทุกๆวัน
ทั้งที่ ก็รู้ๆกันอยู่ ว่า เด็กที่ใหน อยากไป รร 555+

ต่อยกำแพงครับ

สรุป มือขวาบวมเป่ง ต้องไปหาหมอเข้าเฝือกอ่อน 2 สัปดาห์ หมอบอกกล้ามเนื้อมือขวาอักเสบ ปัจจุบันผ่านมา 6-7 ปีแล้ว ก็ยังมีอาการปวดๆมือขวาเป็นระยะๆถ้าใช้งานหนัก

คิดย้อนกลับไป ตูทำเพื่อ

ตอนเด็กๆมั้ง...ไปนั่งอยู่ใต้หอเค้าทั้งวันเพียงเพื่อจะได้เจอหน้าอีกสักครั้ง

ยอมเลือกคณะเรียนที่ไม่ได้ชอบ เพื่อที่จะได้เรียนที่เดียวกันกับแฟน