สวัสดีเพื่อนสมาชิกเว็ปxxx ที่มีฟุตบอลมาบังหน้า พอดีช่วงนี้ work at home แล้วเบื่อๆ เลยขอมาตั้งคำถามย้อนความซะหน่อย นั่งเลื่อนเฟสบุ๊คแล้วเจอคำถามจากเพื่อนในเฟสว่า ขี่มอเตอร์ไซล้มเพราะอะไร เลยนึกย้อนไปดูแล้วก็นั่งขำตัวเอง

เหตุการณ์ผมเกิดขึ้นช่วง ป.5 พ่อให้หัดมอไซครั้งแรก เลยมาหัดขี่วนรอบสนามโรงเรียนที่อยู่หน้าบ้าน ตอนแรกพ่อก็คอยซ้อนคอยประคองให้ พอคล่องๆหน่อยก็ปล่อยให้ขี่คนเดียว ตอนขี่กับพ่อนี่ไม่มีอะไรน่าห่วง

พอขี่คนเดียวเท่านั้นแหละ ขี่ตกหลุมแย้ที่หมาตัวเองมาขุดไว้ พอล้อตกแล้วมันกระเด้งผมตกใจมือก็ดันไปบิดอีก ฮ่าา สรุปรถไหลไปได้นิดนึงก็ล้มลงตัวผมกลิ้งโค่โล่อยู่แถวๆ หลุม ดีที่เป็นสนามหญ้ากับดินทราย เลยไม่เป็นไรมาก

ปล. สมัยก่อนสนามบอล รร หน้าบ้านผมจะมีแย้อยู่เยอะมาก แล้วหมาผมสองตัวชอบไปไล่ไปขุดเป็นหลุมลึกๆ บางหลุมนี่ขาลงไปได้ครึ่งนึงเลย นึกแล้วอยากเตะหมาตัวเอง

แล้วท่านสมาชิกจำได้มั้ยว่ารถล้มครั้งแรกเพราะอะไร

เมา ภาพตัด จอดับ

แต่ตื่นมา นอนข้างมอโซด์ มีแผลถลอกที่นิ้วโป้งเท้านิดเดียว

ยังงง ต้องขับช้าขนาดไหน ถึงล้มได้เจ็บเบาขนาดนี้

ลื่นฝน จับมอไซไว้หมุนเลยแบบช้า3รอบ ตรงหน้าแยกไฟแดงเลยครับ ดีรถกำลังค่อยเคลื่อนตัวช่วงไฟเขียวไปได้แปบนึง ยังกับในหนัง หันไปข้างหลังรถจอดเบรคอยู่ 555+

จอด ลืมเอาขาตั้งลง

เหมือนโยนรถทิ้งอ่ะ

สมัยมหาลัย หนีบตระกร้าผ้าไว้ตรงหว่างขา จะเอาไปส่งร้านซักรีด

เจอสาวมองนานไปหน่อย เผลอปล่อยขา

ตระกร้าร่วงไปขัดล้อล้ม อายชิบหาย

จำได้แต่สตาทเท้า แล้วมันเด้งมาดีดขาตัวเองโคดเจ็บ พ่อเลยบอกให้ค้างไว้ก่อน น่าจะช่วง ป6- ม1

ส่วนรถคลัชตอน ม2-3 หัดแล้วเท่ดี อยากได้โซนิค แต่พ่อไม่ซื้อให้ ให้ใช้เวฟเก่าๆ ไปก่อน

พอมหาลัยแลกมอไซค์ใช้กับเพื่อนอาทิตย์นึง เราเอาโซนิคมันมาใช้ มันเอาเวฟเราไป

ปรากฏว่า มันอยากใช้เวฟต่อ เราก็ลำบากกำคลัช ไม่มีตะกร้าใส่ของ เลิกความคิดอยากได้โซนิคเลย

ไปขี่รถเพื่อน เบรกจม เหยียบแล้วไม่หยุด จิ้มตูดมอไซค์เพื่อนอีกคน ล้ม...

คันเร่งค้างเบรคไม่อยู่ ชนฟุตบาตข้างถนนล้มฟกช้ำนิดหน่อย ดีที่ชนฟุตบาตในซอยก่อนออกถนนใหญ่ไม่งั้นน่าจะเจ็บหนัก

คิดแล้วก็ขำ เพื่อนปวดขี้ ต้องรีบขับกลับหอ บิดมาอย่างแรง ระหว่างทางมันมีไม้กั้นถนนของยามไม่ได้เอาขึ้น ในใจแวปแรกคิดจะเอียงรถก้มหลบไม้กัน(โคตรเพ้อเจ้อตอนนั้น) คิดไปคิดมาไม่รอดแน่ชนชัวๆเลยเบรกอย่างแรงล้มซะก่อนถึงไม้กั้นซะเลย สรุปเพื่อนหายปวดขี้เลยครับ

ขี่เองแล้วล้มผมยังไม่เคย เคยแต่เป็นคนซ้อนแล้วล้ม ครั้งแรกที่ซ้อนเพื่อนแล้วล้มเพื่อนสาดโค้งมากไปหน่อยแถแถ่ดๆๆๆ

ตอน ม.2 ยังจำฝังใจ ล้มเพราะรถตกหลุม
ปกติใช้ทางนี้ไป-กลับ รร ทุกวัน แต่วันนั้นฝนตกหนักน้ำมันท่วมหลุมตอนกลางคืนเลยมองไม่เห็น
ขี่มาเร็วด้วยเพราะพึ่งออกโซนิคมาใหม่ไม่ถึงเดือน
สรุปรถพัง โคตรเจ็บไจ

ครัชหัก ทางมันเป็นโคลนต้องเร่งละ
ค่อยๆปล่อยครัช แค่ครัชหักคามือ
แม่มพุ่งลงนาเลย ภาพตัดไปแว้บนึง
รู้ตัวอีกทีมีคนมาดึงขึ้นละ

ฝนตกเบาๆ ผมขับอยุ่เลนซ้ายสุดด้วยความเร็ว 30-40km/hr

มีป้าคนนึงยืนริมฟุตบาทห่างผมประมาณ30เมตร โบกแท๊กซี่ แล้วก้มีแท๊กซี่ขับจากเลนขวาผม ปาดหน้าเข้ามา ืำให้ผมเบรกกระทันหัน ล้มไถลไปประมาณ5เมตร
พอแท๊กซี่เห็นผมล้ม ก้ขับต่อไปโดยที่ปล่อยอิป้าคนที่โบกยืนงงต่อไป

สุดท้ายผมก้ลุกขึ้นมาแบบอย่างเซงแล้วขับต่อไป รพแถวบ้านทำแผล แล้วก้กลับบ้าน

สมัย ม.4

ผมอยู่เลยซ้ายสุดในถนนกลางอำเภอ ติดไฟแดงตามปกติ

พอไฟเขียว ผมก็ขับปกติออกตัวไม่ได้เร็ว จู่ๆ รถมอไซค์ข้างๆ อยู่เลนเกือบขวาสุด เป็นคุณป้า

เร่งอย่างเร็ว แล้วเลี้ยวซ้าย

ผมชนแบบไม่ได้เบรคเลย ดีไม่มีใครเป็นอะไร มีแค่ผม แขนถลอกยาว 15ซม.

บอกว่า รีบเข้าที่ว่าการอำเภอ

เออ รีบทำไมม... ไม่อยู่เลนซ้ายวะ

ตอน ป.6 ขี่มอไซค์ย้อนศรริมถนนแถ;ชานเมือง โชคดีรถไม่เยอะ

ขี่ไปชนลุงชาวบ้านที่ปั่นจักรยานมาของเค้าดีดี ผมได้แผลที่เข่า ลุงไม่เป็นอะไร

แต่ลุงแกล่กมาก ขอโทษผมใหญ่เลย ผมเลยยกมือไหว้แก บอกขอโทษครับผมผิดเองครับ

ลุงไม่ผิดหรอกแกก็ดูงงๆอ่ะเนาะ ชาวบ้านแบบตาสีตาสา ที่ผมจำได้เพราะแกจิตใจดีจริงๆ

ตัวเองไม่ผิดแถมขอโทษขอโพยผมอีก ถ้าเป็นชาวบ้านคนอื่นคงด่าเปิงไปแล้วขับรถมาตามทางดีดี

มีกลุ่มเด็กหัวโปกขับรถย้อนศรมาชนแบบ(ขับไปกับเพื่อน 3-4 คัน)แกจะพาผมไปทำแผลที่อนามัยด้วย

แต่แผลจิ๊บจ๊อยมากกลับบ้านไม่กล้าบอกแม่ว่ารถล้ม เดี๋ยวอดขับมอไซค์(จริงๆชนคนอื่นแต่แค่ชนไม่แรงแค่นั้นเอง)