ไม่เชื่อครับ

ส่วนตัวผมคิดว่า มันเอาไว้ปลอบใจตัวเองครับ

ว่าคนที่ทำชั่วๆ ( ใส่เราแล้วเราตอบโต้ไม่ได้ ) เดี๋ยวก็โดนกรรมตามทัน

การทำดีนั้นทำยากและเห็นผลช้า แต่ก็จำเป็นต้องทำ

คนชั่วกว่าจะเห็นผลก็40-50ปี ส่วนคนดีคงตายก่อนได้เห็นผลกรรม

ไม่เชื่อครับ

เชื่อครับ เพราะกรรม มันคือ ผลของการกระทำ

ทำเฮียอะไรไว้ ก็ได้ผลตามนั้นแหละครับ

เมื่อก่อนเชื่อตอนนี้เลิกเชื่อละ เห็นคนชั่วๆเจริญจริงจัง

ไม่เชื่อ..แม้จะหวังว่าจะมีจริง

action = reaction

ถ้ามีจริงทั่วโลกคงไม่มีคนชั่วอะครับ

ผมว่ามันอยู่ที่ใจต่อให้ทำชั่วแล้วได้ดีแต่ใจเป็นทุกข์ก็คือรับกรรมนั้นแหละ
ทำดีต่อไปให้ใจสงบ สะอาด ไม่เป็นทุกข์แค่นั้นก็พอแล้วสำหรับผม จะไปทำชั่วทำไมทรัพย์สินเงินทองมีแค่พอเลี้ยงครอบครัวให้มีความสุข ไม่ได้หวังจะร่ำรวยรึอยุ่เหนือคนอื่น ขับรถบีเอ็มไม่ได้ก็ขับโตโยต้าคับเก่าไปก็ถึงเหมือนกัน

กรรมเป็นเรื่องซับซ้อน อย่ามองแค่มุมเดียวด้านเดียว

ไร้สาระกำปั้นทุบดิน

ถ้าชาติหน้ากรรมยังไม่ตามสนองก็จะบอกว่ารอไปก่อนอีกเรื่อยๆ

สมัยยุคกำเนิดศาสนา การบังคับใช้กฏหมายมันยาก ไม่มีกล้องวงจรปิด ไม่มีตำรวจขับรถจับผู้ร้าย ใครทำผิดก็รอดง่าย

เลยเป็นกุศโลบาย ให้คนกลัว จะได้ยับยั้งชั่งใจตัวเอง สังคมจะได้สงบสุข ก็แค่นั้น

ศาสนาอื่นยังไม่มี ทำไมศาสนาเราต้องเป็นศูนย์กลางของจักรวาลด้วย

จริงๆอ่ะมันมีจริงครับ แต่อาจจะไม่ได้เห็นด้วยตา บางทีคนทำมันทุกข์ทางใจ

หรือบางทีกว่าจะจนมุมมันก็ใช้เวลา ที่เราโดนเขากระทำเผลอๆชาติก่อนเราไปทำเขาไว้ด้วยหรือปล่าวเลยต้องชดใช้โดนกรรมตามสนอง

สำหรับผมมันไม่ใช่เวรกรรมแต่มันคือเหตุจากการกระทำแล้วได้ผลลัพธ์ที่ตามมา

ทำชั่วยังไงก็ทุกข์ สุขไม่นานหรอกครับ เห็นเค้ามีความสุขใจเขา สิ่งแวดล้อมเขาอาจจะยิ่งกว่านรกก็ได้ครับ

อะไรที่มันดีๆทำแล้วไม่เบียดเบียนใคร เชื่อไว้ก่อนคับ

ถกกันเรื่องกรรมแต่ไม่รู้จักกรรม
เอานี่เอาไปศึกษา ถ้ารู้ทั่วถึงแล้วค่อยปลงใจวิจารณ์เชื่อไม่เชื่อแล้วแต่ท่าน
จะได้ไม่อายใครครับ

ภิกษุทั้งหลาย.! กรรม เป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ
นิทานสัมภวะ(เหตุเป็นแดนเกิดพร้อม)แห่งกรรมเป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ,
เวมัตตตา(ความมีประมาณต่างๆ)แห่งกรรมเป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ,
วิบาก(ผลแห่งการกระทำ)แห่งกรรมเป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ,
กัมมนิโรธ(ความดับไม่เหลือแห่งกรรม)เป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ,
กัมมนิโรธคามินีปฏิปทา(ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งกรรม)
เป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ ......
คำที่เรากล่าวแล้วดังนี้นั้น เราอาศัยอะไรกล่าวเล่า ?


ภิกษุ ท. ! เรากล่าวซึ่งเจตนา ว่าเป็น กรรม
เพราะว่าบุคคลเจตนาแล้ว ย่อมกระทำซึ่งกรรม ด้วยกาย
ด้วยวาจา ด้วยใจ.

ภิกษุ ท. ! นิทานสัมภวะ (เหตุเป็นแดนเกิดพร้อม)
แห่งกรรมทั้งหลาย เป็นอย่างไรเล่า ?
ภิกษุ ท. ! นิทานสัมภวะ (เหตุเป็นแดนเกิดพร้อม)
แห่งกรรมทั้งหลาย คือ ผัสสะ.

ภิกษุ ท. ! เวมัตตตา (ความมีประมาณต่างๆ)
แห่งกรรมทั้งหลาย เป็นอย่างไรเล่า ?
ภิกษุ ท. ! กรรมที่ทำให้สัตว์เสวยเวทนาในนรก
มีอยู่, กรรมที่ทำให้สัตว์เสวยเวทนาในกำเนิดเดรัจฉาน
มีอยู่, กรรมที่ทำสัตว์ให้เสวยเวทนาในเปรตวิสัย มีอยู่,
กรรมที่ทำสัตว์เสวยเวทนาในมนุษย์โลก มีอยู่, กรรมที่
ทำสัตว์เสวยเวทนาในเทวโลก มีอยู่. ภิกษุ ท. ! นี้เรา
กล่าวว่า เวมัตตตาแห่งกรรมทั้งหลาย.

ภิกษุ ท. ! วิบาก(ผลแห่งการกระทำ)แห่งกรรม
ทั้งหลาย เป็นอย่างไรเล่า ?
ภิกษุ ท. ! เรากล่าววิบากแห่งกรรมทั้งหลายว่ามี
อยู่ ๓ อย่าง คือ วิบากในทิฏฐธรรม (คือทันควัน) หรือว่า
วิบากในอุปปัชชะ (คือในเวลาต่อมา) หรือว่า วิบากใน
อปรปริยายะ (คือในเวลาต่อมาอีก).
ภิกษุ ท. ! นี้เรากล่าวว่าวิบากแห่งกรรมทั้งหลาย.

ภิกษุ ท. ! กัมมนิโรธ (ความดับไม่เหลือแห่งกรรม)
เป็นอย่างไรเล่า ?
ภิกษุ ท. ! ความดับแห่งกรรมทั้งหลาย ย่อมมี
เพราะความดับแห่งผัสสะ.

ภิกษุ ท. ! กัมมนิโรธคามินีปฏิปทา (ข้อปฏิบัติ
ให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งกรรม) เป็นอย่างไรเล่า ?
ภิกษุ ท. ! อริยอัฏฐังคิกมรรค (อริยมรรคมี
องค์แปด) นี้นั่นเองคือ กัมมนิโรธคามินีปฏิปทา ; ได้แก่
สิ่งเหล่านี้คือ คือ สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ) สัมมา-
สังกัปปะ (ความดำริชอบ) สัมมาวาจา (การพูดจาชอบ)
สัมมากัมมันตะ (การทำการงานชอบ) สัมมาอาชีวะ (การเลี้ยง
ชีวิตชอบ) สัมมาวายามะ (ความพากเพียรชอบ) สัมมาสติ
(ความระลึกชอบ) สัมมาสมาธิ (ความตั้งใจมั่นชอบ).

ภิกษุ ท. ! เมื่อใดอริยสาวก
ย่อมรู้ชัดซึ่ง กรรมอย่างนี้,
รู้ชัดซึ่ง นิทานสัมภวะแห่งกรรม อย่างนี้,
รู้ชัดซึ่ง เวมัตตตาแห่งกรรม อย่างนี้,
รู้ชัดซึ่ง วิบากแห่งกรรม อย่างนี้,
รู้ชัดซึ่ง กัมมนิโรธ อย่างนี้,
รู้ชัดซึ่ง กัมมนิโรธคามินีปฏิปทา อย่างนี้ ;
อริยสาวกนั้น ย่อม รู้ชัดซึ่งพรหมจรรย์นี้ว่าเป็น
เครื่องเจาะแทงกิเลส เป็นที่ดับไม่เหลือแห่งกรรม.

ภิกษุ ท. ! ข้อที่เรากล่าวแล้วว่า “กรรม เป็นสิ่ง
ที่บุคคลควรทราบ, นิทานสัมภวะแห่งกรรม เป็นสิ่งที่
บุคคลควรทราบ, เวมัตตตาแห่งกรรม เป็นสิ่งที่บุคคล
ควรทราบ, วิบากแห่งกรรม เป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ,
กัมมนิโรธ เป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ, กัมมนิโรธคามินี
ปฏิปทา เป็นสิ่งที่บุคคลควรทราบ” ดังนี้นั้น เราอาศัย
ความข้อนี้กล่าวแล้ว.
ตรัสโดยพระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ฉกฺก. อํ. ๒๒/๔๕๘,๔๖๓ - ๔๖๔/๓๓๔.