บอกไม่ถูก555

ประมาณว่า โดนแซวว่า ไม่มีใครคบ หรือ พอทำอะไรไม่ถูกใจเขา ก็โดนประมาณว่า ถึงว่าไม่มีเพื่อน อะไรทำนองนี้

คือ อดีตผมย้าย รร. บ่อย บวกนิสัยวัยเรียน ก็ ไม่ค่อย พูดมาก เข้ามหาลัย ก็ ระบบ ลงเรียน ก็อิสระ ไม่ต้องตามกันไป ทุกวิชา ทุกชั้นปี

ทีนี้ ก็เลยไม่ได้ ผูกพันธ์กับเพื่อนๆจริงจังเท่าไร เวลาผ่านไป จบออกมา ทำงาน ก็แยกย้าย ไม่ได้สานต่อ

แต่ถ้าว่าระดับคนรู้จักและสามารถขอความช่วยเหลือได้ ก็มีเยอะเลย เพียงแต่ ปัจจุบัน ไม่มีใครที่จะไปเที่ยว หรือ เจอกันตลอดๆแบบ หลายๆคน ที่มีเพื่อนให้ไปมาหาสู่

ผมก็ไม่อะไรนะ เวลาคนแซว แต่ก็คิดว่าแปลกหรือยังไง เลยอยากถามๆดูเผื่อมีท่านใดเป็นคล้ายๆกันครับ

ผมก็เพื่อนน้อยเหมือนกันครับ เพราะไม่ค่อยได้ออกไปสังสรรคกับใครต้องเซฟเงิน
ก่อนจบก็โดนดราม่าการเมืองโดนแบนออกกลุ่ม เลยเหลือเพื่อนที่คุยกันไม่กี่คน
ส่วนเพื่อนสนิทจริงๆ ที่ยังสนิทกันอยู่ปัจจุบันก็น่าจะเหลือแฟนผมคนเดียวที่คบกันตั้งแต่เรียนมหาลัย

ผมเพื่อนเยอะ เพื่อนเที่ยวเยอะ ตรงข้ามกลับท่าน แต่พอมีปัญหาแล้วเหมือนเหลือเพื่อนแท้ จริงๆ ไม่กี่คนเลย บางครั้งรู้สึกไม่เหลือใครด้วยจริงๆ ถึงว่าคำว่าเพื่อนนี้วัดกันตอนลำบากแล้วเหลือใครมากกว่า พอโตมาผมเน้นคุณภาพมากกว่าปริมาณ

ผมก็เพื่อนน้อยครับ ผมเลือกคบคน เพื่อนผมทุกคนตายแทนกันได้ ไปไหนไม่ต้องระวังหลัง อดีตโดนหักหลังมาเยอะ

ผมกลับชอบเพื่อนกินเพื่อนเที่ยวมากกว่า มันคุยกันง่ายดี
พร้อมก็ลุย ไม่พร้อมก็แยก

ผมไม่ต้องการเพื่อนเยอะ

เพื่อนจริงๆขอสักคน 2คนก็พอ

นอกนั้นคือสถานะคนรู้จัก

เอาไว้แลกเปลี่ยนผลประโยชน์กัน

ไม่ใช่ว่าเราจ้องจะหาผลประโชยน์จากเขานะ

แต่รู้จักคนหลายๆวงการมันดีจริงๆ

ผมก็ไม่ค่อยไม่มีเพื่อนกินเพื่อนเที่ยวเลยครับตั้งแต่เรียนจบมา

มีแค่แฟนที่จบมาด้วยกัน มีเพื่อนที่นานๆคุยกันก็ 2 - 3 คน

ก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไรนะครับ มีความสุขดี คงเพราะช่วยกันหาเงินจนหมดวันก็อยากกลับไปนอนแล้ว

เพื่อนก็แซวบ่อยนะ ว่าจะหากันแต่เงินไม่คิดจะหาเพื่อนเลยเหรอ

ถ้าเพื่อนน้อย แล้วคนที่มาแซวเรามันเป็นใครอ่ะครับ

ปกติคนเราจะแซวใครได้ มันก็ต้องสนิทกันประมาณนึงหรือเปล่า

ผมก็คล้ายๆท่านเลย ถ้าแค่ระดับคนรู้จักอะมีเยอะ

แต่ถ้าเพื่อน ที่เรียกได้ว่าเพื่อนจริงๆ คุยกันตลอด แชทหากันไปกินข้าวด้วยกันตลอด มีแค่ 4-5 คนเท่านั้นแหละ

ซึ่งถ้าแต่งงาน หรือมีงานอะไรผมก็จะเชิญแค่เพื่อนจริงๆเท่านั้น

อย่างถ้าผมจะแต่งงานเพื่อนเจ้าบ่าวคงมีแค่ 4-5 คนแค่นี้แหละ 555

ชีวิตผม คล้ายๆ จขท. เหมือนกัน แต่ผมเข้าใจ ว่าทำไม เพราะอะไร เราถึงเป็นเช่นนั้น นั้นเพราะเราเลือกที่จะเดินเส้นทางนี้เอง
พอเลือกเส้นทางชีวิตที่สันโดษ มันก็มีความสุขในการดำรงชีวิตไปอีกแบบนึง

ชีวิตก็แบบนี้ เป็นธรรมดา

โดนแซวผมเฉยๆครับ หลังๆนี่ไอคนแซวหลายๆคนอิจฉาผมที่ชอบอยู่คนเดียวด้วยซ้ำ

กลายเป็นบอกผมว่าอยู่คนเดียวโคตรสบายไม่มีใครมายุ่ง(เผือก) ไม่มีใครมาวุ่นวายเรื่องเงิน

ไม่มีใครเอาปัญหามาให้ เหมือนลอยตัวเหนือปัญหาชาวบ้านทุกอย่าง

คนที่ทำงานครับ ถ้าเรื่องปฏิสัมพันธ์ ผมไม่มีปัญหาและค่อนข้างเฟลนลี่กับทุกคนครับ คนรู้จักก็เยอะตามตัว

แต่คำว่าเพื่อน ให้เอามาจากวัยเรียน คือ ไม่ได้สานต่อเลย เหลือ 2 คนเองมั้ง แต่ก็ไม่ได้เจอกันบ่อยอยู่ดี 55

อย่าไปสนเลยครับ แค่คนรู้จักจะไปแคร์อะไร
เงียบไป ยิ้มๆ ไปตามมารยาทที่ดีก็พอครับ
ยิ่งเพื่อนที่ทำงานผมนี่ที่ผ่านมาหาดีๆ น้อย

ผมว่าไปทำงานก็เอาแค่เรื่องงานให้ดี อย่าทิ้งขว้างงานตัวเองก็พอครับ
เพื่อนน้อยเพื่อนมากไม่สำคัญอ่ะ เรากับเพื่อนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ก็พอ

สุดท้ายก็เหลือแต่ครอบครัวครับ

ผมก็มีเพื่อนน้อยนะ โดนแซวก็เฉยๆนะ ไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษครับ ให้เวลากับครอบครัวแทน