คุยกับเพื่อนครับเรื่องคนติสท์ๆ ว่าคนติสท์จริงมันอย่างติสท์เลย ไม่ต้องพยายามติสท์ไรทั้งนั้น ไม่ต้องใส่เสื้อผ้าหรือทำผมติสท์ๆ หรือคุยไม่รู้เรื่อง แต่แบบลองอยู่ด้วยจะรู้เลยว่าติสท์อ่ะ

ของผมคือเพื่อนสมัยมหาลัยคนนึงครับ โคตรติสท์ แต่งตัวกับทรงผมปกตินะ

เข้าเรียนน้อยมาก ด้วยเหตุผลแค่แบบขี้เกียจ มันเคยนอนเฉยๆอยู่ในหอเป็นเดือนลงมากินข้าวข้างล่างหอแค่นั้น ไม่ออกไปเที่ยว ไม่ได้เล่นเกม ไม่เข้าเรียน ไม่ได้ไรทั้งสิ้น แค่นอนเฉยๆ วันมาเรียนมันก็แรนดอมๆนึกอยากมาก้มาไม่อยากมาก้ไม่มา เข้าเรียนก็จะมาวาดรูปไรไม่รู้ของมันอย่างเดียว (มันปกติทุกอย่างนะครับ ไม่มีอาการผิดปกติทางสมองใดๆทั้งสิ้น)

คือเอาไรกับมันไม่ได้สักอย่าง คาดเดาไรไม่ได้เลยว่าวันนี้มันจะมาไหม หรือเมื่อไรมันจะมา

ละมันน่าจะมีแฟนมั้ง ผมก็ไม่รู้ว่าไปจีบกันยังไง แต่เป็นแฟนตั้งแต่มัธยมละ คบกัน4-5ปีละมั้งจำไม่ได้ จำได้ว่าคบกันสักพักละก่อนเข้ามหาลัย ละตอนนั้นน่าจะปี3-4 มันบอกมันไม่ได้เจอแฟนมาเป็นปีแล้ว ละพอเจอ2-3ครั้งติดๆ พี่แกก็บอกเลิกเลยด้วยเหตุผลว่าอยากนอนอยู่ในห้องเฉยๆ ไม่อยากมีคนมายุ่ง ไรของมันไม่รู้

อีกเรื่องคือเหมือนมีวิชานึงต้องเข้ามั้ง แบบถ้ามันไม่เข้าคนอื่นเดือดร้อนด้วย มันก็เข้าให้นะ เข้ามาแรกๆก็นั่งวาดรูปของมัน แต่ช่วงหลังๆเหมือนวาดรูปเบื่อมั้ง มันเอาชีทวิชาแบบคำนวณสักอย่างตอนปี1มา แคลหรือไรงี้ ละก็มานั่งแก้โจทย์ในห้องเล่นๆ (แต่ตอนสอบวิชานี้ตอนปี1มันไม่เคยอ่านนะ ชีทมันโล่งเลย555) เหตุผลแค่เบื่ออยากทำ

นึกวีรกรรมอื่นๆมันไม่ค่อยออกแหะ แต่รับรู้ได้ว่ามันติสท์มาก555

คิดถึงมันเหมือนกันนะ พอเรียนจบก็แยกย้ายกันไปไม่รู้หายไปไหน

ของคนอื่นเป็นไงบ้างครับ คิดว่าทุกคนน่าจะเคยเจอคนติสท์มาบ้าง มาแชร์เรื่องเล่า/วีรกรรมหน่อย

เพื่อนๆสายศิลปะน่าจะมีวีรกรรมฮาๆนะ

มีนะ ติสฮี อย่างเยอะ

แบบนี้จะเรียกว่าติสมันก็ได้ แต่ติสแบบนี้ผมมองว่าไม่เท่อ่ะ

ผมเรียนคณะ ศิลปะกรรม เจอติสแบบ ความคิดแบบโคตรนอกกรอบ แล้วเวลาทำงานคือทำจริงจัง

เรียนคือเรียนจริงจัง แต่ความคิดมันโคตรจะนอกกรอบทุกอย่าง คุยกับมันก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรอก

ถ้าแบบคุณนี่มันน่าจะออกแนว ขี้เกียจอยากนอนมากกว่านะ ผมก็มีเพื่อนที่มันง่วงตลอดเวลา

คือเจอหน้ามันก็ง่วง ทำหน้าน้ำลายบูดมาแต่ไกลอ่ะ ไม่น่าจะติสอะไรเท่าไหร่ 5555

------

เอ้อผมเสริมอีกอย่าง คนที่แต่งตัวแปลกๆแหวกแนว มีสไตล์เป็นของตัวเองนี่ จะไปหาว่าเขาวันนาบีติสท์ไม่ได้นะ

เพราะการแต่งตัวมันคือการแสดงออกถึงความรู้สึกข้างใน การแต่งตัวคือชีวิตจิตใจเลยก็ว่าได้

ทุกคนมีสไตล์ของตัวเอง เพราะฉะนั้น ติสท์ = แต่งตัว มันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว

คำถามคือเขาจบใหมครับจบได้ยังไงอ่า

แบบนี้จะเรียกว่าติสมันก็ได้ แต่ติสแบบนี้ผมมองว่าไม่เท่อ่ะ

ผมเรียนคณะ ศิลปะกรรม เจอติสแบบ ความคิดแบบโคตรนอกกรอบ แล้วเวลาทำงานคือทำจริงจัง

เรียนคือเรียนจริงจัง แต่ความคิดมันโคตรจะนอกกรอบทุกอย่าง คุยกับมันก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรอก

ถ้าแบบคุณนี่มันน่าจะออกแนว ขี้เกียจอยากนอนมากกว่านะ ผมก็มีเพื่อนที่มันง่วงตลอดเวลา

คือเจอหน้ามันก็ง่วง ทำหน้าน้ำลายบูดมาแต่ไกลอ่ะ ไม่น่าจะติสอะไรเท่าไหร่ 5555

------

เอ้อผมเสริมอีกอย่าง คนที่แต่งตัวแปลกๆแหวกแนว มีสไตล์เป็นของตัวเองนี่ จะไปหาว่าเขาวันนาบีติสท์ไม่ได้นะ

เพราะการแต่งตัวมันคือการแสดงออกถึงความรู้สึกข้างใน การแต่งตัวคือชีวิตจิตใจเลยก็ว่าได้

ทุกคนมีสไตล์ของตัวเอง เพราะฉะนั้น ติสท์ = แต่งตัว มันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว

อันนี้ก็เป็นคำถามของพวกผมสมัยนั้นเหมือนกัน 555

จบนะครับ ส่วนใหญ่ก่อนสอบคณะผมจะมีกลุ่มผญ มาติวให้ พวกผมก็จะลากมันมาให้ได้

วิชาไหนยากจัดพวกผมก็เดินไปหาอาจารย์เลยตอนใกล้ๆสอบว่าอาจารย์สอน recapให้หน่อยได้ไหมพวกผมไม่รอดจริงๆไรงี้ อาจารย์ก็น่ารักทุกคนครับติวให้ยาวๆ

อีกอันคือแฟนเพื่อนในกลุ่มคนนึงเก่งมากๆ ก้รับอาสาดูพวกผมทั้งกลุ่มนี่แหละ ติวให้ xeroxชีทให้ สรุปให้ ไรงี้

คิดว่ามันคงอ่านพวกสรุป นั่งฟังที่ติวไรงี้ละก้จบๆได้ครับ

ลากๆกันจบแหละครับสมัยนั้น คิดถึงจังแหะ ตอนนั้นจำได้ว่าทรมานเหมือนกัน แต่ก็เหมือนที่ผู้ใหญ่ชอบบอกนะ ว่าเรียนสบายสุดแล้ว พอตอนนี้ก็อยากกลับไปเรียน

มีนะ ติสฮี อย่างเยอะ

ถ้าเอาติสต์แนวๆเพื่อนท่าน ก็มีอยู่คนนึงสมัยมอปลาย ฟีลเดียวกันขี้เกียจ แต่เก่งอังกฤษโคตรๆ มาเรียนนะ

ไม่ค่อยโดด แต่ช่วงสอบคือไม่อ่านหนังสือ วิธีเอาตัวรอดคือมาสอบ แล้วรีบสอบตัวแรกให้เสร็จเพื่อออกมาอ่าน

วิชาถัดไปที่จะสอบ ใจแม่งโคตรได้ ตั้งแต่จบมอปลายก็ไม่รู้ไปทำไรต่อละ ไม่มีเฟซ ไม่ได้ติดต่อกัน

แบบนี้ไม่เรียกติสครับ เรียกไม่อยากทำไร ถ้าคนติสคือแบบซันนีครับเอาตัวเองรอดและ ความคิดจะไปอีกโลกครับ ไม่ใช่ความคิดแบบยังคนธรรมดาอยู่เลย คนธรรมดาก็ขี้เกียจครับ อแต่พวกติสคือเมิงคิดแบบนี้ได้ไงสร้างออกมาเป็นผลงานไรงี้ ซึ่งมันคิดมาเราจะไม่เกทไอเดียมัน ยังงี้เรียกว่าลักษณะคนติสครับ และมันมีความ complex มากๆ

อันนี้เหมือนขี้เกียจ + ไม่มีจุดหมายในชีวิตมากกว่านะ

5555 ไม่มีใครมองว่ามันเท่หรอกครับ

ของท่านน่าจะเรียกติสท์มีคุณภาพ น่าจะแนวๆอาจารย์เฉลิมชัยไรงี้ ความคิดกับฝีมือคือสุด จนบางทีคนอื่นตามไม่ทัน

ส่วนอันล่างต้องขอโทษจริงๆครับ ไม่ได้อยากเหมารวมเลย แต่เขียนชวนเข้าใจผิดไปนิดนึง พอดีคุยกับเพื่อนถึงคนนึง ว่าวันนาบีติสท์ไหม เลยเอามาเกริ่นครับ

ผมปวดหัวตั้งแต่บอกเลิกแฟนที่คบมา 4-5ปี เพราะอยากนอนเฉยๆแล้ว

ผมได้แต่คิดในใจว่า ผู้หญิงคนนั้นโชคดีที่สุด

ครับไม่เป็นครับ ส่วนตัวผมเองก็เรียกได้ว่าสุดไปทางแต่งตัว เพราะคณะผมชอบแต่งตัวกันมากๆ

เรียกได้ว่า แม่ผมให้ซื้อทองมาห้อยคอ2หมื่น ผมซื้อเสื้อ2หมื่นมาใส่ยังรู้สึกดีกว่า

การทำทรงผม หรือ แต่งเสื้อผ้า มันก็เป็นการแสดงความเป็นตัวตนออกมาให้คนอื่นรู้

แต่บางคนติสแล้วใส่เสื้อผ้าธรรมดารองเท้าแตะก็มีครับ มันมีหลายแบบมากๆ

ผมเรียนนิเทศ .. แล้วได้ฟังความติสของรุ่นพี่คนหนึ่งจากอาจารย์ที่ปรึกษาของผม ตอนนั้นอ.อยู่ในตำแหน่งรองคณบดีฝ่ายกิจการนักศึกษา เลยมีเรื่องราวในการพบเจอนักศึกษาเจ้าปัญหาเยอะแยะ จึงได้เอาเรื่องราวปัญหาของรุ่นพี่คนนี้เล่าให้ผมฟัง รุ่นพี่คนนี้เรียนสาขาภาพยนตร์ครับแล้วไม่เคยมาเรียนวิชาภาคเลยมาแค่ตอนสอบ แต่สอบได้ 4.00 !!! ซึ่งคณะผมเป็นคณะเดียวที่มหาลัยไม่มีคะแนนจิตพิสัยอะไรจากการมาเช็คชื่อแต่ถ้าขาดเรียน 3-4 ครั้งจะหมดสิทธิ์สอบ แต่ทางอาจารย์ที่ปรึกษาผมเนี่ยช่วยเขาไปคุยกับอาจารย์ภาคและหน่วยธุรการของคณะให้ยกเว้นคนนี้ไว้คน เพราะที่เขาไม่มาเรียน เขาไปเป็นผู้ช่วยผู้กำกับแล้ว ไปออกกองตั้งแต่เด็กยกของจนกลายเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ แล้วเอาประสบการณ์การทำงานชีวิตในกองถ่ายมาสอบ !! จบด้วยเกรดเฉลี่ยสูงสุดของภาคเลยมั้งแต่ไม่ได้ให้เกียรตินิยม
:
เหมือนพี่เขาบอกอาจารย์ว่าเรื่องที่สอนในห้อง ผมรู้แล้วจากกองถ่าย ประสบการณ์จริงมันสอนผมให้รู้แล้ว ผมมีโอกาสได้อยู่ตรงจุดๆนั้น ผมเลยอยากทำให้มันเต็มที่จึงต้องขอขาดเรียนเพื่อไปทำงานในกองถ่าย !! ตอนนี้รุ่นพี่คนนั้นกลายเป็นผู้กำกับมีชื่อเสียงคนนึงในประเทศไทยไปแล้วครับ

สมัยเรียนของผมคนนึง มันเก่งมากๆ มองแว้บเดียว ในวิชายากๆ ในวิชาที่คิดว่ามันไม่ถนัดมันก็ฝึกเอาจนได้ เวลาเที่ยวก็เที่ยวสุด แน่นอนปัจจุบันเที่ยวสุดไปหน่อย ติ้สยา ติ้สคุก และไม่มีแววออกมาแล้วด้วย

อย่าบอกนะว่า เขาคนนั้น คือ!!! พชร์ อาร์โนลลลลลลด์

รุ่นพี่ผมแปดเปื้อนหมด ฮาๆ