คือผมเคยไปยืมเงินมัน 15000 ตอนนั้นผมจะย้ายหอ เเล้วคราวนี้เงินมัดจำไม่พอ เลยโทไปขอยืมมัน บอกมันจะยืม 1 อาทิตย์ คืนสิ้นเดือน

เพราะเงินเดือนจะออก คราวนี้ มันบอกไม่มีปัญหาอะไร ผมเลยโอเคย้ายของออกเลย เพราะได้เงินจากมันละ ก้อบอกเจ้าของหอเลยว่าจะย้ายออก

พอดีตอนนั้นที่อยากออก เพราะรู้สึกไม่ชอบเจ้าของหอเก่าหลายอย่าง คราวนี้วันย้ายหอผมเลยย้ายของออกไปเลยโดยที่ยังไม่ได้เงินเพื่อน เเต่มั่นใจว่าได้ชัวร์เพราะมันรับปากเเล้วว่าจะโอนมาเย็นๆ

จริงๆมันบอกจะมาช่วยขนของย้ายหอด้วยซ้ำ เเต่ผมบอกไม่เป็นไร ของผมน้อย เอาไว้ ย้ายเสดค่อยมาหานั่งกินเบีย กินอะไรกันก้อได้ หอเก่ามันก้อเคยมานอนนะ พอผมย้ายเสด ก้อบอกเจ้าของหอใหม่ว่า เดวเยนๆจะโอนเงินให้ครบนะครับ จากยอด 40000

ผมให้ไปละ 25000 เหลือ 15000 จากเพื่อนนี่ละ พอเยนผมโทไปมันก้อเงียบไม่รับ ผมก้อเครียดละ เพราะย้ายของมาเเล้วเเต่เงินยังจ่ายไม่ครบ ตอนเช้าก้อยังโทคุยกับมันยุเลยนะว่า เออย้ายเสดละนะ

มันยังบอกเออเงินไม่มีปัญหาอะไร พอมันเงียบไปผมเลยโทไปหามันอีกรอบมันบอกว่า จิงๆมันจะเอาเงินส่วนกลางของ บ. มาให้ยืม ถ้าจะเอาไปต้องทำสัญญาเงินกู้จิงจังเลย

พอผมได้ยินแบบนี้ ก็อึ้ง เพราะผมไ่ม่คิดว่ามันจะเอาเงิน บ. มาให้เพราะเเค่ 15000 สรุปผมเลยบอกว่าจะ เอา เพราะตอนนั้นไม่มีเเล้วจิงๅ เซ็นก้อเซ็น พอตอนเยนมันก้อเงียบไปอีก

จนผมต้องให้เงินเค้าละ เลยโทไปหามันว่ายังไง สรุปคือ มันไม่ให้ มันบอกว่า เพื่อนอีกคน ( คนนี้ก็เป็นเพื่อนผมด้วยตอน ม ปลาย ) บอกว่าไม่ให้ พอได้ยินเเบบนั้นผมก็โกรธนะ เเต่ยังใจเย็นละบอกมันว่า เมิงรู้ไหม

ที่เมิงไม่ให้กรู ยืม กรูไม่ได้โกรธเมิงเลยสักนิด ที่กุโกรธคือเมิงมาบอกจะให้กรูเเล้วเมิงไม่ให้ เเถมกรูยังย้ายของไปเเล้วด้วย ถ้าเค้าเกิดไม่ให้อยู่เเล้วให้ออกเลยจะทำยังไง เวลานั้นก้อหาห้องลำบาก เงินมาจิงๆเเต่ของละ (ผมไม่มีรถด้วย)

อีกอย่างผมยืมมันเเค่ 1 วีค เเละที่ทำงานผมก้อมีตัวตน ตามได้ ที่อยู่ ผมมันก็รู้ เลยบอกมันไปแบบนี้ ที่โกรธไม่ได้โกรธเพราะเรื่องไม่ให้ยืม จิงๆก่อนหน้านี้ ก้อไปยืมเพื่อนอีกคน สนิทเหมือนกัน

มันไม่ให้มันบอกมันมีนะ เเต่ให้ยืมละกลัวเสียกัน ผมก้อบอกเออ ไม่เป็นไร เข้าใจโว้ย ละก้อคุยกันเล่นเหมือนเดิมมันบอกว่ามันก็จะมาหานะ (ห้องใหม่)

ย้อนกลับมาเพื่อนคนที่จะยืมเงิน พอมันได้ยินที่ผมบอก มันก้อพูดเถียงกลับมาเหมือนกัน เเต่สรุปคือ ก้อสายขาดไป จากวันนั้นถึงวันนี้ ยังไม่มีการติดต่อใดๆ กันเลยครับ ช่วงหลังๆเราอาจจะเจอกันน้อยลงเพราะเรืองงานเเต่ก้อจะติดต่อกันอยู่ตลอด


ตอนนี้ไม่เลย ตัวผมก้อไม่ได้ทักมันไปเหมือนกัน เพราะวันนั้นผมคิดว่าผมพูดดีๆกับมันนะ อย่างเปิดใจเเละเข้าใจ หรือมันคิดว่า ผมมายืมเงินมัน จะพูดอะไรไม่ได้เลยหรอ

เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรดีคับกับประเด็นนี้ ควรยังไงต่อ บอกตรงๆ ผมก็เสียดายความสัมพันธ์แบบนี้ เพื่อนคนนึงเลย

ปล.กับเพื่อนคนนี้ เราคบกันมาได้ 17-18 ปีละคับ ผ่านอะไรด้วยกันมาโคตรเยอะ

ปล.2 เพื่อนผมมีเงินส่วนตัวเเน่นอน เงินเดือนมัน เป็นเเสน (ผมถึงกล้ายืมด้วยส่วนนึง)

เเต่มันกลับอ้างว่าจะเอาเงิน บริษัทเลยต้องบอกเพื่อนอีกคน

(ซึ่งเพื่อนคนนี้ไม่ถูกกับผม ยังไงถ้ามันรู้ก้อคงไม่ให้อยู่เเล้ว ยิ่งทำผมเสียความรู้สึกไปใหญ่) ไม่ให้ก้อน่าจะบอกเเต่เเรกจะได้ไม่ย้ายห้อง
รอเงินเดือนก่อน

ปล.3 สรุปผมเลยไปคุยกับเจ้าของหอตรงๆ ละเค้าก้อเข้าใจรอถึงสิ้นเดือนได้

จริงๆสมัยเรียน มหาลัย(เราเรียนคนละ ม. เเต่บ้านใกล้กันก็เลยเจอกันเหมือนเดิม)

เราเคยพูดกันว่า เคยบอกกันไว้ว่า เเม้เเต่เรื่องเงินระหว่างเราก้อไม่มีอะไรต้องโกรธกัน
แต่คำพูดพวกนั่นมันก็เป็นเเค่คำพวกโลกสวยของเด็กสมัยนั้นสินะ ที่ยังไม่รู้ว่าชีวิตจริงๆตอนโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่เเล้วมันโหดร้ายเพียงใด...

ไม่มี

มีสิทธิ์โกรธ ที่เพื่อนสัญญาแล้วไม่ทำตาม

แต่ไม่มีสิทธิ์โกรธ ที่เข้าไม่ให้ยืมเงินครับ

เข้ามาอ่านฮะ

เอาจริงๆ จังหวะพวกนี้ คนที่คาดไม่ถึงมักให้ยืม

เพื่อนมันขาดกันไม่กี่เรื่องหรอก .... สำหรับผู้ชาย ก็ไม่เงิน ก็ผู้หญิงมั่ง

เพราะงั้นผมก็ไม่เคยให้เพื่อนยืมเงินนะ หลังจากที่เคยให้แล้วมันก็ชิ่ง ผมก็คุยกับมันอยู่นะแต่ไม่ทวงอีก และ ไม่หวังว่ามันจะคืนด้วย

ก็เลย ไม่กะให้คนอื่นยืมอีก จะได้ไม่เสียเพื่อน

ถ้าไม่ให้ยืมก็ควรบอกตั้งแต่แรกน่ะครับ ไม่ใช่ จะให้ยืม พอจะถึงเวลาบอกไม่ให้ล่ะ

แบบนี้เสียคำพูดมาก

แบบนี้เป็นผมคงห่างๆไปล่ะครับ

ฉันว่าอย่าหวังอะไรมากมายกับคำว่าสนิทมาหลายสิบปี ผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ บางทีมันอาจจะเป็นเราเองที่คิดว่าเวลาพวกนั้นมันมีค่าอยู่ฝ่ายเดียว

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนดีที่สุดนะพ่อหนุ่ม

ตัดประเด็นเรื่องควรยืมไม่ควรนะ

ไม่ให้ก็ควรบอกก่อนแต่แรกจะดีกว่า

เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใคร แต่ถ้าไม่มีทำไมไม่บอกแต่แรก ไม่ให้ก็บอกมาจบ สุดท้ายพึ่งตัวเองเถอะครับ

ปล.ผมมีเพื่อนคนนึง คบกันมาบ้านห่างกันสองหลัง เคยช่วยสารพัด แม้กระทั่งฝากงานให้ กินเที่ยวออกให้หมด มีวันนึงเงินขาด 500 ต้องใช้ด่วนจริงๆคืนตอนเย็น เลยยืมมันไป มันบอกไม่มีเลย ทั้งๆที่ชีวิตในเฟสกินเที่ยวทะเล ออกทริปบิ๊กไบท์ ผมบอกไม่เป็นไร ตอนเย็นบังเอิญไปเจอในห้าง พาเมียช๊อปปิ้งในห้าง ผมก็เลย ไม่เข้าไปทักก็ถือซะว่าครั้งนึงพอ..

ปล.3 สรุปผมเลยไปคุยกับเจ้าของหอตรงๆ ละเค้าก้อเข้าใจรอถึงสิ้นเดือนได้

อันนี้ต้องมาก่อนเลย

จัดการที่เราก่อน ค่อยไปถึงคนอื่น

แต่ไอเรื่อง กลับไปกลับมานี่เสียการเสียงาน ไม่ไหวจริงๆ

ไม่ให้จะได้ไปหาที่อื่นต่อ

มีสิทธิ์โกรธ ที่เพื่อนสัญญาแล้วไม่ทำตาม

แต่ไม่มีสิทธิ์โกรธ ที่เข้าไม่ให้ยืมเงินครับ

ยังไงดี

ผมว่าเพื่อนผิดที่บอกจะให้ยืมแต่ไม่ให้อ่ะ
แต่ยืม 15000 ก็เยอะจริงๆนะสำหรับผม เป็นผมก็คงลำบากใจจะปฏิเสธอ่ะเพราะคบกันมาหลายปี
อยากให้ทำสัญญากู้ยืมก็กลัวเดี๊ยวหาว่าไม่ไว้ใจเลยอ้างบริษัทมากกว่าถ้าให้ผมเดานะ

ไม่ให้ควรบอกไม่ให้ แบบนี้ถ้าเป็นผมก็คงไม่โอเคหรอก เงินอะเรื่องขี้หมา เป็นเพื่อนกันควรรักษาคำพูดด้วยในทุกเรื่องนั่นแหละ

ปล.คุณแน่ใจหรอว่าเค้าคิดว่าคุณเป็นเพื่อนสนิท ดูแล้วไม่น่าใช่นะ

ถือเป็นบทเรียน ผมว่าท่านก็ใจร้อนไปเรื่องตัดสินใจย้ายออกโดยที่เงินไม่ถึงมือ อาจจะเพราะไว้ใจเพื่อนมากไป

นี่ดีนะเจ้าของหอยังให้จ่ายทีหลัง ถ้าเจอเข้มๆนี่ งานหยาบเลย

เป็นเรื่องของการผิดคำพูดมากกว่า เรื่องเงินผมกับเพื่อนสนิทผลัดกันยืมเวลาขัดสนกันจริง ๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไร

ที่สำคัญโตกันแล้ว วัยทำงานเรื่องเงินมันต้องชัดเจน ได้คือได้ ไม่ได้ก็บอกตามความเป็นจริง คนที่ขอยืมจะได้วางแผนถูก

จริงๆก็เข้าใจนะครับที่โกรธ ตอนแรกบอกยืมได้แน่ๆ แต่แล้วก็มากลับคํานาทีสุดท้าย เป็นใครก็โกรธ

แต่ถ้าเป็นผมคงอดทนรอเงินเดือนตัวเองออกแล้วค่อยย้ายหอ เสียเพื่อนเพราะเรื่องเงินนี่ไม่คุ้มจริงๆครับ โดยเฉพาะถ้าเป็นฝ่ายเราที่ไปยืมเค้า