สำหรับท่าน มีความเหมือนหรือต่างกันยังไงบ้างครับ

ต่างนะครับต่างมากๆเลย
สำหรับผมประถม เน้นไปที่ตัวเองมากหน่อย กับเพื่อนฝูงไม่ได้จดจำอะไรมาก
มัธยม มันเน้นไปที่ทั้งตัวเองและเพื่อน วัยกำลังโต จะผูกพันกว่าประถมมากๆ
มหาลัย ขึ้นอยู่กับคนที่เจอ เพราะโตแล้ว ถ้าผูกพันคือเรื่อยๆไปจนแก่ ถ้าเจอไม่โอเคมาก
เราก็ยังมีเพื่อนมัธยม และเพื่อนมหาลัยส่วนใหญ่มันก็ คือ เพื่อนในสายงานเดียวกันทั้งนั้น
แต่มัธยม-มหาลัย มีความเหมือนกันตรงที่ อาจจะรู้จัก และผูกพันไปจนแก่ไปด้วยกันได้

ประถม- ไม่ค่อยได้เจอแต่ผูกพันธ์มาก ทุกวันนี้ก็ยังช่วยเหลือกันอยู่
เพราะบ้านใกล้ๆกัน สนิทจนถึงตายายเลย

มัธยม- สนิทเยอะเพราะผมทำกิจกรรมเยอะตั้งแต่ ม.1 แต่ความผูกพันธ์น้อยที่สุด
ในยุควันเรียนละ

มหาวิทยาลัย - เพื่อนรุ่นนี้คือที่สุดของทุกด้าน

ทำงาน - ไม่นับเพื่อนที่รู้จักมาก่อนนะ ถ้าเอาที่รู้จักใหม่ขอไม่นับเป็นเพื่อนครับ

ประถม - จำไม่ได้ละ

มัธยม - จำไม่ได้

มหาลัย - ขาดการติดต่อ ลืมไปสัก 80% ละ

ทำงาน - ไม่มีเพื่อน ส่วนมากต่างวัยกันมาก เรียกว่าเป็นผู้ใหญ่ทีเคารพมากกว่า

ประถม มัธยม มหาลัย - ถ้านับตอนนี้ ผมเรียกว่าเพื่อนได้เต็มปาก
ทำงาน - ไม่ใส่คำว่าเพื่อนละกัน เรียกว่า คนทำงานร่วมกันดีกว่า

ประถม - สนิท ณ แค่ช่วงเรียน แต่ไม่ได้ติดต่อกันเท่าไหร่

มัธยม - สนิทที่สุด / ไปนอนค้างบ้าน / ติดต่อกันจนถึงปัจจุบัน

มหาลัย - สนิท ณ แค่ในมหาลัย เพราะว่ามาจากคนละจังหวัด ไม่ได้ติดต่อกันแล้ว

ประถม - เฉยๆมาก มันเหมือนไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่

มัธยม - สนิทกันมากกว่ามหาลัยอีก มันเหมือนผ่านอะไรมาเยอะมาก

มหาลัย - สนิทระดับนึงแต่มันไม่สนิทเท่าเพื่อนมัธยม

ทำงาน - เฉยๆ เข้าใจแหละว่ามันจะเป็นกลุ่มเพื่อนที่เข้ามาในช่วงสุดท้ายของชีวิตละแหละ แต่ด้วยความที่มันต้องทำงาน มันมีอะไรหลายๆอย่างที่สนิทใจไม่ได้

ให้เลือกจากทั้งหมด เลือกเพื่อนมัธยม

ประถม - หายเกือบ 100% (ผมย้าย รร. 3 รอบ)
มัธยม - ปึ้กเหมือนเดิม เจอกันแต่ละครั้งทุกอย่างเหมือนเดิม
มหาลัย - เหลือแต่สนิทจริงๆ

ส่วนตัวของผม

ประถม - เรียกว่าหายไปแล้วดีกว่า บางคนก็ยังเห็นหน้าบ้าง แต่ก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้อแล้ว

มัธยมต้น - ไม่ค่อยน่าจดจำเท่าไหร่ เรียกว่าช่วงหลุมดำชีวิต เพื่อนไม่ค่อยมี มีที่สนิทอยู่คนนึงที่ยังคุยกัน ไปเที่ยวกัน ไปดูคอนกัน เพราะรสนิยมใกล้เคียงกันมั้ง

มัธยมปลาย - พวกนี้ยังเจอกันบ่อยสุด น่าจะเรียกว่าเหนียวแน่นสุดก็ได้มั้ง เล่นเกมด้วยกัน ไปงานแต่งพวกมัน

มหาลัย - เรียกว่าพีคสุดในชีวิต ใช้ชีวิตกันโคตรมัน ลุยเป็นลุย เรื้อนเป็นเรื้อน ด้วยความเป็นน้องในหมู่พวกรุ่นพี่ เลยจะถูกเอ็นดูพิเศษ (ส่วนใหญ่ผมสนิทกับพวกระดับรุ่นพี่ ผมเลยนับเป็น เพื่อนรุ่นพี่) ตอนนี้ยังมีติดต่อกันอยู่ แต่ด้วยความที่พวกเขาเป็นคน ตจว. เลยลำบากที่จะเจอกัน มีแค่ คนสองคนที่ยังพอเจอได้บ้าง

ทำงาน - ถ้านับ บ.เก่าๆ ก็ไม่ต่างจากช่วงหลุมดำของชีวิต แต่ถ้านับปัจจุบันก็เป็นกลุ่มเพื่อนที่คุยบ่อยสุด ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยสุดในตอนนี้ ด้วยอะไรหลายๆ อย่างแม่งโคตรคลิ๊ก ด้วยเคมีของแต่ละคนในแผนกมันกลมกล่อมไม่มีอีโก้ด้วยละมั้ง มันเลยเป็นสนิทใจกันโดยปริยาย

-ประถมจำไม่ได้
-มัธยมสนุกมาก แต่เราไม่ได้สนิทมากอะไร จบก็แยกย้าย แต่ตอนเรียนมหาลัยยังไปเที่ยวด้วยกันบ้าง สนุกดีนะ
-มหาลัยนี่เรียกได้ว่าใช้ชีวิตด้วยกันเยอะมาก สนิทที่สุดละ ใช้ชีวิตด้วยกันทั้งในและนอกมหาลัย
-วัยทำงานนี่แล้วใหญ่ ไม่สนิทมากนอกเวลางาน เพราะเป็นผู้ใหญ่มีชีวิตส่วนตัวเว้นที่ว่างระหว่างกัน แต่ถ้าทำงานหรือไปกินเลี้ยงหลังเลิกงานสนุกมากก

ประถม - ถ้าไม่ใช่เพื่อนแถวบ้าน แทบจะลืมไปหมดละ
มัธยม - เป็นช่วงที่สนุกมาก ผ่านไรกันมาเยอะ
มหาลัย - สนิทกันในกลุ่มมากกว่า ไม่สนิทกับทุกคนเหมือนมัธยมแต่เป็นช่วงที่รู้สึกว่า ถ้าสนิทกับใครมันสนิทกว่าสมัยมัธยมเพราะมันเป็นช่วงที่แทบจะอยู่ด้วยกันเกือบ 24 ชม.

ประถม - ผมจำเพื่อนได้บ้าง แต่เพื่อนน่าจะจำผมไม่ได้ unknown พอสมควร555
มัธยม - ม.ต้น ก็ไม่ได้สนิทมาก ตอนนั้นที่บ้านไม่ให้ออกไปเที่ยวนอกบ้านเยอะ เลิกเรียนแล้วต้องกลับบ้านเลย
- ม.ปลาย กลุ่มเพื่อนสนิทที่สุดในชีวิตเลย โคตรบ้า55555
มหาลัย - เรียนหนัก เหมือนช่วยกันเรียนมากกว่า เรียนจบก็แยกย้าย

ไม่มีเพื่อนประถม มีแต่มัธยม มหาลัยไม่มี ที่ทำงานไม่มี

ประถม ขาดการติดต่อไปแล้ว เคยได้เจอกันตอนวัยรุ่นนิดหน่อย

มัธยม ก็มีเพื่อนสนิทบ้าง นัดเจอได้

มหาลัย สนิทที่สุดเลย ถ้าอยากไปเที่ยวกับกลุ่มไหนที่สุดก็ต้องกลุ่มนี้แหละ

ทำงาน ก็ดีนะ เป็นเพื่อนที่ผมมองว่าเป็นเพื่อนจริงๆ คุยได้ เล่นได้ เฮฮา แต่นอกเวลางานก็จะไม่ค่อยเจอ

เพื่อนประถม จะไว้คุยปรึกษาเรื่องชีวิตส่วนตัวกันมากกว่า มีแต่สาระและความจริงใจ


เพื่อนมัธยม(ที่อยู่แถวบ้าน) คุยได้ทุกเรื่อง ส่วนมากจะเรื่องทั่วๆไป และ เรื่องไร้สาระ เพราะอยู่กับพวกนี้จะรู้สึกว่าตัวเองไม่แก่ เหมือนยังเป็นเด็กอยู่ตลอด


เพื่อนมัธยม(ที่โรงเรียน) คุยแต่เรื่องอวด อวดทุกอย่าง แต่พอนัดกินเหล้า ตอนเรียกเก็บเงิน หนีหาย...


เพื่อนอาชีวะ คุยเรื่องงานซะส่วนใหญ่ เพราะจบมาเป็นนายช่าง วิศวะ ผญบ. นานๆจะเจอกันที ดื่มทีจัดหนัก แย่งกันจ่ายเงิน พวกนี้ความจริงใจเยอะมาก เวลาเพื่อนลำบากจะช่วยกันประคองไว้เสมอ


เพื่อนวัยทำงาน แทบไม่ได้คุย มีแค่fbไว้อัพเดทเรื่องราวซึ่งกันและกันซะมากกว่า