เคยไหม เวลาคุณซื้อของฝากเพื่อน หรือคนร่วมงาน แล้วเค้าไม่สนใจแล้วเสียของไปเปล่าๆเลย
ส่วนใหญ่มักจะเป้นพวกขนม ครั้งนึงผมเคยซื้อช็อคโกแลตจากญี่ปุ่นอย่างดีมาฝากที่ทำงานเลย(royce) มาให้สองกล่อง เพราะเห็นว่ามีหลายคนเค้าชอบกินช็อคโกแลตกัน พอผ่านไปเดือนนึง มาเปิดตู้เย็นเอ้า ยังเหลืออยู่เพียบเลย ไม่มีใครกินก็ไม่บอก เราก็เสียดายของมันแพงด้วย จะเอากลับบ้านมาก็กะไรอยู่เพราะบอกให้ไปแล้ว หรือเคยซื้อของใช้ให้แม่ เป็นพวกอุปกรณ์ทำครัว พอกลับไปเยี่ยมบ้าน แม่บอกเอาไปให้ญาติแล้ว เพราะบ้านเค้ามีงานเลี้ยง แล้วก็ยังไม่ได้เอามาคืนด้วย หลังๆเริ่มเบื่อ ไม่อยากซื้อของมาฝากใครแล้ว

ไม่เป็นไรหรอกท่าน เราซื้อฝากด้วยใจ เค้าจะเอาไปทำอะไร ไม่เป็นไรหรอก

บางทีเรื่องของกิน ฝากหลายๆ คนมันมีความเกรงใจ ไม่กล้ากินกันก็มีนะครับ เลยเหลืออะไรแบบนี้ ผมก็เป็น 5555

หรือต่อให้เค้าไม่ชอบจริงๆ ก็ถือว่าเราตั้งใจให้แล้วแหละท่าน แต่เค้าก็รู้แหละว่าท่านตั้งใจให้อะ

บางทีแบบ นศ ฝึกงานเค้าก็พยายามหาของฝากมาให้นะครับ แบบก็ขนมง่ายๆ ซึ่งผมก็ไม่ได้ชอบแหละ แต่ก็รู้ว่าคนให้เค้าตั้งใจให้ ผมก็เอากลับห้องไปไม่ให้เห็น แต่อันนั้นมันให้ผมตรงๆ คนเดียวเลยทำได้ แต่ถ้าให้รวมๆ ผมก็คงไม่กล้าเหมือนกัน

มีบ้าง แต่เฟลไม่นาน

ตู้เย็นที่ทำงานเนี่ย แช่ลืม ขอบอกเลย

คราวหลังซื้อพวกของฝากที่เขาแยกเป็นชิ้นๆครับ จะได้ให้เรียงคนเลย

royce มันแชร์ลำบาก ต่างคนต่างเกรงใจไม่กล้ากิน ถ้าจะให้ก็ต้องคนละกล่องเลย

คุณหน้าที่เป็น ผู้ให้ ได้สมบูรณ์แบบแล้วครับ

เรื่องช็อกโกแลตไม่แปลกครับเพราะเอาให้เป็นกล่องแบบเป็นของส่วนรวมก็ย่อมเกิดความเกรงใจเป็นธรรมดา ถ้าคราวหน้าสะดวกก็แกะแบ่งให้ทีละคนเลยดีกว่าครับ หมดแน่นอน

ที่ออฟฟิศผมถ้าเป็นของฝากมาวางไว้ส่วนกลางนะแปปเดียวเกลี้ยง ของกินส่วนตัวยังหายเลย

ไม่เคยเป็นเลยบ้านอยู่เหนือเอาแคบหมูน้ำพริกหนุ่มมาฝากตลอด หมดตลอด จนบางทีกลับบ้านมีคนบอกไล่หลัง อย่าลืมแคบหมูนะ 555

ผมบ่อยเลย เลือกของฝากได้ไม่เก่งเลย เหลือประจำ กะว่าพอคนลืมจะเอากลับไปกินเองละ

ผมเคยซื้อกล้วยฉาบข้างทางมาวางกลางห้องผ่านไปเดือนนึงเหลือก้นถุง พี่อีกคนไปญี่ปุ่นเอาโตเกียวบานาน่ามาวางไม่ถึงครึ่งชม หมด

เขาไม่กล้ากินรึเปล่า สมัยผมเรียนเพื่อนช่วยกันซื้อขนมมาเต็มตู้เย็น ไม่มีใครกล้ากินซักคน แม่บ้านต้องเอาออกมาแจกตอนเรียนถึงกล้ากินกัน

ประจำครับ จนกเพื่อนผมพูดตรงๆเลยว่า ของกินไม่ต้องซื้อมา

ซื้อของที่มีประโยชน์ที่ประเทศเราหาซื้อยาก

ถ้าขนมลองเลือกพวกของที่หยิบได้ง่ายที่มีแบ่งเป็นซองเล็กๆดูครับ ตอนหยิบมันไม่เลอะมือ หยิบไปมันไม่จำเป็นต้องทานตอนนั้นเลยเหมือนพวกช็อกโกแลต

มันก็เป็นธรรมดาที่เวลาเราซื้อของฝากก็อยากจะให้ผู้รับประทับใจ แต่ในอีกมุมนึงเราก็บังคับให้เขาชอบไม่ได้เหมือนกัน ต้องพยายามsaveความรู้สึกตัวเองว่า สาระสำคัญของการซื้อของฝากคือให้รู้ว่าเรามีไมตรีจิตต่อกันอยู่ ซึ่งเวลาเรามอบของนั้นๆให้ เราก็ได้แสดงไมตรีจิตต่ออีกฝ่ายโดยสมบูรณ์แล้ว

เป็นออฟฟิศผมกินหมดตั้งแต่สองวันแรกแล้ว