ขับรถก็ต้องมีสติ ระวังรถ ระวังคน
โดยเฉพาะต่างจังหวัด ถ้าคุณขับเส้นที่ไม่มีไฟถนน ต้องระวังมากขึ้นหลายเท่า รถยนต์ รถจักรยานยนต์ที่ไฟท้ายเสีย มองไม่เห็นเนี่ยเจอเป็นระยะ บ่อยมากๆจนน่าตกใจ

ผีมันจะทำอะไรคุณได้ครับ กลัวอะไร ไว้เห็นค่อยกลัวก็ได้ อันนี้ไม่เห็นไม่เคยเจอ กลัวกันจัง

ขับขึ้นเหนือ 3 ครั้ง ออกตอนกลางคืนทุกครั้ง วิ่งพหลฯ สายเอเชีย สบาย ตรงอย่างเดียว

มีช่วงพ้น อ.เมือง ตาก ไป ถนนมืดมาก เจอรถคันนึง ขับเกาะตามไปเลย

แต่แกขับเร็วมาก ตามไม่ทัน

สำหรับผมออกทริปBBคนเดียวบ่อยๆ จะมีเส้นเดียวที่ต้องขี่กลางวันเท่านั้น
เส้นนั้นคือ ตาก-ท่าสองยาง-แม่สะเรียง-ขุนยวม-แม่ฮ่องสอน เคยติดรถน้องไปดูดอกบัวตองที่ขุนยวม ช่วงกลางคืนเปลี่ยวมาก มืด มีแต่ป่า บางช่วงเป็นขอบชายแดน ขึ้นเขาลงเขา ผ่านอุทยานต่างๆ ปั๊มก็ไม่มี ขับไปหลอนไป แต่วิวสวยนะครับถ้ามาช่วงกลางวัน...ส่วนที่gpsพาหลงจากเชียงรายมาอำเภอสอง...ผมเคยใช้สองเส้นทาง บ้านเกิดผมอยู่เชียงคำ จ.พะเยา เลยใช้บ่อย
เส้นทางแรกก็ทางหลัก แพร่ สอง งาว พะเยา เชียงราย...เส้นนี้รถชนกันบ่อยเมื่อก่อนถนนเป็นเลนสวนกันบนป่าเขา
ล่าสุดเมื่อสองปีก่อนกำลังขยายถนนครับ
ตอนนี้คงเสร็จแล้วมั้งครับ พ่อผมเคยขับรถตกเขาแถวนี้มาแล้ว...ส่วนอีกเส้นทางซึ่งกลายเป็นทางที่ผมใช้ประจำแล้วเวลามาจากแพร่เลี้ยวเข้าอำเภอสอง ขับต่อไปเชียงม่วน ปง เชียงคำ เชียงราย.
ทางนี้รถน้อย เปลี่ยวแต่สะดวกดีนะครับ
เหมาะกับรถBB ถนนบางช่วงแคบเป็นเลนสวนกัน.

มันมีอีกเส้นครับ จากงาว มาอำเภอสอง เห็นเขียนว่าถนนวังซ้าย สายเก่า

จากการฟังเรื่องผีๆเขาบอกว่าเส้นลำปาง-ตากครับ

เส้นทาง ตัวเมือง สุราษ - พุนพิน ไปส่งแฟนเมื่อประมาณ 8 ปีทีแล้ว ขากลับกำลังจะเข้าเมือง พัก โรงแรมเดอะวัน ไม่ค่อยชินเส้นทาง เลย ใช้ Google Map ยุคนั้น หลังจากเข้า เส้นหลัก มันก็ให้เลี้ยวเข้าซอยแปลกๆ แต่เราก็เข้าไป เพราะ ไม่ค่อยรู้เส้นทางในตอนนั้น เข้าไปในซอย 2 เลน มืดตลอดเส้นได้สัก 20 นาที เจอถนน ที่เป็นต้นไม้ขึ้นกลางถนน หน้าต้นไม้มีศาลพร้อมเครื่องไหว้ตั้งอยู่เต็มเลย ขับเลยต้นไม้นั่นไปอีก ครึ่งชั่วโมง เจอวัด แล้วก็ ทางตัน!!!!! เป็นทุ่งหญ้าคาสูงเท่าตัว ใน Google Map บอกถึงแล้วด้วย จุดหมายของคุณ อยู่ขวามือ

แต่ในความโชคร้ายมีเรื่องให้หนักใจต่อ ในวัดจัดงานวัดขนาดเล็กพอดี เขียนป้ายใหญ่โตเลย งานทำบุญเดือนสิบ วัด.... มีร้านค้า ประมาณ 5-6 ร้าน พร้อมเวที แต่เวทีไม่มีคนดู มีแต่เครื่องดนตรีตั้งไว้
ตอนแรกดีใจ ถ้ามืดๆแล้วทางตัน คงสติหายไปแล้ว เจองานวัดคิดในใจยังดีวะ ลงจากรถ แล้วเดินไปถามร้านค้าร้านแรกไปร้านขายน้ำผลไม้ ถามว่าจะเข้าเมืองสุราษ นี่มาผิดทางแล้วใช่มั้ย ร้านแรก แม่ค้าสองคน ยืนนิ่งไม่ตอบอะไรเลย ยืนนิ่งแบบนิ่งเลยอ่ะ ชิบหายแล้วทีนี้ เดินไปถามร้านที่สอง ถ้าจำไม่ผิดร้านขายขนมแห้ง ถามคำถามเดิม สรุปแม่ค้านิ่ง นิ่งเหมือนร้านแรกเลย ทีนี้คิดไว้ในใจว่าโดนของแล้วละกู เตรียมจะวิ่ง อยู่ดีๆ มีแม่ค้าโผล่มาจากใต้ร้าน เหมือนเมื่อกี้แกนั่งอยู่ หญิงแก่มีอายุแล้ว ทาแป้งขาวทั้งหน้า บอกว่า ลูกมาผิดทางแล้ว น่าจะหลง ขับออกไปถนนใหญ่เลยนะ ดึกแล้วรีบกลับทางแถวนี้มันอันตราย ผมก็ยกมือไหว้แล้ว ถอยรถ ขับออกไป ใ้ชเวลานานกว่าเวลาเข้าไปมาก ใช้เวลาออกมาประมาณ ชั่วโมงนิดๆ ทั้งที่ไปเร็วมาก ผ่านต้นไม้กลางถนนเหมือนเดิม

เนื่องจากช่วงนั้น ทำงานไปกลับ สุราษ บ่อย กลางวัน ก็ไปถามหาวัด เพื่อจะทำบุญ จำซอยไม่ค่อยได้ ก็ถาชาวบ้านแถวนั้นดู ก็บอกไม่รู้จักวัด หรือ บอกว่ามีวัดแต่ไม่จัดงานในวัดนั้นแน่นอน แต่รู้จักถนนที่มี ต้นไม้ผ่ากลางถนน สรุปตอนนี้ยังหาข้อสรุปไม่ได้ ไม่ได้ไปตามหาวัดต่อ เพราะ ไม่ได้ว่างเข้าไปดู หรือ ใจไม่กล้าพอ แต่รับรองว่าไม่เมาไม่เบลอแน่นอน......หรือว่า ช่วงนั้น เป็นช่วงทำบุญเดือนสิบพอดี

ลองหาดู ถนนต้นงิ้วนางไม้