หลายๆท่านก็บอกไปเกือบหมดแล้ว ส่วนตัวผมขอเสริมส่วนที่เป็นผลิตภัณฑ์ที่เด่นของจังหวัด

คือ ผ้าคราม เป็นผ้าที่ย้อมสีครามสวยงามและของกินอีกอย่างคือ ไวน์หมากเม่า

ส่วนสาวๆ ก็ขาวเนียน ตามแบบเชื้อสายสาวเวียนนาม(ในตัวเมือง) แต่ไม่บึ้มบั้มนะครับ

ผมอยู่สกลละครับตอนนี้ เรียนอยู่นี้แล้วกลับมาทำงานอยู่นี้ยาวเลย กินหมานี่ก็กินกันอยู่นะแต่มันแพงกิโลละ500 ไม่ไหว เมืองธรรมะ น่าอยู่ สงบเรียบๆสบายๆ เดินทางสะดวกสบาย แต่ตอนนี้ซื้อขายเนื่อหมาไม่ได้แล้วโดนจับนะ แต่มันก็พอมีแหล่งอยู่ 555 ฝากเพื่อนอยู่ท่าแร่ซื้ออยู่555 ช่วงนี้หนองหาร แถวบ้านท่าวัดก็เริ่มมีแพให้นักท่องเที่ยวล่องแล้วล่องหนองหารบรรยากาศดีไม่แพ้ที่อื่นเลยนะ มาลองได้ครับ

ถ้าพูดถึงจังหวัดนี้อย่างแรกที่ผมนึกถึงคือ สาวๆขาวเนียน พูดจาเนิบๆ โดยรวมๆน่ารักจากที่เจอมาส่วนมาก

อย่ติดนครพนม

สกลก็คงดังเรื่องหมาอ่ะ เพื่อนผมเคยเล่าว่าป้ามันเคยทำ แต่ส่งนอกนะ ไม่ใช่ขายคนไทย แล้วก็แข่งขันกันรุนแรงมาก เล่นกันเอาถึงตาย แต่เหมือนตอนนี้จะเลิกทำแล้ว

ผมไม่ใช่คนสกล แต่เคยอยู่สกล 4 ปี แต่แม่เพิ่งซื้อบ้านที่สกล
คนก็ชอบมาถามเหมือนกันว่าคนสกลกินหมาจริงมั้ย ผมก็ตอบไปว่าคนสกลไม่กิน แต่ผมกิน
เอาจริงก็ ไม่ใช่อำเภอ อำเภอนึงกินนะ แค่หมู่บ้านเดียวที่โดนว่าเพราะหมู่บ้านนั้นอยู่อำเภอเมือง แต่ที่เคยไปคือมันก็นิดเดียวนะ
ซึ่งพอไปอยู่ที่สกลจริงๆ คนสกลก็ชอบเหยียดคนที่นั่นย่อยไปอีกทีนะว่ากินหมา

ตรงนั้นมีชุมชนคริสที่ประดับไฟตามบ้านสวยๆ ช่วงคริสมาตผมก็เคยไปบ้าง

เอาจริงสกลมีของกินดีๆ เยอะมาก เนื้อโพนยางคำ วิลลี่แหนมเนือง ปากหม้อปารีส ไก่ย่างพังโคน อะไรอีกหลายอย่างเลยครับ

เป็นเมืองที่น่าอยู่นะ สงบๆเรียบๆดี วัดวาอาราม ก็มีเยอะ ชุมชนคริสต์ก็สงบดี (บ้านเพื่อนอยู่ติดกับบ้านโบราณ)
ติดอย่างเดียวที่เคยไปมาคือ จุดวัดความเร็ว จะเยอะไปไหน เผลอเหยียบไม่ได้เลย 5555

ยืนตระหง่านฟ้าแผ่ไพศาลทิวยาวยอดสูง
สง่าภูพานมิ่งขวัญคู่หล้าแหล่งไทย

เคยไปครั้งเดียวรับปริญญาในหอประชุมรูปเครื่องบิน

เป็นจังหวัดที่สงบมากๆครับ ประมาณบ่ายๆช่วงเสาร์-อาทิตย์นี่ ก็เงียบมากแล้วครับ

เนื้อหมาหายากแล้วครับ กฏหมายคุมไว แต่มีหาได้ครับ
ตัวเมืองใหญ่
ศูนย์กลางรับปริญญา
ม.ราชภัฏ
ม.เกษตร
อากาศดี
ภูพานราชนิเวศ
พญานาค
หนองหาน
ขนมจีนราดซอสพริก
ตลาดท่าแร่